Koorvereniging Bergen zingt op vrijdag 22 november drie muzikale meesterwerken uit de Romantiek. Onder leiding van Pieter-Jan Olthof zetten zij het Stabat Mater van Verdi in, de Messa di Gloria van Puccini en de Messe de Requiem van Saint-Saëns.
De muzikale ondersteuning is in handen van het Begeleidingsorkest voor Noord-Holland. Het concert wordt uitgevoerd met medewerking van de gerenommeerde solisten Heleen Koele, sopraan, Lien Haegeman, alt, Jeroen de Vaal, tenor en Martijn Sanders, bas. Een belangrijke bijdrage op het orgel wordt geleverd door Wim Voogd.
Giuseppe Verdi (1813-1901) componeerde zijn Stabat Mater toen hij 84 jaar was. Het is een sterk persoonlijk werk waarin hij zich inleeft in het verdriet van Maria die haar zoon ziet sterven. Giacomo Puccini (1858-1924) schreef zijn Messa di Gloria op 18-jarige leeftijd als examenstuk aan het Muziekinstituut van Lucca. In dit werk geeft hij er blijk van dat hij al vroeg beschikte over een buitengewone compositietechniek. De Messe de Requiem van Camille Saint-Saëns (1835-1921) is een gevoelig en fantasierijk werk. Hij componeerde dit meesterstuk in 1878 ter nagedachtenis van zijn vriend en beschermheer Albert Libon.
Het concert in de Petrus en Pauluskerk, Dorpsstraat 20 te Bergen, begint om 20:00 uur en de entree bedraagt 32,50 euro (jongeren 17,50 euro). Online kaarten bestellen kan via de website van de koorvereniging.
Kaarten zijn ook te koop bij Boekhandel Thomas en de Eerste Bergensche Boekhandel in Bergen. In Alkmaar zijn kaarten verkrijgbaar bij Muziekhandel Spanjaard.
Stadsbeiaardier Christiaan Winter heeft net weer een monsterklus achter de rug. Samen met stadsuurwerkmaker Boris Stiensma heeft hij de torens van de Grote of Sint-Laurenskerk, Waagtoren en Kapelkerk beklommen om het komende half jaar tien nieuwe liedjes uit de drie carillons over de binnenstad uit te strooien: “Je bent eigenlijk een 17e-eeuwse computer aan het herprogrammeren.”
De carillons stammen namelijk alledrie uit dezelfde periode rond 1690. Er zijn tegenwoordig wel moderne speelcomputers die een klokkenspel kunnen aansturen, maar in Alkmaar werkt alles nog 100% mechanisch. En dat betekent dat de twee muziekliefhebbers per melodietje een paar honderd pinnetjes moeten plaatsen in de ‘trommels’ en die moeten vastzetten met een moertje (zie ook de hoofdfoto). “We doen het nog op dezelfde manier als onze voorgangers 300 jaar geleden”, vertelt Christiaan Winter. “Elk pinnetje is een nootje.” (de tekst loopt door onder de foto)
De Alkmaarse carillons krijgen elk seizoen nieuwe deuntjes. Bij de Grote Kerk en de Waagtoren zijn dat vier verschillende nummers per uur, bij de Kapelkerk is op het hele en halve uur een ander melodietje te horen. Winter heeft deze keer geen verzoeknummers gekregen, dus hij kon zelf de playlist bepalen. Maar de techniek beperkt wel de keuzemogelijkheden.
“Je hebt bij de Grote Kerk de keuze uit ongeveer 2,5 octaaf, dus de tonen kunnen niet al te laag en al te hoog zijn. Bij de Waagtoren kunnen we iets meer, maar ook daar moet het ritmisch niet al te ingewikkeld zijn, want dan wordt het een janboel. En bekende liedjes zijn ook ongeschikt, want van een halfjaar ‘Altijd is Kortjakje ziek’ word je al snel horendol.” Volgens Winter zoekt hij vooral ‘niks-aan-de-handmuziek’, waar niemand zich snel aan zal storen. (de tekst loopt door onder de foto)
“De Grote Kerk speelt bovendien óók in de nachtelijke uren, dus dat vraagt iets meer overleg met elkaar. De nummers moeten niet teveel op elkaar lijken. We kozen deze keer voor een Angelsaksisch thema, met onder meer een muziekstukje gecomponeerd door de organist van Westminster Abbey. Om kwart vóór hoort iedereen ‘Geef vrede door van hand tot hand’. Een aansporing die de wereld wel kan gebruiken momenteel.”
