Drup… drup… drup… De grote piramidevormige daklichten van Winkelcentrum ’t Loo in Heiloo lekken soms als het stevig regent. Maar nog heel even en dan is dat verleden tijd. De komende weken worden ze weer netjes waterdicht gemaakt.
Nadat de komst van een Aldi-vestiging werd afgeblazen, verdween de leegstand langzamerhand en inmiddels zijn alle winkelruimten weer in gebruik. Nu is het tijd voor hoognodig onderhoud aan de grote daklichten. De komende weken treffen bezoekers niet de vertrouwde zitjes onder de constructies, maar steigers met werklui erop.
“De aannemer doet er echter alles aan om de overlast tot het minimum te beperken”, laat het winkelcentrum weten. “De winkeliers maken er uiteraard ook het beste van voor het winkelend publiek met leuke acties, vrolijke etalages en nieuwe collecties en ook in onze gezellige horeca staat er altijd een heerlijke kop koffie klaar met gebak of een lekker broodje.”
De werkzaamheden duren naar verwachting zes weken. (foto: aangeleverd)
Al enige jaren zorgt stuivend zand er voor dat een aantal fietspaden in de Hollandse duinen verdwijnen onder dat zand. De provincie maakte een deel van de duingebieden meer open, zoals het lang geleden ooit was, maar fietsers die bijvoorbeeld de Blijdensteinsweg in Schoorl gebruiken lijken daar nu de dupe van. De Fietsersbond Bergen is daarom een petitie gestart voor behoud van alle fietspaden.
“Fietsen is plezierig en goed is voor de gezondheid, de natuur, het klimaat”, benadrukken Herman Gelissen, Wim Smit, Ron Jansen en Reijnoud de Haan van de Fietsersbond Bergen NH. “Bewoners, huurders van een vakantiewoning en andere toeristen gebruiken graag de fietspaden door dit prachtige landschap. Daarom zouden alle fietspaden in de duinen behouden
moeten blijven. Op mooie dagen rijden er meer dan 200 fietsers op een fietspad.”
“De provincie beweert aan de ene kant, dat ze aan mensen meer mogelijkheden geven om te fietsen; aan de andere kant bedreigen ze fietspaden in de duinen met zandverstuivingen”, vervolgen de vier. Niet alleen de Schoorlse Blijdensteinsweg stuift onder, ook het Kattendel bij Bloemendaal aan Zee. (tekst gaat verder onder de video uit 2021)
De afdelingen van Bergen en Haarlem worden gesteund door de landelijke Fietsersbond. “Wij vinden het bizar dat je een vijftig jaar oud fietspad opoffert voor duinverstuiving”, laat Ross Goorden weten. “Nu doen ze net of het fietspad de schuld is van de problemen, maar ze hadden voordat ze het proces van duinverstuiving in gang zetten moeten bedenken hoe ze het fietspad open konden houden. Je mag niet zomaar een weg aan de openbaarheid onttrekken.”
Op 12 september heeft de Fietsersbond Bergen tegenover Provinciale Staten opnieuw gepleit voor het zand- en ook watervrij houden van alle duinfietspaden, maar dat leverde niet het gewenste resultaat op. Vandaar de fysieke handtekeningenactie in de maand oktober. Deze zal actief onder de aandacht worden gebracht bij winkelcentra rond duingebied en bij de ingangen daarvan. (foto: Fietsbond Bergen)
Al twee jaar staan Pia (66) en Kees (72) Machielse met hun campers op een leegstaand terrein in Oudorp. Maar dat doen ze niet vanwege het heerlijke kampeerklimaat: ze doen het uit protest. Want ondanks dat het stel hoog op de wachtlijst stond voor een woonwagenstandplaats, vissen ze met het nieuwe Alkmaarse beleid achter het net. En nu dreigen ze ook nog hun huurhuis te verliezen.
“Gemeenten moeten ervoor zorgen dat woonwagenbewoners volgens hun culturele identiteit kunnen wonen”, schrijft de Nationale Ombudsman in een rapport. Dit houdt in dat ze inzicht moeten hebben in hoeveel behoefte er is aan standplaatsen, én dat er voldoende standplaatsen zijn.
