Zo’n 9.000 arbeiders werkten ruim vijf jaar lang aan de aanleg, tegen slechte betaling. Niet met graafmachines – die waren er toen nog niet – maar met de schop. Het Noordhollandsch Kanaal was een gigantisch waterproject, en nu bestaat het 200 jaar. Op allerlei manieren wordt hierbij stilgestaan. Maandag gaf Bert Siezen een lezing over het kanaal in een uitverkochte Groene Zwaan in De Rijp.
“We hebben dit jaar heel veel te vieren”, vertelt Tosca Sombroek van het initiatief Jubilezing, tevens beheerder van het Rijper museum In ’t Houten Huis. “We hebben 450 jaar Leeghwater, 200 jaar Noordhollandsch Kanaal, 80 jaar bevrijding en 750 jaar Amsterdam. We dachten daarom een lezingenreeks te organiseren, want als die onderwerpen voorbij komen, die jubilea, dan raken mensen toch altijd nieuwsgierig over hoe het verhaal in elkaar zit.”
En zo werd het plan geboren om in het Rijper cultuurcentrum De Groene Zwaan vier lezingen te houden in het kader van de vier jubilea. De lezing over het Noordhollandsch Kanaal vond maandagavond plaats en werd gegeven door Bert Siezen. (tekst gaat verder onder de foto)
Tosca Sombroek, beheerder van Museum In ’t Houten Huis en betrokken bij Jubilezing, waarvan deel drie ging over het Noordhollandsch Kanaal. (foto: Streekstad Centraal)
Niet alleen vertelde hij over de ontstaansgeschiedenis, hij kwam ook met wetenswaardigheden. “Kijk dit zijn rolpalen”, vertelt hij bij een oude foto van een bocht in het kanaal. “Je ziet hier drie rolpalen langs de kant van het kanaal, en daar wordt het touw langs geleid.” In vroeger tijden werden schepen doorgaans aan een lang touw met behulp van paarden op de kade door het kanaal gesleept.
Bert Siezen is van origine geen historicus, laat staan dat hij heel veel wist van het Noordhollandsch Kanaal. Hij was biologiedocent in Schagen en rolde daarna in het museumwezen. Eerst in Schagen bij Museum Vreeburg en sinds 11 jaar bij het Zijper Museum in Schagerbrug. Hierin wordt de geschiedenis van polder de Zijpe belicht en tsja, het kanaal gaat daar dwars doorheen.
Na afloop was Siezen erg tevreden over de avond. “Het ging hartstikke leuk want de mensen reageerden goed. Er kwam respons uit het publiek en er kwamen verbeteringen.” Hij leerde zelf dus ook nog wat van de mensen in de uitverkochte Groene Zwaan. “Die dingen ga ik veranderen aan mijn lezing, want ik zal hem gerust nog wel een keer moeten houden.”
Ook de bezoekers gingen voldaan naar huis. “Ja ik vond het een hele interessante lezing, ik wist niet dat er zo veel bij kwam kijken.”
Wie zondagmiddag over de Kennemerstraatweg in Alkmaar reed kon het groene gevaarte niet missen: een groot Amerikaans amfibievoertuig ter hoogte van de Metiusgracht. De enorme DUKW – of zoals-ie meestal genoemd werd: de Duck – stond er naar aanleiding van de opening van een nieuw seizoen van Museum Bunker Alkmaar ’40-’45. “We vinden het zo ontzettend belangrijk om de Alkmaarse oorlogsgeschiedenis levend te houden.”
Sinds ze de bunker in De Hout in 2017 tot museum hebben omgebouwd, bedenkt Eric van Dijk samen met vier collega-vrijwilligers elk jaar een nieuw thema binnen de Alkmaarse Tweede Wereldoorlog-geschiedenis waarover ze een expositie kunnen maken voor in de bunker die ze hebben omgebouwd tot museum. Dit jaar was de keuze niet moeilijk: Alkmaar is dit jaar precies 80 jaar geleden bevrijd en dat is dan ook het thema van dit seizoen. (tekst loopt door onder de foto)
Eric is maar al te blij dat deze Amerikaanse DUKW zondag bij de bunker mocht staan. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
“Het is natuurlijk een ontzettend belangrijke gebeurtenis in de oorlogsgeschiedenis”, vertelt Eric van Dijk, de secretaris van het museum. “En het is daarom ook extra leuk om er een expositie over te maken. We wilden dan ook groots uitpakken.”