Het waarschijnlijk bekendste liedje dat het komende half jaar uit de Waagtoren klinkt, is ‘Here comes the sun’ van oud-Beatle George Harrison. “De accentverschuiving aan het slot gaat enigszins verloren doordat de speeltrommel van de Waag wat traag op gang komt.” De viering van 200 jaar Johan Strauss wordt een kwartier later geëerd met de Wilde Rosen Waltz. “Dankzij André Rieu en zijn orkest is de wals is nog niet gestorven.” Om kwart voor het hele uur kan er uit volle borst worden meegezongen met de eerste tonen van het Alkmaars Stedelied: ‘Wie heeft van Alkmaar niet gehoord?’”(de tekst loopt door onder de foto)
De stadsbeiaardier en stadsuurwerkmaker zijn samen per toren een halve dag bezig om de instrumenten opnieuw te programmeren. Bij de Kapelkerk is maar ruimte voor twee melodietjes van maximaal 25 seconden: “Dat levert amper tijdwinst op”. Op de hele uren klinkt er de komende tijd een lichtvoetige ballade van Erik Satie, een half uur later volgt ‘Uit uw hemel zonder grenzen’ van een componist die veel heeft betekend voor de protestantse kerkmuziek.
Wie nog suggesties heeft voor de playlist van het volgende seizoen, kan zijn of haar tip sturen naar beiaardier@alkmaar.nl. Gekeken wordt dan of de melodie geschikt is of geschikt te maken is voor de carillons.
Een lang lint van duizenden mensen slingert vrijdagavond door de sfeervolle binnenstad en over bedrijventerrein Oudorp. Het zijn de bezoekers aan het Alkmaar Light Festival, die door De Karavaan en Cultuur Kartel drie avonden worden getrakteerd op bijzondere licht- en videokunst met creatieve installaties, opgeleukt door theater en muziek. De artistieke route valt in de smaak: “Magisch. Dit is leuker dan in Amsterdam.”
Marja zit met een aantal vriendinnen aan de glühwein na te praten bij de Stadsdrukkerij op bedrijventerrein Oudorp. De dames hebben genoten van de artistieke presentaties onderweg: “Het is onwijs mooi allemaal. Ik ben in het verleden ook naar het Amsterdam Light Festival geweest, maar dit is leuker. Er is meer theater en muziek, en je kunt zelf vaker onderdeel zijn van de kunst.” (tekst loopt verder onder de foto)
En dat is precies wat de organisatoren voor ogen hadden. “We wilden hier niet Amsterdam Light gaan doen”, vertelt organisator Nico Bink van De Karavaan. “We streven naar interactie met het publiek. Die interactiviteit willen we zoveel mogelijk proberen te laten creëren door de mensen zelf. Laat ze maar gaan solderen met lampjes enzo. Meestal zijn het kinderen die dat doen, maar ouders worden daarmee uiteindelijk ook aangemoedigd om onderdeel te worden van het geheel.”
De te volgen route voert langs beide oevers van het Noordhollandsch kanaal. ‘Het nieuwe stoere gebied aan de overkant’, noemen de kunstenaars dat. Daardoor komen de bezoekers in loodsen en langs plekken die je normaal gesproken links laat liggen. En het maakt een bezoek mogelijk aan de Stadsfabriek op bedrijventerrein Oudorp. Die maakt deel uit van de show, waarbij leerlingen van enkele middelbare scholen hun duit in het zakje hebben gedaan. (tekst loopt verder onder de foto)
Om de hoek knalt en explodeert de installatie van experimenteel muzikant Richard van Kruisdijk er op los, terwijl een gigantische schijnwerper de wolken in de lucht lijkt te willen verjagen. In enorme stalen buizen vinden gecontroleerde gasexplosies plaats, waarbij de harde knallen worden omgezet in ritmes. De muzikant vangt deze geluiden op en manipuleert ze met analoge effectapparatuur.
De lichtstraal die van kilometers ver is te zien boven Alkmaar, komt van een schijnwerper van het Explosion Light Organ aan het Jaagpad (foto: Marco Schilpp)
Het weer werkt goed mee deze editie van het Alkmaar Light Festival. Het blijft droog en de temperatuur is aangenaam. In de binnenstad passeert de route de gevulde terrassen van de Platte-Stenenbrug, tussen het lichtorgel in de Kapelkerk en de projectie in de Sint Jacobstraat. Dat maakt van de straat een kleurig schilderij.
