Het is bijna een surrealistisch schouwspel. Fietsers, scooterrijders, automobilisten. Allemaal lijken ze de rijkelijk aanwezige borden en inrijverboden over het hoofd te zien en willen tóch verder rijden op de afgesloten Vondelstraat. En rijden zich vervolgens vast. “Hé joh, denk je dat dat hek per ongeluk op de weg staat?!”
Dan maar een dubbel hek op de rijbaan. Het tart bijna het voorstellingsvermogen, maar hele groepen fietsers gebruiken de andere rijbaan om om de hekken heen te rijden of gebruiken daar de stoep voor, om twintig meter verderop opgevangen te worden door iemand in oranje werkkleding die – al wapperend met de armen – de fietsers duidelijk maakt dat ze toch echt moeten afslaan. En dan nóg zijn er fietsers die denken dat de omleiding niet voor hen geldt.
Vanaf vandaag is de Vondelstraat richting de A9 afgesloten tussen de Limmerhoek en de Hooftstraat. En het is niet dat het niet op tijd staat aangegeven, het verkeer wordt met gele borden tijdig gewezen op de afsluiting én de omleiding. Maar die worden dus massaal genegeerd. (tekst loopt door onder de foto)
Een automobilist komt er – na meerdere borden te zijn gepasseerd – achter dat hij niet verder kan. (foto: Streekstad Centraal)
“Ja we worden er gek van”, laat iemand van het uitvoerende aannemingsbedrijf weten. “We hebben nu ook maar een auto voor het hek gezet omdat we bang zijn dat er straks iemand vol in rijdt. Ze zien niets en rijden gewoon door.” De momenten dat er even overlegd wordt, stromen de fietsers meteen weer het afgesloten wegdek op. Maar ook automobilisten die vanuit de zijstraten komen, lijken blind voor de borden en draaien toch de Vondelstraat op om koers te zetten naar de A9. Verwarring alom als dat niet blijkt te kunnen.
Ook de ambulancedienst komt poolshoogte nemen vanwege de chaos. Het gaat immers om een doorgaande weg en een belangrijke verkeersader. De nieuwe situatie wordt doorgesproken zodat duidelijk is wat kan en wat niet kan. Er worden in ieder geval meer verkeersregelaars ingezet. (tekst loopt door onder de foto)
Overleg met de ambulancedienst over de mogelijkheden en onmogelijkheden rond vrije doorgang. (foto: Streekstad Centraal)
Alkmaar zal nog even moeten wennen aan deze nieuwe (en tijdelijke) situatie, zo veel is wel duidelijk. Ook vanuit de uitvoerder wordt meteen gekeken naar hoe de situatie nog duidelijker kan. Wellicht nog meer meer borden en verkeersregelaars. “Maar het begint natuurlijk bij de weggebruikers zelf.” Daar kunnen we ons alleen maar bij aansluiten.
“Nou, zullen we hem nog een keer aanzetten?” Als Klaas-Jan aan de hendel van de motor draait, begint de diesel na een paar seconden te brullen. “Wat een prachtig geluid!”, zegt bezoeker Peter met stralende ogen. Zondagmiddag stonden de deuren van het Defensiegemaal in de Egmondermeer open. En dat gebeurt maar zelden. Een traktatie dus voor echte gemalenliefhebbers.
Om half tien in de ochtend waren Klaas-Jan en Herman er al. Nog even de foldertjes klaarleggen, de oude motor testen en de aanwijzingsbordjes langs de weg klaarzetten. En die bordjes zijn nodig, want het Defensiegemaal aan de Kolonel Sneepweg tussen Egmond en Bergen ligt verstopt achter een dijk en is daardoor lastig te vinden. (tekst loopt door onder de foto)
Klaas-Jan en Herman bij hun geliefde dieselmotor in het Defensiegemaal in de Egmondermeer. (foto: Streekstad Centraal)
“Dat maakt het een heel uniek gemaal”, vertelt Klaas-Jan, die al 23 jaar bij Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier werkt en samen met oud-collega Herman de hele dag bij het Defensiegemaal aanwezig is om de bezoekers van tekst en uitleg te voorzien. Het gemaal is in 1939 gebouwd. “Maar wij konden er in eerste instantie niet lang van profiteren”, vertelt Klaas-Jan, “want toen de Duitsers Nederland een jaar later binnenvielen, zeiden ze: ‘bedankt voor het bouwen, nu is ‘ie van ons’. Gelukkig is het gemaal niet beschadigd geraakt tijdens de oorlog. Als ze Duitsers overvlogen, zagen ze de bunker niet omdat hij achter een dijk verstopt zit. Daarom is het gemaal nooit gebombardeerd.”
Het gemaal werd in 1955 gerenoveerd en kreeg onder andere een gloednieuwe motor, die via het dak naar binnen werd getakeld. “Dat was een hele operatie”, zegt Klaas-Jan. “Daarna is het gemaal nog enkele tientallen jaren in gebruik geweest, maar op een gegeven moment raakte hij uit functie.” (tekst loopt door onder de foto)
Op de achtergrond krijgen bezoekers uitleg over de oude motor, op de voorgrond de nieuwe, elektrische motoren. (foto: Streekstad Centraal)
Elf jaar geleden wilde het hoogheemraadschap het gemaal toch wel weer inzetten. Er werden twee nieuwe motoren geïnstalleerd, waardoor de oude motor overbodig werd. Toch is die nooit verwijderd. Het starten en lopen van deze motor is voor velen het hoogtepunt van de open dag.
