Ook in Dijk en Waard werd zondagavond op meerdere locaties herdacht. De herdenking had dit jaar een beetje bijzonder tintje omdat er vier extra namen van gesneuvelde inwoners op het monument De Stier zijn bijgeplaatst. Burgemeester Maarten Poorter onthulde de stenen samen met de nu 87-jarige dochter van in 1943 mngekomen Johannes Mathieu.
Mevrouw Ottenbros-Mathieu (87) was de enige nabestaande die bij de onthulling was, van de andere drie namen – Jan Leegwater, Mattheus Drost en Jacob Bax – konden geen nabestaanden worden gevonden. (tekst loopt verder onder de foto)
Burgemeester Maarten Poorter onthulde samen met een nabestaande de vier nieuwe namen op het monument. (foto: Streekstad Centraal)
“Het is zo belangrijk dat wij de namen van de in de oorlog omgekomen mensen blijven noemen. Een oud Joods gezegde luidt: een mens is pas dood als zijn naam niet meer genoemd wordt”, zo liet de burgemeester weten. (foto: LinkedIn / Maaren Poorter)
Al voor acht uur wordt het stil aan de Harddraverslaan in Alkmaar. De muziek zwijgt en iedereen wacht op die ene melodie die we zo goed kennen: het signaal Taptoe. of zoals het heet bij onze bevrijders: The last post. Het signaal markeert het begin en het einde van de dag.
De druk op de schouders van de trompettist moet enorm zijn op dat moment. Maar het ging goed. En dan de stilte. De menigte die zich verzameld heeft bij het monument zwijgt. En trekt zich terug in de eigen gedachten. Hier en daar een traan.
Dan volgt het Wilhelmus. Niemand zingt overtuigend mee, maar de wel zachtjes meemurmelende massa veroorzaakt toch een geluid dat bij menigeen kippenvel veroorzaakt. Daarna een defilé waar geen einde aan lijkt te komen.
Iedereen kijkt om zich heen en lijkt te denken: “Bedankt Alkmaarders”. Tijd voor koffie…
Heb je zin om binnenkort op vakantie te gaan, maar heb je niet een heel ruim budget? Kijk dan eens of er voordelige tickets te vinden zijn vanaf andere vliegvelden dan Schiphol. Andere vliegvelden in Nederland vliegen vaak naar dezelfde landen, maar niet alleen naar de hoofdstad. Dat kan veel geld schelen. Bovendien kun je ook kiezen voor een vlucht op een wat vroeger of juist later tijdstip. Bang dat je dan niet op het vliegveld kunt komen vanwege je vervoer? Kom dan gewoon met de auto. Je kunt op veel vliegvelden namelijk heel voordelig parkeren als je je parkeerplek op tijd reserveert. We laten je zien hoe dit werkt.
Een heerlijke zonvakantie naar Egypte vanaf Eindhoven
Wil je de zon opzoeken, maar heb je geen zin om veel geld uit te geven? Kijk dan of je een ticket naar Hurghada kunt vinden. Deze Egyptische badplaats heeft prachtige stranden, een fascinerende onderwaterwereld en de prijzen zijn erg gunstig. Vanaf Airport Eindhoven vlieg je voordelig naar Egypte. Vlieg je ‘s avonds laat of ‘s ochtends vroeg, dan kun je eenvoudig met je eigen auto naar het vliegveld komen. De parking Eindhoven Airport is namelijk zeer goed georganiseerd. Je kunt online een plekje voor je wagen reserveren. Vervolgens rij je naar het vliegveld en parkeer je je auto. Vervolgens staat er een shuttlebus voor je klaar om je naar het vliegveld te brengen. Binnen tien minuten sta je op het vliegveld, dus je bent nauwelijks extra tijd kwijt en dat terwijl je veel geld bespaart. Zo hou je meer over voor je vakantie in Egypte.