“Bezoekers worden onderdeel van het schilderij zodra ze het doek betreden. Eenmaal in het schilderij is iedereen hetzelfde en gelijkwaardig”, zo lichten de kunstenaars van Social Skills toe in de audiotour die iedere bezoeker kan afspelen op zijn eigen telefoon. Vrijwel iedereen grijpt hier zijn telefoon voor een groepsfoto of een selfie. (tekst loopt verder onder de foto)
De wandelroute van zes kilometer kan zaterdagavond voor het laatst worden gevolgd. Gestart wordt bij de Drukkerij aan de Marconistraat, de Schelphoek en het IJkgebouw. Kaarten zijn online te bestellen vanaf 12,50 op de website van het Alkmaar Light Festival. (foto’s: Marco Schilpp)
Op dinsdag 19 november vindt er een taxatiemiddag plaats in Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee. Taxateur Arie Molendijk taxeert daar oude boeken zoals oude (staten)bijbels, atlassen, geïllustreerde werken en reisboeken, handschriften, oude brieven, foto’s, ansichtkaarten en prenten.
Taxateur Arie Molendijk werkt al jaren samen met de Vrije Universiteit, de Koninklijke Bibliotheek en andere bibliotheken en overheidsinstellingen. Regelmatig wordt hij gevraagd bibliotheken te taxeren voorafgaand aan een veiling.
Molendijk: “De taxaties die ik verricht, zijn zo mogelijk gebaseerd op recente opbrengsten van vergelijkbaar materiaal op veilingen. De taxaties vinden alleen plaats op mijn taxatiedagen, dus niet via foto’s, telefoon of per e-mail.”
De kosten voor een taxatie zijn vijf euro voor één tot ongeveer tien boeken of seriewerken. De taxatiekosten van grotere collecties/bibliotheken, die meer tijd in beslag nemen, variëren van 25 tot vijftig euro. “U krijgt altijd alle aandacht en uitleg. Een taxatierapport is zo nodig ook mogelijk, maar alleen voor waardevolle boeken met een waarde vanaf tweehonderd euro en tegen een van tevoren afgesproken tarief.”
Bezoekers zijn zonder afspraak welkom in het restaurant van het hotel, Zeeweg 52 in Egmond aan Zee op dinsdag 19 november van 13.00 tot 15.30 uur.
Van veraf is het al te zien. En wie dichterbij komt wordt als vanzelf naar de door en om de binnenstad verspreide lichtkunstwerken getrokken. Het jaarlijkse Alkmaar Light festival is weer van start gegaan. Meest opvallend vanaf een afstand is dit jaar de grote lichtvinger die richting de hemel wijst.
Het hele weekend kunnen mensen zich nog vergapen aan de langs een zes kilometer lange route gedrapeerde lichtkunst, die ook tijdens de openingsavond op donderdag al de nodige deelnemers trok. (foto: NH / Maaike Polder)
Barokensemble Dieci Cantanti geeft op zaterdag 23 november en zondag 24 november een concert in Oudorp en Warmenhuizen.
Het twaalfkoppige muziekgezelschap wil het publiek meenemen naar de turbulente wereld van het oorlogszuchtige en boze Europa van de 16e en 17e eeuw. Een periode waarin componisten, voorlopers van de grote Johann Sebastian Bach, met hun liederen probeerden de ontredderde bevolking troost en richting te bieden. Het programma omvat vocale werken van o.a. Heinrich Schütz, Johann Michael Bach en Andreas Hammerschmidt.
Het concert is op zaterdag 23 november is het concert om 20.15 uur in De Terp in Oudorp aan de Kerklaan 4.
Op zondag 24 november is het concert om 15.00 uur in de Oude Ursulakerk in Warmenhuizen aan de Dorpsstraat 93.
Kaarten à € 15,00 zijn te bestellen via de website van het gezelschap, of via telefoonnummer 06-52654490.
Zanger-gitarist Hans Laduc komt op zondag 17 november met band naar het Poldermuseum in Heerhugowaard voor zijn programma “De Holland-Amerika lijn.”
De Amerikaanse muziek uit 1971 is de rode draad tijdens de show. In dat jaar stopte de Holland-Amerikalijn met de lijndienst tussen Nederland en Amerika. Het is ook het jaar dat Elvis, John Denver, Chuck Berry, John Lennon en Creedence Clearwater Revival onvergetelijke hits scoorden. Die nummers brengt Hans Laduc graag.