“Het geluid van die oude dieselmotor is zo krachtig en zo herkenbaar”, vertelt gemalenliefhebber Peter. Hij geniet dit weekend volop van de Nationale Molen- en Gemalendag. “Gisteren was ik bij een molen in Heerhugowaard”, vertelt hij, “en vandaag wilde ik heel graag hier naartoe. Ik wilde het gewoon heel graag zien en had een aantal vragen over het gemaal. Daar heb ik nu allemaal antwoord op.” (tekst loopt door onder de foto)
Gemalenliefhebber Peter Maas maakte dankbaar gebruik van de open dag. Op de achtergrond het gemaal, verstopt achter een dijk. (foto: Streekstad Centraal)
Toch deelt niet iedereen het enthousiasme van Peter. “Het werd groots aangekondigd, dus we dachten: hier gaan we heen. Maar er is eigenlijk best weinig te zien binnen. De verhalen achter het gemaal vind ik wel interessant”, laat een bezoekster weten. “Technologie gaat natuurlijk een steeds grotere rol spelen bij dit soort gemalen, maar daardoor is er ook veel minder te zien”, vult een ander aan.
Even later komt ook Arie wat beduusd naar buiten gelopen. “Voor degenen die uren geïnteresseerd naar een oude dieselmotor kunnen kijken is dit waarschijnlijk heel leuk, maar ik vond dat er niet veel te zien was.”
Binnen geven Klaas-Jan en Herman nog steeds uitleg over het gemaal. Ze moeten hun stem verheffen, want anders komen ze niet boven het gebrul van de motor uit. Wat Klaas-Jan bezoekers het liefst wil meegeven zondagmiddag, is kennis over oude techniek. “Die kennis is in de hele samenleving aan het wegzakken. Dat vind ik heel jammer en ook een beetje zorgelijk. Ik hoop de mensen vandaag aan de hand van de oude motor wat meer te leren over oude techniek.” (tekst loopt door onder de foto)
Herman legt alle ins en outs van de oude motor uit aan Duuk (midden) (foto: Streekstad Centraal)
Ook had hij gehoopt dat er meer jongeren naar de open dag zouden komen. “Maar dat zit er tegenwoordig gewoon niet meer in. Enerzijds begrijpelijk, anderzijds heel jammer.” De enige jongeren die tot lunchtijd langskwamen voor de open dag, waren zijn zoon Duuk en zijn vriendin. “Ik ging vroeger wel vaak met m’n vader mee naar gemalen en heb daardoor wel wat affiniteit ermee. Maar als hij hier vandaag niet was geweest, was ik ook niet langsgekomen”, geeft Duuk toe.
Ondertussen blijven groepjes mensen binnendruppelen. De opkomst valt Klaas-Jan dan ook niet tegen. “De doorloop is flink, dat doet me goed. Ik had verwacht dat alle mannen vandaag thuis moesten blijven met Moederdag.”
Veel mensen denken dat lekkages vooral bij oude huizen voorkomen. Toch melden steeds meer bewoners in Almere waterproblemen in nieuwbouwwoningen. Op loodgieter Almere zie je waarom snelle actie nodig is bij elk vermoeden van lekkage.
Bouwsnelheid en installatiefouten zorgen voor risico’s
De woningbouw in Almere gaat razendsnel. Nieuwe wijken schieten als paddenstoelen uit de grond. Dat is goed voor woningzoekenden, maar zorgt ook voor druk bij aannemers. In veel gevallen betekent snelheid minder aandacht voor details. Juist in de afwerking ontstaan fouten die pas na maanden of jaren aan het licht komen.
Een veelvoorkomend probleem is slechte aansluiting van leidingen. Door haastig werk of het gebruik van onervaren installateurs ontstaan kleine kieren of scheurtjes. Die vallen niet meteen op, maar veroorzaken wel degelijk schade. Vooral als leidingen achter muren of onder vloeren lopen, blijft een lek lang onopgemerkt. Intussen verspreidt het vocht zich en tast het materialen aan.
Ook daken, kozijnen en afvoersystemen worden soms niet goed afgewerkt. Een klein foutje in de daktrim of een slechte kitrand bij het raam kan al zorgen voor binnendringend water. Omdat het om nieuwbouw gaat, rekenen bewoners er niet op dat dit mogelijk is. Daardoor wordt een lek vaak pas laat ontdekt.
Sommige problemen ontstaan pas na het eerste jaar, wanneer garantieperiodes aflopen. Dan zijn bewoners zelf verantwoordelijk en lopen de kosten snel op. Daarom is het belangrijk om proactief te handelen, ook als je woning nog vrij nieuw is.
Onzichtbare schade heeft grote gevolgen
Een lekkage is zelden zichtbaar aan de buitenkant. Vaak begint het met een muffe geur, loslatend behang of een verkleurde plek. Maar op dat moment is het vocht al diep doorgedrongen in de constructie. Hout gaat rotten, gips verliest sterkte en schimmel verspreidt zich snel. Wie dan nog wacht, loopt het risico op structurele schade.
Lekkages in nieuwbouwwoningen zorgen bovendien voor frustratie. Je verwacht een fris en goed werkend huis, geen verborgen gebreken. Toch gebeurt het vaker dan je denkt. Juist daarom is het belangrijk om alert te zijn op signalen. En om direct een loodgieter in te schakelen bij twijfel. Op loodgieter Almere vind je betrouwbare hulp.