Dit was echter niet altijd zo. Tot 2014 hield de gemeente Alkmaar er een zogenoemd ‘uitsterfbeleid’ op na, waardoor woonwagenbewoners noodgedwongen in huizen moesten wonen. Zo ook Kees en Pia. Al ruim 25 jaar wonen ze, met tegenzin, in een huurhuis aan de Alkmaarse Geulstraat. Al die tijd staan ze wel bij de gemeente ingeschreven voor een standplaats in Vroonermeer. (tekst gaat verder onder foto)
In 1998 schreven Pia en Kees zich in voor zo’n standplaats, maar die ‘wachtlijst’ telt nu niet meer (foto: NH Nieuws)
Een nieuw woonwagenbeleid ligt sinds een paar jaar bij de gemeente. Er komen 31 nieuwe standplaatsen op bestaande kampen, binnen drie jaar. Maar Pia en Kees maken geen kans. De eerdere wachtlijst is namelijk ongeldig verklaard. Sterker nog, volgens wethouder Jasper Nieuwehuizen had deze lijst ‘nooit enige status’. “Het was slechts een inventarisatie”, zegt hij. Alleen reizigers geboren in Alkmaar of met directe familiebanden, maken nu kans op een plekje.
Kees, Pia en anderen vallen hierdoor buiten de boot. Daarom richtten zij in 2022 hun miniwoonwagenkamp op een leegstaand terrein in Oudorp, samen met Bertus, een andere gedupeerde. Jerrycans met water, een gasstelletje en een toiletcabine zijn de enige voorzieningen die ze hebben. “We kamperen daar”, vertelt Pia aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal, “maar slapen en douchen nog ongeveer twee keer per week thuis.” (tekst gaat verder onder foto)
Een protestspandoek kan natuurlijk niet ontbreken, op hun tijdelijke standplaats aan de Alexander Flemingstraat in Oudorp (foto: NH Nieuws)
De gemeente gedoogde de campers in Oudorp en Kennemer Wonen was op de hoogte dat het huurhuis minder werd gebruikt. Maar dan krijgen Pia en Kees bericht van Kennemer Wonen: na huisbezoeken, gesprekken in de buurt, posten en een waterstandmeting vindt de wooncorporatie dat hun huis op de Geulstraat geen hoofdverblijf is. Conclusie: ze moeten eruit.
“Onzin”, reageert Pia. “We kamperen daar niet voor onze lol.” Maar als ze aangeeft het huis nog te gebruiken voor douchen en de was, “kreeg ik de reactie dat het geen badhuis of wasserette is.” Volledig terugverhuizen is ook hopeloos: het besluit kan niet worden teruggedraaid. Kennemer Wonen wil zo voorkomen dat woningen onnodig leeg blijven. (tekst gaat verder onder foto)
Als ook het protestkamp wordt ontruimd, is het maar de vraag van Kees, Pia en de hondjes moeten wonen. (foto: NH Nieuws)
“Het komt koud op ons dak, we zijn er ziek van”, zegt Kees. Het stel zegt altijd netjes de huur te betalen en het huis te onderhouden. Dat ze nu zonder waarschuwing moeten vertrekken, terwijl Kennemer Wonen wist dat ze het huis minder zouden gebruiken, doet zeer. Pia is inmiddels weg van het kamp en weer thuis. Ook omdat een nieuw probleem op de loer staat: in 2025 wordt het protestkamp door de gemeente ontruimd voor nieuwbouw.
“Nu vallen we weer tussen wal en schip én raken we ons huis kwijt”, zegt Pia. “Alleen omdat we opkomen voor ons recht op een standplaats, onze culturele identiteit.” Wethouder Nieuwehuizen zegt al langer dat het stel beroep moet doen op de hardheidsclausule, waarbij in sommige gevallen afgeweken kan worden van regels. Maar Kees peinst er niet over. “Daarmee gaan we akkoord met het nieuwe beleid en zetten we onszelf schaakmat.” Opnieuw inschrijven is volgens hem zinloos. “Dat gaan we op onze leeftijd echt niet meer meemaken.”
Ze hebben zich alle honderd fanatiek in het zweet gewerkt. De deelnemers van de ‘Noordwest Tour de Friends’ stapten zaterdag op de spinfiets om meerdere rondes de longen uit het lijf te fietsen. En dat deden ze niet zomaar. Met het opgehaalde bedrag worden troostknuffels gekocht voor de kinderafdelingen van het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar en Den Helder.