Vanaf Rotterdam Airport vlieg je naar 100+ bestemmingen
Waarom zou je zoeken op bestemming? Je kunt ook zoeken op de bestemmingen die een vliegveld aanbiedt. Kijk je bijvoorbeeld naar Rotterdam Airport, dan zie je dat je vanaf dit vliegveld naar meer dan 100 bestemmingen kunt vliegen. Wat dacht je van een reis naar Casablanca? Of een paar dagen Dubrovnik? Wat je voorkeur ook is, je kunt er zeker van zijn dat je hier altijd wel een voordelig ticket kunt vinden. Heb je een auto, dan kun je nog meer voordeel pakken door eerder of later op de dag te vliegen. Op Rotterdam Airport parkeren, is namelijk een fluitje van een cent. Je boekt je parkeerplek van tevoren en ook hier parkeer je je auto op een terrein waarna je met een shuttlebus naar het vliegveld wordt gebracht. Wil je wat extra luxe? Dan kun je ook voor valet parking kiezen. In dat geval stap je vrijwel bij de gate uit. Hierdoor hoef je ook niet lang met je bagage te sjouwen.
Boek je reis vandaag nog!
Kun je niet wachten om op vakantie te gaan? Check dan vandaag nog waar je een voordelig ticket kunt scoren. Kijk vervolgens gelijk even hoe je een parkeerplek reserveert op het vliegveld vanwaar je vertrekt. Het enige wat je daarna nog hoeft te doen, is je koffers inpakken en genieten van een welverdiende vakantie!
Nog acht weken, dan zit het werkzame leven erop voor Pierre en Anneloes van den Bosch, de eigenaren van groentezaak Kropsla in de Alkmaarse binnenstad. Op de AOW moeten ze nog een aantal jaar wachten, maar toch stoppen ze nu met hun groente- en fruithandel. “We vinden het heel jammer, maar het is niet anders,” vertelt Anneloes (61) terwijl ze, bijna mechanisch, de cherrytomaatjes voor de salades snijdt.
Haar ogen vertellen het verhaal van de jarenlange toewijding, maar ook van de berusting die komt met het nemen van een zwaar besluit. Het stel was graag nog een aantal jaar doorgegaan, maar de gezondheid begint ze langzamerhand parten te spelen. Als er ook nog een leuke oude dag samen moet zijn, lijkt het Pierre en Anneloes verstandiger als ze er nu een punt achter zetten. En toen het besluit eenmaal was genomen, ging het snel. Het pand was al verkocht voordat de makelaar er echt mee aan de slag ging. (tekst gaat verder onder de foto)
De groentewinkel op de hoek van het Fnidsen en de Hekelstraat zit er al minstens 50 jaar. Daarvoor zat er nog een snoepwinkel. (foto: Streekstad Centraal)
De groentewinkel op de hoek van het Fnidsen en de Hekelstraat is een instituut in Alkmaar. Al meer dan 50 jaar zwaaien de deuren open voor een trouwe klantenkring. Vóór de groentezaak zat er nog een snoepwinkel, maar voor Pierre en Anneloes is Kropsla altijd hun kindje geweest. Het was niet altijd makkelijk, maar de liefde voor de winkel en hun klanten was onvoorwaardelijk.
Pierre en Anneloes kennen elkaar al vijftig jaar. Ze ontmoetten elkaar op de basisschool, maar het was pas op hun zeventiende dat de vonk écht oversloeg. Anneloes glimlacht bij de herinnering: “Ik had hem eerst nog gekoppeld aan een vriendin, maar toen dat uitging, begon ik hem zelf leuker te vinden. En zo werd het iets tussen ons.”