Hij wordt bijgestaan door bassist/zanger Rob Tromp en Albert Steneker op drums, mondharmonica en zang. Samen combineren zij hun passie voor muziek met hun fascinatie voor Amerikaanse muziek. Hans speelt op zijn zelf ontworpen “Delfts blauwe gitaar”. Deze staat symbool voor de verbinding tussen zijn Nederlandse roots en zijn Amerikaanse droom. Laduc speelt, zingt en vertelt verhalen over de liefde, zijn helden en de zoektocht naar geluk.
Het duo SimonèZ komt op zondag 10 november naar buurthuis De Deel in ‘t Kruis om de liefde te bezingen. Onder de titel ‘Onderweg naar de Liefde’ brengen Dirk-Jan en Simone Zuurbier op geheel eigen wijze een divers repertoire van covers uit binnen- en buitenland.
Dirk-Jan en Simone worden voor deze concertreeks bijgestaan door toetsenist/bassist Marcel Groot en percussionist Tom Overboom, Ze spelen covers in de breedste zin van het woord en juist anders dan het origineel en hertaald. Soms is dat intiem, soms weergaloos, dan weer verdrietig of kwetsbaar. Een concert met popklassiekers van Elvis Costello, Bon Jovi , Nathalie Imbruglia en het levenslied uit ons eigen land. Simone heeft daarbij buitenlandse teksten hertaald.
Het optreden in De Deel begint om 14:30 uur. Tickets kosten 12,50 euro en zijn te reserveren via simone.z@planet.nl. Meer op simonez.nl.
Kunstenaars Charlotte Caspers en Amber Veel bieden zondag 3 november een kijkje achter de schermen van hun kunstenaarspraktijk. Dat doen ze dan in de Tuinzaal van Museum Kranenburgh.
Hoe maken zij gebruik van natuurlijke materialen en ambachtelijke technieken? Wat voor betekenis heeft dit voor hun werk? Beide kunstenaars presenteren op dit moment hun werk in de tentoonstelling ‘In de rug van de zee: Honderd jaar verbeelding van het landschap in en rond Bergen’. Amber Veel won dit jaar de Victoriefonds Cultuurprijs Visuele Kunsten.
De inloop is vanaf 13:45 uur en Caspers trapt om 14:00 uur af. Na een pauze van 14:45 tot 15:05 is Amber Veel aan het woord. Er is gelegenheid tot het stellen van vragen.
Bijwonen kost 25 euro en met Museumkaart 15 euro. Dat is inclusief toegang tot het museum en een consumptie. Meer op kranenburgh.nl.
750 jaar Amsterdam. Die bijzondere verjaardag is voor regisseur Dick Maas een aanleiding om het langverwachte vervolg op zijn klassieker ‘Amsterdamned’ uit te brengen in het jaar 2025. Maar de grachten waar het in deze thriller allemaal om draait zijn niet alleen maar Amsterdamse grachten. Maas en zijn crew filmden deze week namelijk in Alkmaar.
Iedere trotse Alkmaarder kan het bevestigen: ‘ons’ Luttik Oudorp doet heus niet onder voor het Singel of de Herengracht in Amsterdam. Want onder meer die bekende Alkmaarse gracht dient als decor voor Amsterdamned 2. Al is het niet zo waarschijnlijk dat we uiteindelijk de Waag en het Huis met de Kogel terug zullen zien in het resultaat. (tekst gaat door onder de afbeelding)
“We filmen onder de brug”, helpt regisseur Dick Maas de Alkmaarders meteen uit die droom. Streekstad Centraal sprak de meester tijdens de opnames, ter hoogte van het bekende bruggetje naast het Huis met de Kogel.
Voor de eerste Amsterdamned filmde Maas al in Utrecht, nu dus in Alkmaar – maar voor beide films toch zeker ook wel in het échte Amsterdam. “We hadden een scène gepland in Amsterdam bij een vergelijkbare brug”, vertelt Maas daarover. “Maar die was in onderhoud.” Door dat onderhoud ging filmen ónder de brug niet lukken. “Onder de brug, dat doen we hier eigenlijk.” (tekst gaat door onder de afbeelding)
Al is het dan alleen maar de onderkant van een brug, tóch zijn Alkmaarders best nieuwsgierig naar het filmproject. Er zijn de nodige buurtbewoners naar de set gekomen om het gebeuren even mee te maken. “Ik ben wel trots op mijn stadje”, reageert één van de omstanders. “Het is een mooi decor.”
Of er echt wat van Alkmaar te herkennen zal zijn in het resultaat, dat moet volgend jaar blijken. De première is gepland voor december 2025.