Instructeurs stonden zaterdag klaar in de Tree11 Health Club, voorheen het Victorie Plaza, om de spinners te begeleiden. Teams, individuen en zelfs hele bedrijven trapten mee en lieten zich sponseren. Tussen 9:00 en 13:00 uur leefden zij zich uit in rondes van drie kwartier.
En dat allemaal voor de allerkleinsten. Een ziekenhuisopname is namelijk al spannend genoeg. De knuffelvosjes bieden de patiëntjes troost en de nodige afleiding. Dat was reden genoeg voor de fietsers om keihard hun best te doen.(tekst gaat verder onder foto)
Vier rondes van 45 minuten: de sporters zetten zich fanatiek in voor de knuffelvrienden (foto: Marco Schilpp)
Het initiatief van de spinningmarathon komt van de Stichting Vrienden van Noordwest. Zij zamelen geld in om allerlei dingen te financieren buiten het reguliere budget van het ziekenhuis. En de opbrengst mocht er wezen: in totaal werd er tijdens deze derde editie van de ‘Noordwest Tour de Friends’ 10.250 euro opgehaald. (foto: Marco Schilpp)
Een half uur ploeteren op de fiets door regen en wind, of nauwelijks de deur uit kunnen omdat de bus niet meer om de hoek stopt. Uit onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) blijkt dat het openbaar vervoer in Nederland achteruit gaat, vooral buiten de grote steden. De auto is vaak sneller, zelfs tijdens de spits. Maar hoe zit dat hier in de regio?
Volgens Ludo Maat, voorzitter van Rover-NHN, gaat het in de omgeving van Alkmaar relatief goed. Rocov-NH is een vrijwilligersorganisatie die reizigers vertegenwoordigt en advies geeft over het openbaar vervoer in Noord-Holland. Rover-NHN is vertegenwoordigd in het Rocov-NH en draagt hieraan bij. “Het vervoer gaat hier naar bijvoorbeeld de ziekenhuizen beter dan in andere steden, zoals Den Helder en Hilversum. Daar gaat het pas echt beroerd”, vertelt Maat.
Het onderzoek van het PBL toont aan dat er de afgelopen jaren vooral is ingezet op snelle verbindingen tussen steden. Dat is ook in Alkmaar te merken. Sinds 21 juli zijn de busdiensten in Alkmaar namelijk aangepast. (tekst loopt verder onder de foto)
Door de nieuwe dienstregeling sinds 21 juli is er een betere verbinding naar het station, maar hierdoor zijn ook sommige buslijnen komen te vervallen, rijden ze minder frequent of nemen ze een andere route. (foto: Streekstad Centraal)
“Veel wijken hebben nu een betere verbinding met het station”, legt Maat uit. Maar om dat te realiseren zijn verschillende buslijnen, zoals die naar supermarkten en het ziekenhuis, komen te vervallen. Ook rijden sommige lijnen minder vaak of volgen ze een andere route.
Niet iedereen is blij met deze veranderingen. Dat blijkt ook uit onze poll op Instagram. Veruit de meeste mensen vinden het openbaar vervoer niet praktisch. Zo ook Barry’s 90-jarige oma uit Broekerwaard. Voorheen nam ze bij de Heul de bus naar de stad of naar haar ziekenhuisafspraken. Maar nu lijn 2 een andere route rijdt, stopt deze niet meer bij haar halte. “Nu moet ze ver lopen, wat voor haar en vele andere ouderen niet te doen is”, legt hij uit. “Hierdoor ontneem je ouderen, die al niet veel buiten komen, hun laatste uitje.” (tekst loopt door onder de foto)
Uit onze poll op Instagram blijkt dat de meeste respondenten ontevreden zijn over het openbaar vervoer in de omgeving. (foto: Streekstad Centraal)
Barry probeert zijn oma, ondanks zijn fulltime baan, naar haar afspraken te brengen. “Maar ze baalt er van dat ze afhankelijk is van ons. Ze vindt het vervelend om ons steeds om hulp te vragen. Bovendien komt ze nu veel minder in de stad om er even op uit te gaan.”