En dat deed het museum dat als doel heeft de Tweede Wereldoorlog-geschiedenis van Alkmaar te vertellen: bijna tien oorlogsvoertuigen stonden zondag op het grasveldje bij de bunker. De bezoekersopkomst bij de opening van de bunker dit jaar viel Eric niet tegen. “We hebben vandaag 164 bezoekers gehad die een kaartje hebben gekocht om de bunker in te gaan en nog veel meer die enkel buiten bij de oorlogsvoertuigen een kijkje hebben genomen.” (tekst loopt door onder de foto)
Op het grasveldje naar de bunker waren motoren, auto’s en tanks te zien die zijn gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Ook was er zondag hoog bezoek: burgemeester Anja Schouten en de Alkmaarse cultuurwethouder Anjo van de Ven kwamen een kijkje nemen bij de oorlogsvoertuigen en de nieuwe expositie. “Dat vind ik ontzettend bijzonder. Het doet mij heel goed dat zij het belang inzien van wat wij doen”, zegt Eric.
Wat Eric ook goed doet, is dat er zondag veel kinderen naar de bunker kwamen om een kijkje te nemen. “Het is mooi om te zien dat je hiermee niet alleen ouderen trekt, maar mensen van alle leeftijdsgroepen.” (tekst loopt door onder de foto)
Binnen in de bunker aan de Kennemerstraatweg in Alkmaar worden onder andere Duitse vuurwapens getoond. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Even na vijven, wanneer de opening van het seizoen er eigenlijk al op zit, komt Sjoerd met zijn drie zoons nog even een kijkje nemen. De oorlogsvoertuigen spreken de jongens het meest aan, maar bij de bunkers durven ze niet allemaal naar binnen. “Die poppen die binnen staan die lijken wel heel echt. Ik schrok me dood toen ik bij de ingang een pop zag staan en ik hoorde dat er binnen nog meer staan. Ik vind het te eng.”
Nu het nieuwe seizoen is geopend kunnen liefhebbers op elke eerste en derde zondag van de maand de nieuwe expositie in de in 1943 gebouwde bunker bekijken. Alleen in mei ziet de planning er nog even anders uit: op zaterdag 24 mei is het Nationale Bunkerdag en is de Museum Bunker Alkmaar ’40-’45 uiteraard geopend, zondag 25 mei slaan ze dan even over. (tekst loopt door onder de foto)
Ook burgemeester Anja Schouten kwam een kijkje nemen bij de opening van het seizoen van de museumbunker. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Door de route die de enorme DUKW over het gras heeft afgelegd is er een stuk platgereden gras ontstaan naast de bunker. De vrijwilligers van Museum Bunker Alkmaar ’40-’45 zien aan het einde van de dag hun kans schoon en strijken – onder het genot van een biertje en een kipsaté – neer op het platte gras. Succes mag gevierd worden.
Dansen, springen, omringd door beats en vreemden die vrienden worden. Voor de meeste mensen is het een herinnering aan jongere jaren. Maar voor Robert Both uit Alkmaar is het de realiteit – keer op keer. De tachtigjarige ‘festivalopa’ staat dit weekend weer op de dansvloer, klaar voor een dancefeest op het strand in Bloemendaal.
Tien jaar geleden kreeg Robert een nieuwe heup. Voor veel mensen reden om gas terug te nemen, maar voor hem betekende het juist het begin van iets nieuws. Sindsdien ging hij naar bijna honderd festivals. Alleen al vorig jaar tikte hij de 24 aan.
“Voor dit jaar staan nog 11 festivals op de planning”, vertelt Robert aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. De energie die hij uit feesten haalt, lijkt onuitputtelijk. Zijn leeftijd lijkt nauwelijks een rol te spelen. “Ik ben zo dankbaar dat ik dit op mijn leeftijd nog kan doen.”