Een vakman spoort het lek op zonder hak- en breekwerk. Met geavanceerde technieken zoals infrarood of ultrasoon onderzoek ziet hij precies waar het probleem zit. Zo voorkom je onnodige schade en wordt het probleem bij de bron aangepakt. Snel ingrijpen voorkomt erger en bespaart uiteindelijk kosten.
Sommige bewoners proberen eerst zelf het lek te achterhalen, maar dit leidt vaak tot onnodig hekwerk of verkeerde conclusies. Een gespecialiseerde loodgieter heeft de juiste apparatuur en ervaring om snel en gericht te werken. Zo bespaar je niet alleen kosten, maar ook stress en herstelwerk.
Nieuwbouw vraagt om actief onderhoud en snelle service
Ook al is je woning nieuw, onderhoud blijft belangrijk. Controleer af en toe de naden rond ramen en deuren, en kijk of het plafond of de muren verkleuringen vertonen. Zie je iets verdachts? Wacht dan niet. Een kleine lekkage verandert snel in een groot probleem als je niets doet.
Zeker in de eerste jaren is het slim om jaarlijks een korte inspectie uit te voeren of te laten doen. Daarmee voorkom je dat kleine gebreken onopgemerkt blijven. Denk bijvoorbeeld aan de afvoer van regenwater, dakgoten of koppelpunten tussen leidingdelen. Een controle per jaar kan al veel ellende voorkomen.
Woon je in Almere en heb je last van vochtplekken of twijfel je aan de staat van je leidingen? Schakel dan direct een specialist in via loodgieters-veenstra.nl. Zo voorkom je grotere schade en houd je jouw woning in topconditie. Nieuwbouw is geen garantie voor zorgeloos wonen maar met goed onderhoud en tijdige hulp kom je een heel eind.
De jaarlijkse dag voor donateurs van KNRM-station Egmond stond dit weekend in het teken van een bijzonder afscheid. De genodigden konden niet alleen een kijkje nemen achter de schermen van het reddingswerk, maar ook vaarwel zeggen tegen reddingboot Adriaan Hendrik. Na 33 trouwe dienstjaren maakt het schip plaats voor een nieuwe, modernere opvolger. “Het is misschien even moeilijk, maar we gaan er op vooruit.”
De KNRM had groots uitgepakt om het afscheid niet ongemerkt voorbij te laten gaan. Donateurs kregen de unieke kans om nog één keer mee te varen met de geliefde Adriaan Hendrik. Gehuld in een rood reddingsvest werden zij vanaf het boothuis met een speciaal KNRM-busje naar de opstapplaats gebracht.
Ook Streekstad Centraal mocht een rondje meevaren. Dat was, net als voor de donateurs, een ervaring om nooit te vergeten. Zodra de motoren van de Adriaan Hendrik aangingen, schoot de boot met hoge snelheid over het water. Ondanks de snelheid voelde het verrassend soepel – stuiteren deed de boot niet, maar hij gleed als het ware over de golven.
Het uitzicht was prachtig: je kon het hele strand van Egmond zien liggen. De harde wind zorgde voor tranen over de wangen en door de scherpe bochten kregen de passagiers ook nog een paar spetters water over zich heen. Daarnaast was het ook vasthouden geblazen aangezien de boot soms best zorgde voor wat ’turbulentie’. Het was een indrukwekkende tocht – een mooi moment om afscheid te nemen van de bijzondere reddingboot. (tekst gaat verder onder de foto)
Donateurs konden zaterdagmiddag voor de laatste keer een rondje maken met de reddingboot Adriaan Hendrik, en dat was voor de schippers soms best emotioneel. (foto: Streekstad Centraal)
Mensen uit het hele land kwamen naar Egmond aan Zee om dit moment bij te wonen. Zelfs uit Duitsland waren er bezoekers. Onder de bezoekers waren Tilly en haar man. “We vonden het echt fantastisch,” zegt Tilly lachend als ze van de boot komt. “En gelukkig was het weer goed en de wind niet zo sterk, anders was het op zee nog een stuk ruiger geweest!”
Voor schipper Werner Visser, die al vanaf zijn achttiende bij de KNRM werkt, was het afscheid een afscheid met gemengde gevoelens. “Ik heb ruim dertig jaar met deze boot gevaren. Je maakt samen zoveel mee – mooie en minder mooie momenten. Dan krijg je vanzelf een band met zo’n boot”, vertelt hij aan Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder de foto)
Ook op het strand van Egmond aan Zee bleef het afscheid van de Adriaan Hendrik niet onopgemerkt: tientallen toeschouwers verzamelden zich om het afscheid van dichtbij mee te maken. (foto: Streekstad Centraal)
Toch kijkt hij ook met vertrouwen naar de toekomst: “De nieuwe boot is moderner, makkelijker te bedienen en heeft veel technische snufjes. Eigenlijk een beetje te vergelijken met alle hippe auto’s die tegenwoordig op de markt komen. Maar ik zal de Adriaan Hendrik zeker missen.”