Ook inwoners van Egmond zijn de dupe. Maat legt aan Streekstad Centraal uit dat Connexxion, ondanks een negatief advies van Rocov-NH, besloot om bus 165 tussen Alkmaar en Egmond een andere route te laten rijden. De bus gaat nu via De Hoef, wat voor omrijden zorgt. “Een heel stuk om”, zegt 22- jarige Kato gefrustreerd.
Ze studeert in Amsterdam en moet regelmatig op en neer. “Door deze verandering duurt mijn reis een stuk langer.” Omdat de bus niet meer rechtstreeks naar Station Alkmaar gaat, kost het haar alleen maar meer tijd. “Ik neem nu vaak de fiets of de buurtbus naar Heiloo, maar het is echt een gedoe. Ik had hiervoor überhaupt nog nooit in een buurtbus gezeten.” Het liefst heeft ze de oude buslijn – die rechtstreeks naar het station gaat – weer terug. (tekst loopt door onder de foto)
In het weekend rijdt er ook een acht persoons busje van Connexxion naar De Rijp. (foto: Streekstad Centraal)
Maar niet iedereen is helemaal ontevreden. Uit de poll blijkt ook dat 24 procent van de respondenten het openbaar vervoer juist goed geregeld vindt. “Bij mij sluit de bus nu perfect aan op de trein, alleen gaat hij minder vaak. Dat is wel irritant, want als ik hem nu mis moet ik lang wachten”, zegt de 21-jarige Jayla.
Volgens Maat kun je ieder geval niet zeggen dat het openbaar vervoer is verslechterd. “Er zijn een hoop nieuwe lijnen bijgekomen, zoals die in De Rijp. En er is zeker niet bezuinigd; de provincie besteedt behoorlijk wat geld aan het openbaar vervoer.” Maar Maat geeft wel toe dat dit nog een testperiode is: “We moeten afwachten hoe het loopt.”
De windstoten en regenval van afgelopen vrijdag waren niet te missen. Door de hevige regenval staat het water in de sloot bij gemaal Juliana in de Schermer maar liefst 70 millimeter hoger dan normaal.
De regen was weliswaar voorspeld, maar er viel wel heel erg veel. “Er werd neerslag van 20 tot 30 millimeter verwacht, wat op zich geen probleem is. Dat zorgt meestal alleen voor een verhoging van het slootpeil”, legt Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) uit. “Maar uiteindelijk viel er veel meer dan voorspeld, en dat in slechts drie uur tijd. Dat heeft ervoor gezorgd dat het waterpeil zo sterk is gestegen.”
Om het waterpeil weer op het juiste niveau te krijgen, heeft het HHNK zaterdag besloten een noodpomp te plaatsen. Drie grote buizen voeren liters water over de dijk af naar het kanaal, wat helpt om het overtollige water sneller weg te krijgen.
“De pomp is een uitbreiding op de capaciteit van het gemaal, dat normaal 14,4 millimeter water per dag kan afvoeren”, aldus HHNK. “Afgelopen vrijdag viel er lokaal zoveel neerslag dat delen van het laaggelegen grasland al begonnen te overstromen. Daarom hebben we besloten extra capaciteit in te zetten.”
Daarnaast wordt er voor de aankomende week opnieuw neerslag ‘boven de norm’ verwacht, wat de situatie zou kunnen verergeren. “Met de pomp die nu geplaatst is, proberen we zoveel mogelijk ruimte te creëren om de verwachte buien op te vangen en de ondergelopen percelen eerder droog te krijgen.”
De pomp zal de komende dagen dus nog blijven staan. Hierdoor is de Oostdijk vanaf zowel West-Graftdijk als Driehuizen afgesloten. (foto/ video: Sebastiaan Talsma)
De bewoners van de Vogelezang in Alkmaar kunnen weer opgelucht ademhalen: de vijf karakteristieke lantaarnpalen blijven definitief staan, en de moderne make-over verdwijnt voorlopig naar de achtergrond. “We zijn hartstikke blij met dit nieuws en drinken er met de straat een biertje op.”