Zijn bijnaam ‘festivalopa’ komt niet uit de lucht vallen. Wie de Noord-Hollandse festivals bezoekt, heeft hem vast wel eens gezien: dansend, stralend, altijd in voor een praatje. Sinds een spontane dans met een onbekende vrouw op het podium van Indian Summer in 2019 – een moment dat viraal ging – is hij een soort cultheld geworden. (tekst gaat door onder de foto)
Robert heeft er sinds zijn heupoperatie al heel wat festivals op zitten, en daar kijkt hij vol plezier op terug. (foto: NH Nieuws)
“Ik leef mijn leven eigenlijk andersom,” zei hij destijds voor de camera van NH. En dat is precies wat hem typeert. Waar anderen het rustiger aan gaan doen, lijkt Robert steeds meer op te bloeien. Hoewel hij groot fan is van dj’s als Erick E – “Ik sta zelfs met hem op de foto. Hij is heel erg aardig.” – gaat het Robert niet alleen om de muziek. Het sociale aspect is minstens zo belangrijk. Tijdens de coronaperiode, alweer vier jaar geleden, liet hij weten dat hij het dansen ontzettend miste. Maar vooral ook het contact met jongeren.
“Ik raak heel makkelijk met mensen in gesprek, ook omdat ik vaak alleen ga. Sommigen willen me voorstellen aan hun moeder.” De connecties die hij legt, blijven vaak niet bij een praatje. Zo wordt hij dit weekend opgehaald door bekenden die hij eerder op festivals ontmoette. “Sommige plekken zijn wat moeilijker te bereiken. En nu kreeg ik een telefoontje dat ik met ze mee mag rijden. Ik heb er heel veel zin in.”
Robert is nuchter over de toekomst. Hij geniet van elk moment en hoopt nog vele feesten te mogen vieren. “Ik kijk per zomer wat er kan. Maar zolang het lukt, blijf ik dansen.” Zijn boodschap aan medefestivalgangers is duidelijk: “Ik hoop dat ze me dan een hug geven. Maar meestal gebeurt dat gewoon!”
Tevreden kijken directeur Ron Karels van Museum Broekerveiling en bouwkundig ontwerper Martijn Breg naar een schuitje achter glas. Samen hebben de twee de afgelopen maanden nauw samengewerkt bij de verbouwing van een deel van het 50 jaar oude museum. Nu zit de enorme klus er op. “De Westfriese mentaliteit van alle ingehuurde bedrijven uit de regio heeft ontzettend geholpen.”
Tientallen werklieden van de bedrijven die waren ingeschakeld voor de verbouwing, laten de ‘vrijdagmiddageindborrel’ niet aan zich voorbijgaan. Aannemer Smit heeft veel van de bedrijven samengebracht en kent de meeste mensen bij naam. Samen hebben ze gezien hoe de entree van het oude museumgebouw een metamorfose heeft ondergaan.
Er was geen aanbesteding waarbij automatisch wel-de-goedkoopste-maar-ver-weg inschrijver de klus mocht uitvoeren. “Kijk, veel bedrijven zeggen dat ze met hout kunnen werken, vertelt Martijn Breg, namens de Broekerveiling. “Maar we wilden het liefst bedrijven die het gebouw al kenden. Dan is er de kleinste kans dat er allerlei onverwachte tegenvallers opduiken. Je komt altijd dingen tegen. Dat heeft goed uitgepakt: we zijn precies binnen het budget gebleven”. (tekst gaat verder onder de foto)
De presentatieruimte bij het restaurant kan nu dankzij vloerverwarming het hele jaar worden gebruikt. (foto: Streekstad Centraal, maart 2025)
Directeur Ron Karels benoemt als voorbeeld van de Westfriese mentaliteit dat iedereen altijd oplossingsgericht was: “Ik vond vooral de mentaliteit het mooiste dat we het allemaal samen doen.” “Dat is wel vrij uniek in de bouw hoor”, vult Martijn Breg aan.