Na de middag en het laatste rondje voor donateurs vond er een officiële afscheidsceremonie plaats op het strand. Meerdere KNRM-leden stapten in de Adriaan Hendrik en brachten het schip naar IJmuiden, waar het voorlopig in de opslag komt te liggen. “Hij zal daar soms nog worden ingezet als reserveboot,” laat KNRM-voorlichter Henk Biesboer weten. (tekst gaat verder onder de foto)
Naast een rondje op de ‘oude’ boot konden donateurs ook een rondje maken met de vervanger van de Adriaan Hendrik. (foto: Streekstad Centraal)
De reden voor de vervanging is vooral praktisch van aard. “De levensverwachting van deze boot was 25 jaar, maar we hebben hem uiteindelijk 33 jaar kunnen gebruiken,” vertelt Biesboer. De boot kwam in 1992 in dienst.
Volgens hem heeft dat alles te maken met het goede onderhoud. “We spoelen hem hier na elke inzet grondig af, en dat zie je terug in de staat van de boot.” Toch is de onderkant inmiddels flink versleten. “Die schraapt bij het binnenhalen langs het strand, en dat heeft z’n sporen nagelaten. Het is nu echt tijd voor een nieuwe.”
Er loopt geen vandaal met een slijptol door de Alkmaarse binnenstad die het heeft gemunt op palen met verkeersborden. De paal die op mysterieuze wijze verdween op de hoek van de Sint Annastraat en het Verdronkenoord, blijkt tóch door Stadswerk072 zelf te zijn afgezaagd: “Er was snel iets nodig om een boot te stutten.”
De oplossing van het raadsel van de verdwenen paal-met-bord kwam al snel na het publiceren van het artikel op Streekstad Centraal. Op social media meldden getuigen zich die erbij waren toen de paal werd omgezaagd. Daar zijn zelfs foto’s van gemaakt, zo meldt een van de omstanders. (tekst gaat verder onder de foto)
De verkeerspaal rechts op de hoek van de Sint Annastraat en Verdronkenoord werd uitgekozen om te sneuvelen en te dienen als stut of stempel tegen de romp van een grote boot. Sinds woensdag staat er weer een nieuwe. (foto: Streekstad Centraal)
Maar ook bij Stadswerk072 begonnen radertjes te draaien. We krijgen contact met een medewerker van de afdeling die de afgelopen weken verlaten bootjes uit het Alkmaarse water heeft gehaald. Die afdeling was nou net níet gevraagd of ze iets te maken hadden met de verdwenen paal. Maar daar blijkt wel de ontknoping te liggen, de puzzelstukjes vallen langzaam op hun plek.
De dag is 13 maart. Stadswerk komt met groot materieel ter plaatse om de gracht te ontdoen van een aantal verlaten boten. De kades moeten vrij worden gemaakt om voorzieningen voor ligplaatsen aan te kunnen leggen. Kleinere en grotere boten worden uit het water getakeld, maar een wat grotere boot die bij botenverhuurbedrijf De Kraak voor de deur ligt biedt weerstand. (tekst gaat verder onder de foto)
Er komt een ligplaatsbeleid in de Alkmaarse grachten omdat men af wil van verweesde en verwaarloosde bootjes in de mooiste grachten van Alkmaar. (foto: Streekstad Centraal)
“Dat is uiteindelijk gelukt met de grijper van een graafmachine”, verduidelijkt de woordvoerder van Stadswerk072. “Toen de boot eenmaal uit het water was, moest-ie een container in om daarna afgevoerd te worden. Maar om de boot goed in de container te krijgen, moest de boot op een andere plek met de grijper worden vasthouden. Tijdens dit ‘overpakken’ was het cruciaal dat de boot niet zou omvallen en tegen een van de monumentale gevels zou rollen”, verduidelijkt de woordvoerder.
De woordvoerder van Stadswerk072 benadrukt dat het natuurlijk een noodoplossing is. Later wordt dat ook nog bevestigd door een getuige: “We hebben gezien dat het paaltje met een slijptol is verwijderd door een medewerker van stadswerk072. Ze waren op dat moment bezig met het verwijderen van een grote metalen boot uit de gracht. Het gevaarte was eigenlijk veel te groot om te hijsen en paste ook niet in de vrachtwagen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Sinds 13 maart stond er alleen nog maar een stompje waar eerst een verkeersbord attendeerde op een inrijverbod, behalve voor fietsers. (foto: Streekstad Centraal)
“Op enig moment dreigde de boot om te vallen en moest de kraanwagen de boot eigenlijk overpakken. Om extra te stutten en steun te bieden hebben ze in alle haast een paal met verkeersbord afgeslepen om de boot te stutten. Ik heb nog foto’s van het tafereel. Mysterie opgelost zeg ik.”
Er is bij terugkomst echter vergeten het omzagen door te geven. Daardoor miste daar de afgelopen weken het verkeersbord”, verklaart de woordvoerder.
Inmiddels komt ook een foto van de gestutte boot boven water. “Dat verduidelijkt wellicht waarvoor de verkeerspaal is gebruikt.” De woordvoerder biedt nog excuses van Stadswerk072 aan dat dinsdag onbedoeld verkeerde informatie aan de media en het publiek is doorgegeven. (Hoofdfoto: Stadswerk072)
Heel veel leren, stress en spanning. Vandaag nemen de eerste leerlingen plaats achter een tafel-in-de gymzaal voor de eindexamens. Middelbare scholen in de regio maken zich klaar voor de belangrijkste dagen van het jaar, en daar komt heel wat regelwerk bij kijken. “We doen er met alle collega’s alles aan om het perfect te laten verlopen.”