Een maand geleden sloeg de schrik toe bij de 64-jarige Gerard Kemp toen hij één van de lantaarnpalen op de kar van werklui zag liggen. “We waren echt verbaasd. Als we niet thuis waren geweest, was de hele straat vervangen”, legt hij uit aan NH, mediapartner van Streekstad Centraal.
Vier sierlijke muurlantaarns en een lantaarnpaal – een gift van de gemeente in 1988, voor het honderdjarig bestaan – zouden dan vervangen zijn door een modern exemplaar. Maar dat kon niet volgens de buurtbewoners. Al snel hingen tientallen straatgenoten van Gerard aan de lijn met de gemeente. De lantaarns in de Vogelzang, een autovrije zijstraat van de Kennemersingel, horen daar thuis. Al snel kreeg de buurt de oude paal weer terug.
Dit nieuwere, moderne exemplaar vinden de bewoners van Vogelezang niet passen bij hun buurtje (foto: NH)
“Raar dat je iets cadeau geeft en dan wegsloopt”, zei Gerard toendertijd. Van de gift was duidelijk bewijs. Met meerdere video’s en een krantenartikel toonden de bewoners aan dat het écht zo gegaan is in 1988. “Alleen bij de gemeente wist niemand er meer van.” Na alle commotie beloofden ze de lantaarns met rust te laten tot duidelijk is hoe het zit. Daar is nu helderheid over.
Al eerder bleek dat de verwijdering van de palen onderdeel was van de verduurzaming van de straatverlichting. Een nobel doel, maar zonder overleg. “Ik hoop dat dit dan ook een leermoment is voor degenen die dit soort opdrachten verstrekken en dat ze niet blindelings dingen wegslopen”, zegt Gerard.
Gerard is erg blij dat de oude, sierlijke lantaarnpaal er weer staat, en hoopt dat degenen die dit soort opdrachten verstrekken hiervan geleerd hebben. (foto: NH)
Ook de gemeente ziet nu in dat de palen een historische waarde hebben. “Wij delen de wens van de bewoners om ze te laten staan”, stellen ze. “Uit onderzoek blijkt dat verduurzaming van de bestaande lantaarns mogelijk is binnen het bestaande budget. Het gaat om een unieke situatie waarvoor nu maatwerk zal worden toegepast. De bewoners zullen door ons worden geïnformeerd voordat er tot renovatie wordt overgegaan.”
De bewoners aan de Vogelzang, waaronder Gerard zijn erg blij met dit nieuws. “Het zijn karakteristieke lantaarns met sierwerk die ook in het centrum staan. Ze passen heel goed in ons mooie kenmerkende straatje.”
Een unieke afsluiting van het Alkmaarse kaasmarktseizoen. Niet vanwege een uitzonderlijke gast, huldiging of wat voor activiteit dan ook, maar omdat het weer zó slecht was dat de Kaasvader het historische evenement vroegtijdig beëindigde. Voor zo ver hij weet, is dat nooit eerder gebeurd.
Bij het Kaasdragersgilde zijn ze echt wel wat gewend. De gelouterde heren zijn al heel wat keertjes behoorlijk nat geworden in hun smetteloos witte kleding, met gelukkig nog wel de hoed voor wat bescherming. En wind, ach. Dat de marktlui grote moeite hadden om hun kramen op te zetten – plots vloog één van de nog lege kramen door de lucht – deed hen ook weinig. En dat weeralarm? ‘We zien het wel’. (tekst gaat verder onder de foto)
De ‘zetters’ leggen vroeg in de ochtend – en in de stromende regen – de kazen op het Waagplein. (foto:Streekstad Centraal)
Met de kazen onder waterafstotende canvasdoeken klonk – zoals al eeuwen lang – precies om 10:00 uur de kaasbel. Deze keer met dank aan de speciale gasten van Theatergroep Blauwdruk. Maar het normale einde van de kaasmarkt, en het kaasseizoen, werd niet gehaald. De omstandigheden waren té bar.