Pierre werkte al in de groentezaak van zijn oom, en toen het moment kwam om de winkel over te nemen, was het snel duidelijk. “We besloten meteen te trouwen en boven de winkel te gaan wonen. Niet romantisch, maar heel praktisch,” zegt Pierre lachend. Ze hebben er tot twintig jaar geleden boven gewoond. Het was hun thuis, hun alles. (tekst gaat verder onder de foto)
Pierre en Anneloes van den Bosch kennen elkaar nu vijftig jaar en zijn intussen feilloos op elkaar ingespeeld. (foto: Streekstad Centraal)
In de 43 jaar dat ze de zaak runden, hebben ze de ups en downs van het ondernemerschap meegemaakt. Ze hebben geëxperimenteerd, vernieuwd, en vooral geleerd van hun fouten. “In 1996 verbouwden we de winkel. We maakten het te luxe, en dat joeg de klanten weg. We leerden dat je een winkel met verse handel juist zo simpel mogelijk moet houden. De producten moeten het werk doen, niet de luxe omhulsels.”
Na de kredietcrisis van 2008 kende Kropsla hele moeilijke jaren. De buurtwinkel zat op de verkeerde plek om grote hoeveelheden te verkopen. Meer dan 60% van de omzet kwam bij de horeca vandaan, die op zoek ging naar goedkopere alternatieven. Pierre en Anneloes hebben toen wel overwogen om te verhuizen naar een betere plek in een winkelcentrum. (tekst gaat verder onder de foto)
Monica is nog een van de medewerkers die in de zaak staat. Ze weet nog niet wat ze gaat als de winkel straks is gesloten. (foto: Streekstad Centraal)
Uit het niets kwam toen een recruiter van het tv-programma Werk Aan de Winkel, gepresenteerd door Olcay Gulsen, die winkels zocht die worstelden om het hoofd boven water te houden. De zaak stond toen al te koop. “Tegen hun aanbod hebben we meteen ja gezegd.” In januari 2013 ging de groente- en fruitwinkel twee weken dicht voor een verbouwing. Toen de deuren weer feestelijk werden geopend, was er naast de groenten en de vruchten meer aandacht voor gezonde maaltijden, kant-en-klare salades en smoothies: “Producten waar we meer marge op konden maken dan op kaal groente en fruit.”
De jaren daarna klom de winkel uit het dal. Na de verbouwing trok de omzet al aan, en dat ging nog veel harder nadat het tv-programma was uitgezonden. “Elk jaar was de omzet steeds hoger dan het voorgaande jaar.” (tekst gaat verder onder de foto)
Pierre en Anneloes kennen elkaar al sinds hun elfde. Ze zijn uitstekend op elkaar ingespeeld. (foto: Streekstad Centraal)
Nu is de winkel alsnog verkocht. Pierre was niet optimistisch dat er een kandidaat zou zijn te vinden die de zaak wilde overnemen: “Wie is er tegenwoordig nog bereid om 80 uur te werken?” Daarom stopt Kropsla en werd het pand te koop gezet.
Enkele vastgoedinvesteerders hebben het gekocht en gaan de zaak eerst verbouwen. Welke winkel er daarna in komt, is nog niet duidelijk. Waarschijnlijk geen groente- en fruitzaak meer, dat lijkt wel duidelijk. De medewerkers Monica, Thijs en Kersten zijn al op zoek naar een andere baan. (tekst gaat verder onder de foto)
Het pand is gekocht door enkele vastgoedinvesteerders, die plannen hebben om de winkelruimte eerst flink te verbouwen voordat ze het weer verhuren. (foto: Streekstad Centraal)
Hoewel ze weten dat dit een moeilijke overgang zal zijn, verheugen Pierre en Anneloes zich op wat komen gaat. “Ik kijk er echt naar uit om eindelijk eens een weekend echt vrij te hebben. Of om mijn verjaardag te vieren op de dag zelf, zonder dat de zaak altijd roept”, zegt Pierre, die hoopt dat meteen waar te maken in de week na de sluiting, zonder zorgen. Dan is zijn 62ste verjaardag. “Het is een nieuw hoofdstuk, en we zijn er klaar voor.”
