Categorie: nieuws algemeen

De nieuwe woonzorglocatie van Magentazorg heeft de naam ‘Oudorperzand’ gekregen. Deze naam verwijst naar de plek waar het is gebouwd: op een oude zandduin, door de eeuwen heen één van de weinige plekken die altijd droog heeft gestaan. Oudorperzand heeft 48 zelfstandige appartementen verdeeld over twee woonlagen. Het is geschikt voor mensen met dementie, maar ook geschikt voor mensen met een lichamelijke beperking.

Oudorperzand onderscheidt zich doordat het wonen een voortzetting is van het leven zoals de mensen dat gewend waren. Ze wonen zelfstandig in een veilige en comfortabele omgeving, met zorg en dienstverlening binnen handbereik voor wanneer dat nodig is. De eigentijdse appartementen hebben een woonkamer met keuken, een aparte slaapkamer en badkamer. Alle benedenwoningen hebben een eigen plek buiten en voor de bovenwoningen komt een groot gezamenlijk terras. De nieuwbouw biedt verschillende ontmoetingsplekken, zodat het ook fijn vertoeven is buiten het appartement.

In april dit jaar konden Oudorpers meedenken over de nieuwe naam voor de woonzorglocatie, de winnaar is dus Oudorperzand geworden. Naar verwachting wordt het gebouw in het voorjaar officieel geopend.

Wie nog kerstinkopen moet doen kan zaterdag 15 december zijn slag slaan. Winkels in de binnenstad van Alkmaar houden die dag een extra koopavond, speciaal voor de laatste kerstinkopen.

Kerstcadeau’s worden mooi ingepakt en sommige winkeliers hebben nog speciale ‘kerstacties.’

De winkels houden de deuren tot 21:00 uur open.

Zaterdagmiddag hebben op het Waagplein in Alkmaar zo’n twintig mensen in gele hesjes gedemonstreerd tegen de hoge belastingen in Nederland. Het is een landelijke actie geworden. De gele hesjes zijn aangetrokken zodat ze allemaal één zijn, niet alleen in Alkmaar maar door heel Nederland. Wel benadrukken de demonstranten dat zij het niet zo doen als in Parijs, waar de actie ook gevoerd wordt: “Wat daar gebeurt is verschrikkelijk en dat is ook helemaal niet onze bedoeling. Zo willen wij geen actie voeren, wij doen het op een legale manier”, vertelt een demonstrant.

“Wij zijn tegen de EU, tegen de regering en tegen Rutte. Het systeem in Nederland deugt niet. Wij staan voor democratie en een vrij Nederland. Uit alles blijkt nu dat Nederland geen democratie heeft en dat moet anders”, aldus Richard Suasso. “Rutte moet opstappen, maar niet alleen Rutte. Wat mij betreft de hele politiek van Nederland. In dit land word je namelijk bestolen met al die belasting en hoge kosten, met al het geld, ons geld, wat allemaal verspild wordt. En daarom staan wij hier met gele hesjes.”

Na samengekomen te zijn op het Waagplein liep het gezelschap door de Alkmaarse binnenstad om zo mensen te benaderen. “We bewegen ons voort en benaderen mensen op een normale manier, zonder geweld, dit is nog maar het begin”, sluit Suasso af. Echter ging het bij de van de Kanaalkade toch even mis. De demonstranten hielden auto’s daar tegen, verder is de demonstratie rustig verlopen. (foto: Marco Schilpp)

De gemeente heeft berekend dat een op de vijf automobilisten in Alkmaar geen parkeergeld betaalt. Doordat zoveel mensen een boete moeten betalen zijn de gemeente-inkomsten naar schatting met 2,5 ton gestegen. In drie jaar tijd is het aantal parkeerders dat niet betaalt van 10 naar 20 procent gestegen.

Gemeentewoordvoerder Wouter Kraakman denkt dat er niet meer parkeerwachten bij zijn gekomen en dat bijvoorbeeld handhaving ook niet vaker rondloopt. Bij de parkeerwachten die er zijn wordt gewoons steeds vaker niet betaalt. Hij benadrukt wel dat het doel van de gemeente nog steeds is om mensen te laten betalen voor het parkeren in plaats van ze te bekeuren.

Het is de gemeente niet duidelijk waarom er steeds vaker niet betaalt wordt. Het is wel duidelijk dat (vooral toeristen) moeite hebben met parkeermeters waarbij het kentekenen moet worden ingevoerd. Toch is er geen duidelijke daling in betaling te zien sinds mei 2016, toen die meters werden geplaatst. In tegendeel: toen steeg het aantal betalers juist heel even.

De Alkmaarderhout is van groot belang voor vleermuizen. Dat blijkt uit het onderzoeksrapport ‘De vleermuizen van de Alkmaarder Hout’, van bureau Endemica, in opdracht van Stadswerk072. Met name oude eiken en beuken zijn populair bij de vleermuizen. Onderzoeker Richard Witte van Endemica was verrast over de hoeveelheid vleermuizen die hij aantrof. “Mijn vermoeden dat de Hout heel belangrijk is is hiermee bevestigd. Er zijn niet veel van dit soort oudere bossystemen waar ze terecht kunnen.”