“Het is niet meer te doen”, zei Kaasvader Willem Borst tegen Streekstad Centraal, nadat hij vroegtijdig de stekker uit de kaasmarkt trok. “Het komt met bakken uit de lucht, het waait veel te veel en af en toe nog een onweersflits… Nou, dit kan niet meer. We hebben gezegd: we stoppen ermee.” Veel bekijks was er ook niet, al waren er toch wat toeristen die zich niet hadden laten ontmoedigen. (tekst gaat verder onder de foto)
Het weer was tijdens de kaasmarkt zo slecht dat er echt bijna niemand stond te kijken. Deze drie toeristen waren wellicht het meest volhardend. (foto: Streekstad Centraal)
“Ik ben nu 42 jaar bij de kaasmarkt, ik heb dít nog nooit meegemaakt”, aldus de Kaasvader. “Dit is nog nooit gebeurd. Maar ja, zulk extreem weer is het tijdens de kaasmarkt ook nog nooit geweest.”
En dat het nou net de laatste van het seizoen moet zijn. “De laatste dag is altijd de leukste dag. Gezellig afscheid van iedereen”, verklapt de Kaasvader. “Maar ja, de marktkramen zijn al weg, het is een beetje uitgekleed. Het gaat eigenlijk als een nachtkaars uit.” Erg jammer, maar diep wordt er niet getreurd, want de kaasdragers lachen liever en het einde van het seizoen zal nog wel even worden gevierd. “Volgend jaar zijn we er weer hoor! Dan beginnen we weer opnieuw, vol elan!”
Als kind vond ze niks fijner: lekker wegkruipen met een boek op schoot. Eenmaal groter, las Debora Molenaar voor aan haar nichtjes. Vervolgens aan haar eigen kinderen en nu aan haar gastkinderen. Dus toen ze zeven jaar geleden tijdens haar vakantie een boekenkar zag, wist ze: dat wil ik ook. Om lezen te bevorderen, maar ook om anderen tot steun te zijn.
De druppels sijpelen van de net nieuwe, donkerblauwe minibieb voor de woning van Debora en Marcel Molenaar. Randje Stad van de Zon -deze vrijdagochtend eerder Stad van de Regen- in Heerhugowaard. Woensdag bestond hun minibieb De Boekenmolen precies zeven jaar. Destijds kende Debora het concept nog niet. “Ik zag een kar met boeken tijdens onze vakantie in Noord-Laren.” En omdat Debora thuis al 27 jaar een kleinschalige kinderopvang heeft, waar ze ook veel voorleest, zag ze een mogelijkheid.
“Ik zie in mijn opvang best regelmatig ouders die het financieel moeilijk hebben. Wij hebben het zelf ook financieel moeilijk gehad in 2014, tijdens de crisis, de opvang moest toen bijna sluiten. Dus we weten hoe het is als je een inkomen moet missen.” Daarom besloot het stel zelf ook zo’n minibieb te plaatsen. Gratis boeken, voor wie dat wil. “Ik vind het enorm belangrijk dat kinderen meekrijgen wat lezen voor je kan betekenen. Met lezen creëer je je eigen fantasie.” Samen met haar man en kinderen zocht ze een kast – een kleintje nog toen – “en vanaf dat moment is het gaan draaien. Het gaat vanzelf, je hoeft er niks aan te doen.” (tekst gaat verder onder foto)
Zeven jaar geleden was de minibieb nog écht mini, met een kist ernaast om boeken te doneren. (foto: aangeleverd)
“Nou, het linkerdeurtje is een donatiekast, en we houden wel in de gaten wat erin komt”, vult Debora’s man Marcel aan. “Hele oude boeken halen we er bijvoorbeeld uit, die gaan naar een ander goed doel, zoals kringloopwinkel KOOK.” Het gaat vooral om leesboeken. En inmiddels is de boekenkast een eigen leven gaan leiden en zijn er zelfs vaste gasten.
“Hier in de buurt heb je een zorgcomplex van Esdégé-Reigersdaal”, gaat Marcel verder. “Die komen elke week langs en en hebben zelfs een voorleesgroep.” Op het bankje net naast de bieb, zitten ook regelmatig kinderen te lezen. Het stel is inmiddels dan ook aardig bekend in de buurt. Niet alleen om de bieb, maar ook door de jaarlijkse speurtochten die ze uitzetten voor buurtbewoners. “Vorig jaar deden er driehonderd mensen mee!”, zegt Marcel enthousiast. (tekst gaat verder onder foto)
Marcel heeft de huidige, grote minibieb zelf gebouwd, met de hulp van een vriend. (foto: Streekstad Centraal)
Kinderopvang, minibieb, speurtochten, en ze hebben naast twee eigen kinderen ook nog drie ‘meeleefkinderen’ in huis – “pleegzorg, maar dan nét anders”, licht Marcel toe. Wat beweegt hen dit allemaal te doen? “De meerderheid van de mensen verklaart ons voor gek”, lacht Marcel. Hij is even stil. “Het heeft denk ik te maken met onze eigen opvoeding. We gaan naar de Protestantse Kerk hier en dan ben je ook veel bezig met je medemens en goede doelen.”