Breg had de ontwerptekeningen wel gemaakt, maar het was eigenlijk nog niet helemaal af. Er ontbrak nog iets. Toen meldde de familie Vlug zich. Zij hadden nog een uniek schuitje in de schuur staan. Het bleek een grote museale waarde te hebben met een mooi verhaal dat bij de tuinbouwgeschiedenis van het gebied paste.
Martijn Breg: “Toen hebben we daarvoor een speciale etalage ontworpen. Toen die een plek had gekregen bij het restaurant, vond ik het ontwerp pas echt af.” Directeur Karels heeft het ondertussen druk om alle leveranciers te wijzen op alle bijzonderheden van deze verbouwing. Aannemer Smit vindt het jammer dat er zoveel werk aan het oog wordt onttrokken. “De vloer is heeft nu vloerverwarming en de zonnepanelen op het dak leveren een deel van de elektriciteit. De grootste kostenposten kan ik je nu niet meer laten zien.” (tekst gaat verder onder de foto)
Onder de nieuwe verwarmde vloer konden heel veel van de 400 palen opnieuw worden gebruikt door ze om te draaien en van de bovenkant de onderkant te maken. (foto: Streekstad Centraal)
Dat zijn bijvoorbeeld de vierhonderd palen waarop het museum rust. Ron Karels vindt het fantastisch dat een groot deel opnieuw kon worden gebruikt: “De meeste palen waren nog puntgaaf, dat stak in de zandgrond. Wat onder water stond was nog heel goed en alleen de bovenste 20 centimeter die bloot lag was rot. We hebben de meeste palen weer opnieuw gebruikt en omgekeerd in de grond teruggezet. Zo deden ze dat vroeger ook. Ze waren toen ook al heel duurzaam.”
Wat hem verder bij zal blijven van deze verbouwing, is dat er niks recht is in het oude museum. “Alles is maatwerk. Ze moesten alles eerst meten, dan pas zagen. En dan weer meten en zagen. En dat maandenlang. Het is perfect gedaan. En daarom valt het niet op. Als het niet perfect zou zijn, zou het meteen opvallen.”
Directeur Karels vertelt ondertussen over de voordelen van de nieuwe presentatieruimte aan wie het maar wil horen. “Dit is stap 1. Stap 2 wordt nu rondbazuinen hoe mooi het hier geworden is, zodat iedereen weet dat je onze verwarmde ruimtes hier voortaan het hele jaar rond kunt huren.”
Met dat rondbazuinen is nu in ieder geval een goede start gemaakt.
Zo maagdelijk wit als nu, zal dit fietstunneltje er waarschijnlijk nooit meer uit zien. De tunnelwanden zijn gezandstraald en de verlichting is weggehaald. Het plafond en de wanden worden de komende twee weken beschilderd door tientallen inwoners. Onder begeleiding van een aantal kunstenaars. Gezamenlijk werken ze in de tunnel onder de Westdijk aan een enorme muurschildering.
We struikelen er bijna over. Kwasten, potten verf en heel veel beschilderde plankjes. Zaken die je normaal gesproken niet verwacht op een fietspad. De talrijke plankjes zijn het resultaat van een workshop met inwoners waar maanden geleden aan een ontwerp is gewerkt. De plankjes liggen nu bij elkaar, als een voltooide puzzel, op het fietspad.
Strakke blauwe lijnen delen de hele tunnel op in vierkante vakken. Elk vak wordt door één van de schilders onder handen genomen. De schilders nemen een plankje mee de tunnel in en gebruiken het als voorbeeld voor het vierkant waar ze verantwoordelijk voor zijn. Alsof het een patchwork wandkleed is, zo moet een enorme muurschildering ontstaan. (tekst gaat verder onder de foto)
De spullen liggen klaar, de steigers staan op de juiste plek. Klaar om bij te dragen aan de transformatie van het tunneltje. (foto: Streekstad Centraal)
“Onze manier van werken bevindt zich ergens tussen de toegepaste en autonome kunsten”, zo verklaart Job Wouters zijn werkwijze. Samen met Gijs Frieling runt hij kunstenaarspraktijk FreelingWaters, die door Dijk en Waard is ingeschakeld om het project te trekken. De verslaggever van Streekstad Centraal knikt maar begrijpend.