Veel soorten vleermuizen zijn afhankelijk van oude bomen. In de Alkmaarderhout staan relatief veel oude bomen met (spechten)gaten of holtes waarin vleermuizen kunnen verblijven. Ook oude bomen met loszittend schors zijn goed voor vleermuizen. Elke oude boom die wordt gekapt betekent verlies van een mogelijke verblijfplaats. Want vleermuizen verhuizen regelmatig van boom, zo staat in het rapport te lezen.

De Alkmaarderhout, zo staat in het rapport, is onder andere van wezenlijk belang voor de instandhouding van de zeer kwetsbare rosse vleermuis. Dit geldt ook voor de zeldzame grootoorvleermuis. Beide komen voor in de Hout. In totaal zitten er zeker zes soorten vleermuizen, te weten: watervleermuis, ruige dwergvleermuis, rosse vleermuis, gewone dwergvleermuis, gewone grootoorvleermuis en de laatvlieger. Bureau Endemica heeft de bomen die momenteel als potentieel gevaarlijk zijn bestempeld vanwege ziekte of gebrek onderzocht op al deze soorten. De conclusie is dat de vleermuizen geen schade oplopen als die bomen worden gekapt of gekandelaberd.

Van de totale populatie rosse vleermuis boven het Noordzeekanaal zit maar liefst zo’n 25 procent in de Alkmaarderhout, aldus het rapport. De gewone grootoorvleermuis, die door zijn zachte sonar moeilijk is te inventariseren, blijkt toch op meer plekken in de Hout aanwezig dan aanvankelijk gedacht. Onderzoeksbureau Endemica heeft verschillende plekken weten vast te stellen. Het is bekend dat deze soort voor een deel in het Westerlicht verblijft, maar dat wordt nu grondig verbouwd. Direct in de buurt is de Hout de enige uitwijkmogelijkheid als vestigingsplek voor deze dieren. Er zijn enkele baltslocaties in bomen aangetroffen. “Waarschijnlijk is het aantal gewone grootoorvleermuizen onderschat. In de Alkmaarder Hout komt minimaal 2 procent van de Noord-Hollandse populatie voor.”

Als het aan het Alkmaarse college ligt wordt het oude pand van het filmhuis Provadja de plek voor dertien appartementen. De ombouw van het gebouw aan de Verdronkenoord sluit volgens het college goed aan bij de omgeving.

In 1818 deed het monumentale pand dienst als weeshuis. Daarna was het tot  1979 de Rooms Katholieke kleuterschool Don Bosco. Van 1981 tot 2013 was het filmhuis Provadja, een van de eerste filmhuizen. Tot 2016 was er de gelegenheid om feesten en partijen te houden, daarna werd het officieel gesloten.

De parkeergelegenheid in dit deel van de binnenstad gaat er volgens het college niet op achteruit als er woningen komen.

De urn met as van stamgast Bo verdween vorig jaar spoorloos uit Café ’t Hartje aan het Alkmaarse Waagplein. Nog altijd is de urn niet terecht en is de opmerkelijke diefstal niet opgelost. Stadsdichter Joris Brussel bracht zaterdagavond een poëtisch eerbetoon aan Bo en het café, meldt mediapartner NH Nieuws.

Stamgast Bo overleed in 2015. De urn met zijn as kreeg een eervolle plek in café ’t Hartje waar hij de laatste dertig jaar van zijn leven kwam. Maar de urn verdween. Begin juli vorig jaar bleek het kistje waar de urn met as in zat spoorloos. De plek waar het stond, hoog boven het dartbord, was leeg en dat bleef het ook.

“Schandalig”, noemde cafébaas Liesbeth Spoor de diefstal eerder. “Er verdwijnen wel vaker dingen, maar dit is wel erg sneu.” Nu, bijna anderhalf jaar na dato, is de urn nog altijd niet terug. Dat was reden voor stadsdichter Joris Brussel om Liesbeth een hart onder de riem te steken en Bo te eren.

“De harteloze diefstal werd een ruim jaar geleden nationaal nieuws, maar zolang de daders niet gevonden zijn is het nieuws nog steeds actueel”, stelt Brussel. Nog altijd wordt er gehoopt op de terugkeer van de urn. (foto: Ruud van Lier)

Het gedicht van Joris Brussel gaat als volgt:

Harteloos

Hij was verliefd tot over zijn oren,
had zelfs zijn hart aan café ʹt Hartje verloren
en bleef de liefde van zijn leven ook
na zijn dood trouw als vaste klant die hij was,
boven de bar stond immers in een bierkistje zijn as.
Maar verstrooide halve zolen stolen zijn urn
en vergooiden hiermee zijn hiernamaalse geluk.

Het maakte de café-eigenaresse van binnen een beetje stuk,
maar zij denkt dat de dief in kwestie niet besefte wat hij had weg gegrist;

sympathieke gedachte maar de gestolen as is nog steeds vermist.
Nu hoop ik oprecht dat de kroegbazin gelijk heeft gekregen
en dat de dieven geen idee hadden en het uit schaamte verzwegen
om ze nu ruim een jaar later een zetje in de goede richting te geven
zou ik in kroegen posters ophangen met de tekst ‘Return the urn’.

Tenminste als het aan mij lag,
want misschien hebben de onwetende vandalen
eindelijk last van hun geweten
een ruim halfjaar na aswoensdag.