Hoewel bij andere scholen in regio Alkmaar de leerlingen pas morgen aan de eindexamens beginnen, is dat voor een groep leerlingen van het Willem Blaeu in Alkmaar vandaag al. “Leerlingen van het tweetalig onderwijs starten vandaag met het eerste examen”, legt Guillaume Klopper van de school uit. “Bij ons is de kop er al af.”
Vandaag worden bij OSG Willem Blaeu de examens afgetrapt voor het tweetalig onderwijs. (foto: BBHD)
Bij het Petrus Canisius College (PCC) in Alkmaar zijn de voorbereidingen goed en rustig verlopen, laat voorzitter Hans Nijdeken aan Streekstad Centraal weten. “De examentrainingen zijn nu allemaal geweest dus nu is het tijd voor de leerlingen om te knallen en een mooi resultaat neer te zetten.” Of de leerlingen van het PCC net zo ontspannen zijn als Nijdeken is nog maar de vraag. “Zelf zeggen ze dat ze heel neutraal zijn en niet gespannen zijn, maar die spanning is bij een aantal wel te zien.”
Nijdeken hoopt op goede examens zonder gekke vragen. “Anders worden de leerlingen misschien onzeker en dat wil je niet. Daarnaast hoop ik op een resultaat zoals we verwachten en wens ik de collega’s die moeten nakijken heel veel succes. Dat kan je bijna wel topsport noemen.”
Examencoördinator Guillaume Klopper van OSG Willem Blaeu hoopt vooral dat het weer meevalt. “Het wordt waarschijnlijk heel heet, en dat is alles behalve ideaal als je met zo’n grote groep in een gymzaal een toets moet maken. Maar we gaan het zien morgen.”
Het Han Fortmann College in Heerhugowaard is een van de vele scholen waar morgen de eindexamen van start gaan. (foto: aangeleverd)
Ook op het Jan Arentsz loopt de examenspanning steeds meer op. “De eindexamens zijn erg formeel, wat voor sommige leerlingen wat extra spanning met zich mee brengt. Juist daarom oefenen wij tijdens de examentraining ook op de manier waarop het in het echt ook gebeurd. We bespreken de regels en nemen zo zoveel mogelijk spanningen weg.”
Het Trinitas College in Heerhugowaard is ook druk met de voorbereidingen. “We willen dat alles perfect verloopt, en werken met veel zorgvuldigheid naar de examens toe”, legt examensecretaris Van der Putten uit. “Er komen veel organisatorische toestanden bij kijken, het moet nog perfecter dan de schoolexamens. Dus het is altijd hopen dat alles goed gaat.”
“Ik hoop maar dat ze hufterproof zijn.” De programmacoördinator van Schoon Alkmaar komt woensdag een kijkje nemen bij de bankjes op het Alkmaarse Canadaplein. Het moet allemaal op en top netjes zijn als donderdag de wethouder wordt verwacht voor een plechtig moment waarbij twee beroemde dichtregels worden onthuld die het Canadaplein zullen sieren. Net als de naam ‘het Canadaplein’ verwijzen ook die dichtregels naar de Tweede Wereldoorlog.
Het Canadaplein is ooit zo genoemd als eerbetoon aan de grote bijdrage van Canada bij het verslaan van nazi-Duitsland. Meer dan 45.000 Canadezen kwamen tijdens die strijd om het leven. Een aanzienlijk deel daarvan verloor het leven bij de bevrijding van Nederland.
De campagne van de geallieerden in Noordwest-Europa begon op D-day, op 6 juni 1944 op de stranden van Normandië. En eindigde met de capitulatie van de nazi’s op 8 mei 1945. Op die dag trokken ook de eerste Canadezen Alkmaar binnen. Zij werden door de uitzinnige bevolking massaal begroet. (tekst gaat verder onder de foto)
Militaire voertuigen van de Canadese bevrijders zorgden voor de juiste sfeer bij de onthulling van de dichtregels op het Canadaplein. (beeld: Streekstad Centraal)
Vorig jaar juni deed CDA-fractieassistent Ynskje den Brakel-Visser een emotionele oproep, toen D-day 80 jaar oud was. Het besef dat de grote invasie van de geallieerden in Normandië in 1944 onmisbaar is geweest voor onze vrijheid nú, roerde haar zichtbaar.
Haar voorstel van vorig jaar – een plaquette in Alkmaar om D-Day te gedenken – viel meteen in goede aarde. Wethouder Van de Ven zegde toe de twee dichtregels van Pierre Verlaine een plek te geven op het Canadaplein.
Deze dichtregels van een beroemd Frans gedicht werden kort voor D-Day als geheime boodschap vanuit Londen uitgezonden en waren gericht aan het Franse verzet. Het betekende dat de invasie op het punt stond te beginnen.
Ynskje van den Brakel had gezien dat ze in Leiden op een muur waren geschilderd: “Ik vroeg of er daar ook een plaquette van kon komen in Alkmaar. Ik was verbijsterd in positieve zin dat ik veel meer kreeg dan ik had durven hopen. Het is heel simpel geworden, heel eenvoudig en heel mooi.” (tekst gaat door onder de foto)
Ynskje Van den Brakel-Visser diende het voorstel in en mocht donderdag het resultaat daarvan onthullen. (beeld: Streekstad Centraal)
De regels zijn deze week aangebracht op de stenen bankjes bij het grasveldje op het Canadaplein. Ze zijn bedekt met plastic en ducktape, zodat ze donderdagochtend kunnen worden onthuld tijdens een officiële plechtigheid door de wethouder.