“Onze assistenten komen grotendeels uit de omgeving. Nu zijn er vooral jongeren, maar de oudste deelnemer is 87 jaar. Die komt later helpen”, vervolgt de kunstenaar. De aanmeldingen kwamen na een oproep van de gemeente voor mensen die wilden meehelpen met het ontwerp en het schilderen. “Dat leidde tot een workshop, waar we de inwoners wat richtlijnen voor het ontwerp mee gaven. Het moest bijvoorbeeld symmetrisch zijn.”
Tijdens de workshop heeft iedereen met steeds dezelfde vijf kleuren een eigen plankje beschilderd. Die zijn bij elkaar gelegd en zo is een bepaald patroon ontstaan”, vertelt de kunstenaar. Behalve de opdracht om met de vijf kleuren te werken hadden de deelnemers veel creatieve vrijheid. “En daarmee krijgt het tunneltje eigenlijk één groot kunstgewaad.” (tekst gaat verder onder de foto)
Voordat het collectief deze week begon aan de muurschildering, is de tunnel eerst gezandstraald, zodat een witte ondergrond overbleef. (foto: Streekstad Centraal)
Participatie van de omgeving, daar draait het om bij deze opdracht. Maar dan niet een inloopavond waar omwonenden kunnen kiezen uit een aantal ontwerpen van anderen, maar zelf meedoen. “Dat is inderdaad de essentie van deze opdracht”, vertelt kunstenaar Wouters: “Wij geloven dat je je meer verbindt als je meeschildert dan als je alleen maar meedenkt.”
Gebiedsontwikkelaar Berenike van Lohuizen-Jacobs van de gemeente heeft dinsdag tijdens de lunchpauze even tijd om een kijkje te komen nemen. Zij schakelde de kunstenaarspraktijk in om het tunneltje onder handen te nemen. “Veel mensen voelen zich onveilig in het fietstunneltje. Dat gevoel willen we wegnemen. Mogelijk lukt dat door de inwoners op een kunstzinnige manier bij deze tunnel te betrekken. Het idee van FreelingWaters om een soort kunstgewaad te maken met vijf kleuren samen met een groep omwonenden, sprak ons enorm aan.”
Volgens Van Lohuizen ligt het tunneltje op een belangrijke plek. “Deze plek lag eerst op de rand van de gemeente Heerhugowaard, nu ligt het in het hart van de nieuwe gemeente Dijk en Waard. Hier ligt straks het Kanaalpark.” Dat wordt in de visie van Dijk en Waard een aantrekkelijk park waar omwonenden graag komen. “Bewoners in de hoogbouw, bijvoorbeeld in het nieuwe Stationskwartier moeten het echt hebben van de openbare buitenruimte in de omgeving. Die rol moet dit hele gebied gaan spelen voor de omliggende wijken.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het resultaat van een kunstzinnige workshop ligt op het fietspad bij de Westdijk tussen Broek op Langedijk en Heerhugowaard. (foto: Streekstad Centraal)
Vele tientallen assistenten werken aan het kunstwerk mee, die ieder een aantal uurtjes hun steentje bijdragen. Eind volgende week moet het klaar zijn. Maar gezelligheid tijdens het samenwerken vinden de organisatoren minstens zo belangrijk.
Een schaterlach klinkt door de tunnel als sommigen nog onder de verf zitten en de doekjes zoek zijn. Een paar honderd meter moeten sommigen lopen voordat ze hun handen kunnen wassen in de sportkantine waar de lunch klaar staat. Een amateur-schilder laat zich nergens door uit het veld slaan: “Ik blijf wel even met mijn handjes in de lucht lopen”, roept ze opgewekt. Wij hebben er ondertussen alle vertrouwen in dat het tunneltje er van zal opknappen en gaan met een gerust hart ook lunchen.