Roestige helmen, oude vliegtuigonderdelen en een schat aan verhalen. Zondag organiseerde Museum Vliegveld Bergen een inloopmiddag waarbij geïnteresseerden een kijkje konden nemen bij de spullen uit de Tweede Wereldoorlog én hun eigen spullen konden laten bekijken en doneren. Elk item heeft zijn eigen verhaal. Jelle Visser kent die verhalen inmiddels maar al te goed.
“Over elk onderdeel, hoe klein ook, valt wel iets te vertellen,” zegt Jelle gepassioneerd. Of het nu gaat om een stuk van een vliegtuig, een helm of een foto: hij weet er altijd de verhalen uit de geschiedenis bij te halen. “Ik vind het belangrijk dat mensen niet alleen iets zien, maar ook begrijpen wat het is en waarom het er ligt. Dan blijft het net wat beter hangen. Een voorwerp zonder verhaal is maar een stuk metaal, maar met context komt het tot leven.”
Die liefde voor geschiedenis komt niet voort uit zijn familie. Thuis werd er nauwelijks gesproken over wat zijn familieleden hadden meegemaakt tijdens de oorlog. Maar toen Jelle op een dag informatie vond over het voormalige militaire vliegveld in Bergen, raakte hij tóch geïnteresseerd. Wat begon als nieuwsgierigheid groeide al snel uit tot een diepgravende zoektocht naar meer informatie. (tekst gaat door onder de foto).
Ieder bordje heeft een verhaal. “Degene die dit bordje gebruikte zat in het verzet, dat is te zien aan de manier waarop ‘jetst’ geschreven is. Dus met een s in plaats van een z”, legt Jelle uit. (foto: Streekstad Centraal)
Jelle noemt het zelf een ‘uit de hand gelopen hobby’. “Ik kan zo maanden of jaren bezig zijn om van een stuk vliegtuig uit te vinden waar het vandaan komt, bij welke aanval het hoorde, en wie erbij betrokken waren. Dat uitpluiswerk, dat vind ik prachtig. Dan komt geschiedenis echt tot leven”, zegt hij tegen Streekstad Centraal.
De inloopmiddag had ook een ander doel: mensen bewust maken van wat ze mogelijk zelf nog thuis hebben liggen. Toch bleef de grote toestroom uit. Tijdens het bezoek van Streekstad Centraal kwamen er slechts twee bezoekers langs. Geen van hen had gerichte vragen of spullen meegebracht, ze kwamen vooral uit nieuwsgierigheid een kijkje nemen. “Ik zag dat het open was, en was benieuwd wat het nou precies was,” zei een van hen. (tekst gaat door onder de foto).
Bezoekers van het museum konden met al hun vragen bij Jelle terecht, hij legde dan vol passie alles uit. (foto: Streekstad Centraal)
Jelle vond dat juist ook leuk. “Ik vind het mooi als mensen puur uit interesse binnenstappen. Dan kan ik mijn passie overbrengen en misschien iemand net dat extra stukje kennis meegeven. Daar doe ik het uiteindelijk voor.”
Ondanks de rustige opkomst, vindt Jelle de middag waardevol. “Soms liggen er op zolders spullen die historisch gezien enorm waardevol zijn. Juist omdat het om lokale geschiedenis gaat, hoort dat in het museum thuis. En door meer aandacht wordt de kans dat iemand met iets naar ons toe komt alleen maar groter. Dat is wat we graag willen.”
Wat het museum uniek maakt, is dat alles afkomstig is uit de regio. Door de toevoeging van foto’s en afbeeldingen wordt het verleden tastbaar. “Dat is precies wat ik zo mooi vind,” zegt Jelle. “Je ziet waar het gebeurd is, met eigen ogen. Dan wordt het echt.”
Op 5 mei verwacht Jelle een grotere opkomst. Dan staan er ook historische voertuigen op het grasveld, zijn de vrijwilligers gekleed in uniform en zal een overvliegend toestel een spectaculaire looping boven het museum maken.