Maar het water uit de hogedrukspuit van Stadswerk zorgde ervoor dat de ducktape vierentwintig uur vóór de onthulling al los liet door de nattigheid. Een aantal woorden ligt daardoor woensdagmiddag al op straat. De locatie is desondanks goedgekeurd door de programmacoördinator Schoon Alkmaar: zijn collega’s hebben de boel aangeveegd en bankjes zijn schoongeboend om de laatste restjes van een achtergelaten milkshake te verwijderen. (tekst gaat verder onder de foto)
De hogedrukspuit van Stadswerk heeft de beroemde dichtregels ‘”Les sanglots longs/ Des violons/ De l’automne/ Blessent mon cœur/ D’une langueur/ Monotone’ onthuld, misschien iets eerder dan de bedoeling is. (foto: Streekstad Centraal)
Initiatiefneemster Ynskje van den Brakel sprak donderdag bij de onthulling. Veel voorbereiding had ze niet nodig: “Ik pak gewoon de tekst van mijn bijdrage van 6 juni vorig jaar in de raadscommissie.”
Daarna was het woord aan Jesse van Dijl van het Regionaal Archief Alkmaar. Hij maakte de relatie duidelijk tussen het Canadaplein en de dichtregel. Enkele Canadese Jeeps van 80 jaar geleden zorgden voor de aankleding op het plein.
Rond 11:30 uur was in de Alkmaarse binnenstad het gebeier te horen van de 500 jaar oude herdenkingsklok bovenin de Grote Kerk. Die luidde acht minuten om te herdenken dat 80 jaar geleden Duitsland capituleerde en er een einde kwam aan de oorlog in Europa.
Noord-Holland is de Nederlandse provincie die zich het meest bezig houdt met crypto. Dat bleek eind vorig jaar uit onderzoek. Maar liefst 116 op de 1000 inwoners volgen actief cryptonieuws in Noord-Holland.
Crypto wordt steeds populairder en raakt steeds meer ingeburgerd. In 2022 bezat 14% van de Nederlandse bevolking al cryptoactiva, en vooral jongeren zijn hier erg mee bezig. Meer dan 1 op de 5 investeert in crypto. Of het nu gaat om de bekende Bitcoin, of om de beste altcoins, steeds meer mensen stappen in bij deze projecten, door deze coins goedkoop in te kopen en te wachten tot ze meer waard worden. En hoewel veel cryptomunten komen en weer gaan, zit er soms potentieel in.
Hoewel Noord-Holland koploper is als het gaat om crypto, is deze interesse zichtbaar in het hele land. Zuid-Holland en Noord-Brabant behaalden een tweede en derde plaats, terwijl Limburgers vooralsnog de minste interesse leken te hebben. Toch is er niet per se een duidelijke scheiding tussen de grote steden en het platteland op te merken. Crypto is namelijk ook populair in bijvoorbeeld Gelderland en Friesland.
Interesse in crypto lijkt dus in het hele land te zijn toegenomen, vooral onder jongvolwassenen. Uit onderzoek van de Rabobank en het Nibud blijkt dat maar liefst 27% van de jongeren tussen de 18 en 30 jaar handelt namelijk in crypto. Vooral jonge mannen bezitten vaker crypto.
Veel Nederlanders zouden geïnteresseerd zijn in crypto, omdat Bitcoin de laatste tijd veel in het nieuws komt. Niet alleen de recente koersschommelingen, maar ook nieuwe ontwikkelingen maken crypto een actueler onderwerp dan ooit.
De meeste mensen gebruiken crypto vooral als een investering, maar ook steeds meer ondernemers experimenteren ermee. Hoewel vooral Amerikaanse bedrijven, zoals bijvoorbeeld Amazon en Burger King, de mogelijkheid bieden om te betalen met crypto, is dit ook steeds vaker bij Nederlandse bedrijven het geval. Thuisbezorgd.nl en Bol.com accepteren bijvoorbeeld crypto, en ook steeds meer horecagelegenheden in de Randstad bieden deze mogelijkheid.
Eigenlijk is dit heel simpel. Hoewel crypto geen officieel betaalmiddel is in Nederland, verplicht de wet ondernemers niet om uitsluitend betalingen in euro’s te accepteren. Je mag zelf bepalen hoe je beloond wordt voor jouw producten of diensten, en als dat in Bitcoin of Ethereum is, dan kan dat gewoon.
Vooral voor ondernemers die in een branche werken waarin veel klanten crypto hebben en deze willen kunnen gebruiken als betaalmiddel, kan het verstandig zijn om dit betaalmiddel te accepteren. Dit kan je namelijk extra omzet opleveren.
Ook voor internationale betalingen zijn er voordelen. Zo is betalen met crypto vaak veel goedkoper dan het uitvoeren van internationale transacties via een bank. Zeker bij overschrijvingen met verschillende valuta kan dit namelijk best wel prijzig zijn. Zeker in een provincie als Noord-Holland, waar veel bedrijven in de export werken en dat veel bezocht wordt door buitenlandse toeristen, kan dit interessant zijn.
Toch zijn er natuurlijk ook een aantal nadelen. Niet iedereen weet veel van crypto af en daardoor kan het als een ingewikkeld proces ervaren worden, waardoor deze klanten eerder af zullen haken. Daarnaast is crypto erg volatiel en kan de koers erg schommelen. Dat kan riskant zijn voor ondernemers.