Koningsnacht en Koningsdag zijn in gemeente Alkmaar goed verlopen. Dat stelt burgemeester Anja Schouten in een voorlopige evaluatie. “We mogen positief terugkijken op twee feestdagen waarop vele bezoekers de weg naar onze binnenstad wisten te vinden. De dagen zijn gezellig en goed verlopen, natuurlijk speelde het prachtige weer hierin ook een rol.”
De vrijdagse vrijmarkt begon dit jaar al vroeg. Vér voor de starttijd van 15:00 uur die de gemeente had gesteld. Burgemeester Schouten lijkt het wel prima te vinden, zo lang er geen wantoestanden zijn. “De vrijmarkt werd zowel vrijdag als zaterdag goed bezocht. De sfeer was goed en gezellig. Ook hier heeft het zonnige weer zijn bijdrage geleverd. Er zijn geen wanklanken van de vrijmarkt gehoord.” (tekst gaat verder onder de foto)
Burgemeester Anja Schouten en andere ambtenaren moesten op korte termijn bepalen of Koningskade haalbaar was. Ze kijkt tevreden terug op het evenement. (foto: Streekstad Centraal)
Helemaal vlekkeloos verliepen de feestdagen nou ook weer niet. Bij elkaar kregen 155 bezoekers medische aandacht. Denk aan het plakken van een pleister, een paracetamolletje… En werden er vorig jaar vijf mensen naar het ziekenhuis gebracht, dit jaar waren het er twee. Het Alkmaarse ziekenhuis kreeg vanuit de wijde regio bij elkaar zo’n twaalf mensen op de Spoedeisende Hulp. Naast de ambulancedienst waren er ook medische teams te voet en in golfkarretjes. Tijdens Koningsnacht zijn vier feestgangers aangehouden vanwege verstoring van de openbare orde en belediging van een ambtenaar.
Verder was er vrijdagavond tijdelijk beperkt toegang tot de 18+ zone van Koningskade op de Kanaalkade, om te voorkomen dat het er veel te druk zou worden. Bij elkaar waren er op het piekmoment rond 7.700 bezoekers. Maar verder is burgemeester Schouten positief over Koningskade. “We kijken terug op een succesvolle eerste editie.” Ook op het Hofplein en Paardenmarkt moesten mensen soms wachten voordat ze het terrein op mochten. (tekst gaat verder onder de foto)
De Paardenmarkt in Alkmaar was weer een populaire plek tijdens Koningsnacht en Koningsdag. (foto: Marco Schilpp)
Daarentegen bleef het op de locaties waar dit jaar geen podia stonden, niet geheel verrassend (een stuk) rustiger. Het gaat hier om het Waagplein, de Platte Stenenbrug en de Koorstraat/Ritsevoort. Er waren geen podia, maar er stonden wel (sta)tafels en de locaties werden goed bezocht, zonder dat het knallend druk werd. “Op beide dagen heeft dit tot tevredenheid van de horecaondernemers bijgedragen aan een gezellige en ontspannen sfeer.”
Voor het eerst dit jaar zette gemeente Alkmaar het ‘crowd management’ bedrijf Crowdcom in, dat telsystemen inzet om drukte op locaties te monitoren. Dit hielp volgens Schouten handhavers om mensen rustigere plekken aan te raden als het bij hen druk op het terrein was.
Een strak blauwe lucht, gezellige muziek en heel veel oranje. Koningsdag en -nacht in gemeente Alkmaar en gemeente Dijk en Waard zorgden ook dit jaar weer voor een hoop gezelligheid. De verschillende activiteiten door de regio kregen veel mensen op de been, en natuurlijk allemaal in het oranje.
Hoewel de koning eigenlijk vandaag (zondag) pas jarig is, zitten de Koningsdagperikelen er al op. Vrijdagavond begon het feest al vroeg in Alkmaar tijdens Koningsnacht. In de binnenstad was het op verschillende plekken gezellig druk.