Debora vervolgt: “Het zit dan gewoon in je, om iets te doen voor diegene die het minder hebben. Zoiets als de minibieb is iets heel kleins, maar het werkt wel. Er staat altijd wel iemand in die kast te rommelen en die vervolgens met boeken weggaat.” En dat geeft behoorlijk veel voldoening. “We hebben ook een schriftje in de kast liggen”, zegt Marcel. “Dan zie je soms kinderen iets opschrijven. Je kan het amper lezen”, lacht hij, “maar ja, dat is gewoon geweldig.” (tekst gaat verder onder foto)
De huidige minibieb, op de hoofdfoto te zien, is maar liefst 1,70 meter langer dan de vorige. (foto: Streekstad Centraal)
“We zeggen wel eens: bij ons kan het nooit normaal”, vertelt Marcel. “Sommige mensen hebben zó’n kastje” – hij houdt zijn handen een halve meter uit elkaar – “en wij…” Hij glimlacht. Hun nieuwe minibieb mag namelijk gerust een maxibieb genoemd worden. Hij staat er sinds anderhalve week. Het vorige kastje sloot niet meer goed. En daarnaast wilden ze graag alle bananendozen vol boeken in hun schuur óók kwijt kunnen.
Zondag 6 oktober viert het gezin het jubileum. Om het zevenjarig bestaan van de bieb, én omdat er een nieuwe kast is, én omdat Kinderboekenweek start. Iedereen is vanaf tien uur welkom om langs te komen. Er is wederom een befaamde speurtocht en er wordt – natuurlijk – voorgelezen. “Het is zo’n simpel iets”, besluit Debora, “maar als je op deze manier mensen blij kan maken, is dat heel fijn.”
Vuurwerk. De meningen hierover lopen zeer uiteen. Van geweldig en hoe harder hoe beter tot fel tegen. Gemeente Dijk en Waard neigt steeds meer naar ‘tegen’ en overweegt de vuurwerkregels aan te scherpen. De raad stemde voor een onderzoek naar de invoering van vuurwerkvrije zones en verhoging van de boetes.
Het onderzoek was met een motie aangevraagd door de jongerengemeenteraad van Dijk en Waard. De gemeenteraad schaarde zich vrijwel unaniem achter deze motie – alleen de fractie Belang Van Nederland (BVNL) stemde tegen – en daarmee werd de motie een opdracht voor het college van B&W om gehoor aan te geven.
De jongerengemeenteraad had nog een tweede motie ingebracht, die door een meerderheid van de gemeenteraad werd omarmd. Hiermee wordt het college opgedragen om binnen de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) een voortrekkersrol te nemen in het vormen van een gezamenlijk standpunt over een landelijk vuurwerkverbod. Tegen deze motie stemde niet alleen BVNL, maar ook VVD en CDA. (tekst gaat verder onder foto)
De jongerengemeenteraad in de raadszaal (foto: Jongerengemeenteraad)
Burgemeester Maarten Poorter zei aan het einde van de raadsvergadering op dinsdag dat hij de inbreng van de jongerenraad waardeerde en positief is over de aangenomen vuurwerkmoties. Tegelijkertijd vroeg en kreeg hij van de raad de ruimte om de uitvoering ervan aan te passen aan wat praktisch haalbaar is.
Poorter benadrukte daarbij dat er dit jaar een belangrijke stap wordt gezet in het aanwijzen van vuurwerkvrije zones en dat Dijk en Waard zich zal aansluiten bij de twintig gemeenten die pleiten voor een landelijk vuurwerkverbod. Daarnaast onderstreepte hij dat het bestaande verbod op illegaal vuurwerk van kracht blijft en dat hierop wordt gehandhaafd.