Overigens moeten ondernemers ontvangen cryptoactiva ook gewoon opgeven bij de Belastingdienst. Je moet de waarde van je cryptovaluta omrekenen naar euro’s en meenemen in de winst-en-verliesrekening van je administratie.
De klok tikt en op de laatste dag van juni zal de bedrijfsleider van de Lidl-vestiging in Koedijk voor de laatste keer de sleutel omdraaien. Vanaf dat moment is Koedijk supermarktloos. Tenminste, zo ziet het er nu uit. En dat zorgt voor onrust in het dorp, de sluiting komt hard aan. “Dit is dé plek in het dorp waar mensen bij elkaar komen”.
Eén van de buurtbewoners bij wie het nieuws rauw op het dak viel is Anne. Ze is vaste klant en teleurgesteld over het besluit. “Ik kom hier bijna dagelijks. Niet alleen om boodschappen te doen, maar ook voor een praatje met winkelmedewerkers of bekenden uit de buurt. Er moet wel een andere supermarkt voor in de plaats komen. Als dat niet gebeurt dan verdwijnt er ook een belangrijke ontmoetingsplek die de buurt bij elkaar brengt.” (tekst loopt verder onder de foto)
‘Lidl blijven’, is met krijt op één van de zijmuren van de supermarkt geschreven. (foto: Streekstad Centraal)
Als we een opmerking maken over buurthuis De Rietschoot mengt ook Paula zich in het gesprek. “Maar dit is dé plek waar buurtbewoners bij elkaar komen. Hier spreek je mensen op het pleintje buiten én binnen in de winkel. Er is een speeltuintje met een bankje waar je kunt zitten en waar kinderen uit de buurt samen komen. In het buurthuis kun je ook zitten, maar tijdens het boodschappen doen voelt een gesprek toch gemoedelijker”.
Ook een kassamedewerker uit zorgen over de sociale functie van de buurtsuper: “We begrijpen dat de winkel niet meer aan de moderne eisen voldoet, maar ik maak me echt zorgen over waar de minder mobiele klanten nu hun boodschappen gaan halen”. Alle medewerkers van het filiaal krijgen baangarantie en mogen voor Lidl blijven werken, wel worden ze verspreid over andere filialen in de regio van de winkelketen. “Ik word overgeplaatst, maar gelukkig word ik niet ontslagen”. (tekst loopt verder onder de foto)
Ook de nabijheid van een speelveldje – met rechtsonder het bankje – is belangrijk voor de buurtbewoners. (foto: Streekstad Centraal)
Maar volgens Lidl Nederland is optimalisatie pas echt essentieel. “We kijken per locatie naar hoe klanten zo optimaal mogelijk boodschappen kunnen doen. Als optimalisatie niet mogelijk is en er andere filialen in de buurt zijn, kan worden besloten om een winkel te sluiten. Hoe goed een winkel wordt bezocht, speelt daarbij een grote rol. De ligging, in een kleinere of grotere kern, is niet doorslaggevend”, zo laat een woordvoerder Streekstad Centraal weten.
Maurice Boerman woont op een steenworp afstand en wilde niet vanaf de zijlijn toekijken hoe de enige supermarkt uit zijn dorp. “Ik merkte dat mensen aan het roepen waren, maar dat niemand actie ondernam. Daarom ben ik de petitie begonnen.” De petitie is door 1.500 mensen ondertekend en wordt – als het aan Boerman ligt – persoonlijk aangeboden op het hoofdkantoor van Lidl in Huizen. Ook wil hij in gesprek met een wethouder. ” Hopelijk kan ik er op die manier voor zorgen dat op z’n minst één buurtsuper in Koedijk blijft.” (tekst loopt verder onder de foto)
Maurice Boerman haalde 1.500 handtekeningen op voor het behoud van de buurtsuper. (foto: Streekstad Centraal)
Boerman lijkt zich vooral zorgen te maken om het gat dat het verdwijnen van de winkel voor de ouderen achterlaat. “Zij zijn afhankelijk van de nabijheid van deze supermarkt voor hun boodschappen. Alternatieven zoals winkelcentrum De Mare waar een groter Lidl-filiaal te vinden is en supermarkt Jumbo in Daalmeer zijn voor hen te ver weg. Niet iedereen heeft een auto of kan lange stukken fietsen”.
Lidl verwijst klanten na de sluiting naar andere filialen in de regio. In Alkmaar zijn dat er twee: één aan het Geert Groteplein in Overdie en een filiaal in winkelcentrum De Mare, dat afgelopen februari nog is uitgebreid. Wellicht met sluiting van de winkel in Koedijk al in het achterhoofd.
Ondertussen wordt volop gespeculeerd over de toekomst van het pand. Sommigen denken aan appartementen, maar de meesten hopen – tegen beter weten in – op een nieuwe supermarkt. “Ook al is het een Aldi, het maakt mij niet uit, zolang deze ontmoetingsplek maar behouden blijft en ik mijn boodschappen hier kan blijven doen”, besluit Paula.
“Weet je, voor veel mensen is de Tweede Wereldoorlog inmiddels Glenn Miller, Lucky Strike, The Star Sisters en Keep Them Rolling. Het is glamour en entertainment geworden. Maar dat is natuurlijk ook wat mensen nodig hebben. Mensen willen het plaatje zó zien, als een sprookje. ”
Aan het woord is Bob Kos. Gekleed in zijn eigen historisch correct Canadees uniform staat hij aan de voet van de Ruïnekerk in Bergen te midden van de festiviteiten ter gelegenheid van 80 jaar Bevrijding. De geboren Bergenaar, die tegenwoordig in Egmond aan Zee woont, noemt zichzelf een Museumman.