Het vertrouwde feest op het Waagplein ging dit jaar niet door, maar daar kwam – na het nodige gedoe – een nieuwe locatie voor in de plaats: de Koningskade aan de Kanaalkade. Het was een groot succes: de sfeer was top, de muziek viel in de smaak en er zijn geen grote ongeregeldheden gemeld. (tekst gaat door onder de foto).
In de gemeente Dijk en Waard waren er naast de bekende vrijmarkten ook diverse optredens. (foto: Tim Slager)
Op Koningsdag zelf was er ook in Dijk en Waard genoeg te beleven. Van uitgestrekte vrijmarkten tot optredens op podia, overal in Heerhugowaard, Langedijk en omstreken was het feest. Gezinnen struinden langs kleedjes, jongeren genoten van muziekoptredens en de terrassen zaten bomvol. Ook hier verliep alles feestelijk en zonder grote incidenten.
Ook in Alkmaar kleurde de stad opnieuw oranje tijdens Koningsdag. Op meerdere plekken in de stad waren er optredens, vrijmarkten en activiteiten. De Koningskade trok opnieuw veel bezoekers die tot in de avond konden genieten van optredens en dj’s. (tekst gaat door onder de foto).
Het was op de verschillende feesten door de regio erg druk, maar ook erg gezellig. (foto: Marco Schilpp)
Benieuwd naar meer beelden van een zonnige, muzikale en gezellige Koningsnacht en Koningsdag in Alkmaar en Dijk en Waard? Neem dan een kijkje op de facebookpagina van Streekstad Centraal. (Hoofdfoto: Marco Schilpp)
De Vrijmarkt. Ooit begon die op Koningsdag zelf, maar in Alkmaar kwam daar de nacht bij en toen Koningsnacht, de middag, en nu zelfs al de ochtend ervoor. Maar ach, het is gezellig en een uitstekende gelegenheid om én van je oude spullen af te komen én om een zakcentje te verdienen.
Officieel start de Vrijmarkt in het centrum van Alkmaar op de dag voor Koningsdag om 15:00 uur, maar daar trokken heel veel mensen zich dus weinig van aan. De traditionele plekken waren al veel eerder bezet, en er werd druk geshopt, gesnuffeld en onderhandeld over de prijs.
Natuurlijk waren er ook weer uitdagingen, zoals het opeten van vijf voorgeschotelde koeken binnen één minuut om 50 euro te winnen. Toen Streekstad Centraal langs kwam was dat nog niemand gelukt. “Het is veel mensen bijna gelukt, dus het was wel spannend. Maar we gaan gewoon door, en anders verdienen we het wel weer terug.”
Ad Molenaar kijkt uit naar Koningsnacht en Koningsdag in Heerhugowaard. Het is ieder jaar weer een hoop geregel om er wat moois van te maken, maar het resultaat is er telkens weer naar. “De formule is de laatste acht jaar fantastisch. Je hoeft niet naar Alkmaar, Schagen of Amsterdam voor een mooi feest. En voor de ouderen is het een soort reünie, net als de Tour de Waard.”
Ab Molenaar ‘doet’ Koningsdag alweer heel wat jaartjes. “Ik ben er zelf 35 jaar geleden mee begonnen.” En in die tijd is veel veranderd. “Het is steeds drukker geworden en toen is die grote tent erbij gekomen. Dan kan het altijd doorgaan, of het nou regent of niet.” Maar hoe groter, hoe meer gedoe. “We hebben heel veel vergaderingen gehad, je moet dingen bestellen en dingen regelen zoals de vergunning. Er komt heel veel bij kijken.”
Gelukkig staat hij er tegenwoordig niet meer alleen voor. De voormalige eigenaar van Bar Dancing Marlène benadrukt meermalen dat hij samenwerkt met Rene Rietbergen, eigenaar van Café De Swan, en Remco de Boer van Grandcafé De Heeren en meerdere Alkmaarse horecaondernemingen. “We doen het met zijn drieën, je hoeft mij niet naar voren te halen hoor”, zegt Molenaar bescheiden. (tekst gaat verder onder deze video uit 2024)
Dit jaar gooien Alkmaarse horecabazen het over een andere boeg. Geen podia meer op de Platte Stenenbrug, het Waagplein en de Koorstraat/Ritsevoort. Door extra veiligheidsmaatregelen vinden ze het te veel gedoe en niet meer rendabel. Vorige week kregen ze vergunning voor een feestterrein met twee podia op de Kanaalkade.