Hij is nauw betrokken bij het Marinemuseum in Den Helder en het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. Op dagen als deze hijst hij zich in historische kledij en vertelt aan wie het maar horen wil over de rol van Canada bij de bevrijding van Nederland. (tekst gaat verder onder de foto)
Geboren Bergenaar Bob Kos uit Egmond aan Zee ging op Bevrijdingsdag gekleed in een nagemaakt Canadees uniform. (foto: Streekstad Centraal)
Rond de Ruïnekerk staan talrijke oude Jeeps en andere militaire voertuigen opgesteld. Rond het middaguur wordt het nog drukker, als de trucks van Keep Them Rolling een pitstop maken bij het Bergense festival, onderweg naar Egmond. De colonne is op tijd om te zien hoe het vrijheidsvuur om 12:00 uur wordt ontstoken, gevolgd door het hijsen van de vlag door de kinderburgemeester en de scouting.
Amerikaanse, Engelse en Canadese vlaggen wapperen uitbundig in het voorjaarszonnetje. Muziek is er constant. Schotse doedelzakspelers dwalen over het festival. Als het Muziek en Showkorps Blue Seals uit Zeewolde arriveert, houden ze zich weer even in.
Het mooie weer en het programma hebben duizenden mensen naar het Bergense bevrijdingsfeest gelokt. Maanden voorbereiding zit er telkens in voor de Historische Vereniging Bergen. De viering van 75 jaar bevrijding kon in 2020 niet doorgaan door de coronapandemie. Dit lustrum moet dat een beetje goedmaken. (tekst gaat verder onder de foto)
De talrijke Jeeps op het Bevrijdingsfeest in Bergen droegen bij aan de sfeer rond de Ruïnekerk. (foto: Streekstad Centraal)
“Het leeft hier”, vertelt de vrouw achter de kraam met de bevrijdingsjurken. Mogelijk heeft dat te maken met de aanwezigheid van het oorlogskerkhof van het Gemenebest op de Bergense begraafplaats. De herdenking de avond ervoor was ook dit jaar weer zeer druk bezocht.
Herdenken was zondag. De Historische Vereniging Bergen heeft enorm uitgepakt om de maandag daarop de 80ste bevrijdingsdag groots te vieren. Tientallen eigenaren van een historisch voertuig zijn gestrikt om naar Bergen te komen. Vooral Jeeps zijn er in allerlei militaire uitvoeringen. De kinderen mogen op de auto’s en achter het stuur ontdekken hoe de claxon klinkt.
Er is maandag nog veel meer te zien op het Bergense bevrijdingsfeest. Foto’s rondom het terrein tonen het dagelijks leven in Bergen tijdens de oorlogsjaren. In de Ruïnekerk is een foto-expositie van kinderen die illustreert hoe zij vrijheid in beeld brengen. Ook die is drukbezocht. Net zoals er maar weinig plekken zijn die je rustig kunt noemen. (tekst gaat verder onder de foto)
Rond 13:00 uur kijken honderden mensen naar de hemel in de hoop iets te zien van de voedseldroppings uit vliegtuigen die waren aangekondigd. (foto: Streekstad Centraal)
Hoogtepunt van het Bevrijdingsfeest moet de symbolische voedseldropping worden uit enkele vliegtuigen om 13:00 uur. Broodjes zouden over de hoofden van de mensen op het Bevrijdingsfeest worden uitgestrooid. Maar wanneer de sportvliegtuigjes op het afgesproken tijdstip inderdaad overvliegen, is er toch een anticlimax: de dropping blijft achterwege. Omgeroepen wordt dat de dropping door technische problemen naar 14:00 uur wordt verplaatst, maar ook dan valt er geen brood uit de hemel. Uiteindelijk wordt de dropping helemaal afgeblazen. Het mag de pret niet drukken.
Met zijn Canadese uniform trekt Bob Kos de aandacht. Onvermoeibaar legt hij telkens aan nieuwe passanten uit wat de verschillen zijn tussen een Engels en Canadees uniform. “Het Engelse uniform was wat bruiner, de Canadezen waren wat groener. Die uniformen waren ook van betere kwaliteit.”
Als historicus schetst hij graag een genuanceerder beeld van de oorlog, een beeld dat wat minder past bij het beeld dat het grootste deel van het publiek graag ziet op Bevrijdingsdag. De Historische Vereniging Bergen heeft vooral in díe plaatjes willen voorzien. Maar met de kritische streep die Bob Kos zet onder de valse romantiek van de Jeeps en de broodjes die uit de hemel vallen, biedt het programma nu een balans waarvoor het vijftig jaar geleden nog ’te vers’ was. (tekst gaat verder onder de foto)
Een colonne van Keep Them Rolling uit Egmond deed tijdens een rondje door de duinstreek ook het Bevrijdingsfeest in Bergen aan. (foto: Streekstad Centraal)
Dat is precies wat de organisatie met het bevrijdingsfeest voor ogen heeft. Het wil een mooie mix bieden van bezinning, feest en verbinding: “Een bijzondere dag en avond om samen te herdenken en te vieren wat vrijheid en vrede voor iedereen betekent.”