Molenaar en zijn partners hebben die problemen niet, zegt hij. “We gaan goed om met gemeente Dijk en Waard. We zitten diverse keren om tafel voor de organisatie en we evalueren ook altijd. We hebben een goede samenwerking en zitten mooi op één lijn. Daar zijn we heel blij mee.”
De voorbereidingen zijn volop aan de gang, vertelt Molenaar. “Morgen wordt de tent neergezet en donderdag het podium. Dan wordt ook het geluid geregeld en de tent verder ingericht.” Mooi op tijd klaar voor Koningsnacht, dit jaar op vrijdag 26 april, zodat de viering van Koningsdag niet op een zondag valt. “Verder zijn er weer foodtrucks op het plein.” (tekst gaat verder onder deze video uit 2022)
Op het programma van vrijdag staat de lokale band The Hits. “The Hits stond er vorig jaar ook. Ze waren zó succesvol dat we ze weer wilden programmeren en gelukkig waren ze vrij.” The Hits stond ook op de kermis van Zuid-Scharwoude, voegt Molenaar toe. Op de zaterdag maakt de band Dreamcast zijn opwachting. “En dan zijn er DJ Ray op vrijdag en René Verkerk op zaterdag. Zij doen dit al jaren en daar zijn we heel blij mee.”
Natuurlijk is er op Koningsdag ’s ochtends weer een Vrijmarkt. Molenaar vindt het een mooie traditie. “Daar komen duizenden mensen af, wel tienduizend man als het mooi weer is.”
Koningsnacht duurt van 19:00 tot 00:30 uur. De Vrijmarkt begint om 07:00 uur al en de muziek klinkt van 13:00 tot 21:30 uur.
Grafisch Atelier Alkmaar bestaat vijftig jaar en viert dit met exposities op de eigen thuisbasis én in de Grote Kerk. In het kader van het jubileum, maakte KunstNetTV een documentaire met Bart Timmer en Danika Kersten. In de docu laten ze zien wat zij doen in het atelier aan de Doelenstraat.
Grafisch vormgever Barry Timmer is een regelmatig bezoeker van Grafisch Atelier Alkmaar. In de documentaire laat hij zien hoe hij een prent maakt met behulp van linoleum en een hoogdruktechniek. Beeldend kunstenares Danika Kersten volgde haar opleiding aan de kunstacademie in Gent (B) en specialiseerde zich daarna in meerdere druktechnieken. Ze laat zien hoe je een zeefdruk opbouwt en afdrukt. Kersten is ook als één van de beheerders van het grafisch atelier.
GAA werd in 1975 opgericht door een groep beeldend kunstenaars die gezamenlijk apparatuur aanschaften en daardoor het voor kunstenaars mogelijk maakten betaalbaar hun vak uit te oefenen. De grondleggers van GAA Jos van Amsterdam en Rolluf van Laar zijn jaren de stuwende kracht achter het grafisch atelier geweest. In de eerste jaren onder primitieve omstandigheden begonnen en inmiddels in een monumentaal gebouw waar alle materialen en apparatuur aanwezig zijn.
Streekstad Centraal was aanwezig bij de aftrap van de dubbele expositie, die vrijdagmiddag 4 april plaatsvond in de Grote Kerk. KunstNetTV maakte in 2010 al een korte documentaire over kunstenaars die in het grafisch atelier werken. In de documentaire ter gelegenheid van het veertig jarig jubileum in 2015 komen Rolluf van Laar en Jos van Amsterdam, de grondleggers van GAA uitgebreid aan het woord.
De documentaire ‘Grafisch kunst is tijdloos’ is dagelijks om 10:00 en 22:00 uur te zien bij Streekstad Centraal en daarnaast via kunstnet.tv. Ook de eerdere documentairs zijn op de website te vinden.