Tachtig jaar geleden werden Alkmaar en omgeving bevrijd van de Duitse bezetting. “De vreugde was ongelofelijk, maar tegelijkertijd was er in Alkmaar ook spanning na de Duitse capitulatie”, vertelt de Alkmaarse historicus Gerrit Valk. Hij woont zelf op enkele honderden meters van de plek waar de Canadezen Alkmaar 80 jaar geleden kwamen bevrijden.
Vanaf Heiloo reden de Canadezen op dinsdagmiddag 8 mei 1945 de Kennemerstraatweg in Alkmaar op. Het is een gebeurtenis waar Gerrit Valk alles vanaf weet. De Alkmaarse historicus schreef zelfs een boek over Alkmaar in de Tweede Wereldoorlog: Alkmaar in oorlogstijd (1940-1945).
Met het boek op tafel, vertelt Valk bevlogen over de Alkmaarse Tweede Wereldoorlog-geschiedenis, van begin tot eind. “Begin 1940 zag men in Alkmaar zag de bezetting al aankomen. Toen Alkmaar in mei 1940 daadwerkelijk werd bezet door Duitsland, was er best wat angst. Maar tegelijkertijd was er ook wel gelatenheid in de stad. Veel mensen dachten: laten we gewoon kijken hoe we de oorlog zo probleemloos mogelijk kunnen doorkomen.” (tekst loopt door onder de foto)
Canadese militairen rijden de Kennemerstraatweg in Alkmaar op (foto: Regionaal Archief Alkmaar/Bosman, P.J.)
In de jaren daarna bleek dat het probleemloos doorkomen van de oorlog een illusie was. “Niet alleen werden honderden Joodse Alkmaarders gedwongen om hun eigen treinkaartje naar de vernietiging te kopen en op de trein te stappen. Ook voor veel niet-Joodse Alkmaarders waren oorlogsjaren, ondanks een relatief mild begin, uiteindelijk zwaar. Toen de Duitsers door Alkmaar trokken om mannen mee te nemen naar Duitsland om ze daar te laten werken, ging er een golf van afschuw door de stad.”
De oorlog duurde voort, Alkmaar wachtte in spanning af of het de geallieerden zou lukken terug te vechten tegen nazi-Duitsland. Na D-day en al helemaal na operatie Market Garden en de bevrijding van Zuid-Nederland in de herfst van 1944, veerde Alkmaar op van hoop. “In Alkmaar dacht men dat de Duitse bezetting nog slechts een paar weken zou duren, dat Alkmaar binnenkort weer in vrijheid zou kunnen leven”, vertelt Valk. (tekst gaat verder onder de foto)
Het namenmonument bij het station vermeldt de honderden namen van de Joden die vanaf daar vertrokken om in vernietigingskampen te worden vermoord. (foto: Streekstad Centraal)
Maar dat viel tegen; de geallieerden rukten maar moeizaam op richting Noordwest-Nederland. “Vanaf de bevrijding van Zuid-Nederland heeft het uiteindelijk nog bijna een half jaar geduurd voordat Alkmaar werd bevrijd. Dat half jaar is ongetwijfeld het zwaarste geweest van de Tweede Wereldoorlog voor Alkmaar en omgeving. Hoewel de hongerwinter in Alkmaar minder heftig was dan in Amsterdam, was het alsnog een hele zware periode voor de mensen hier.”
Stukje bij beetje wisten de geallieerden in het voorjaar van 1945 de Duitsers in Nederland steeds meer onder druk te zetten. “De capitulatie van Duitsland zat eraan te komen, dat voelde iedereen. En iedereen verheugde zich op dat moment.” (tekst loopt door onder de foto)
Gerrit Valk in zijn zitstoel met zijn boek Alkmaar in oorlogstijd en nog een ander werk van hem in zijn handen (foto: Streekstad Centraal)
De vreugde in Alkmaar barstte echter al los voordat Duitsland op 5 mei 1945 officieel capituleerde. “Toen de Engelsen en Amerikanen begin mei 1945 voedselpakketten dropten in Bergen, was er enorme opluchting en blijdschap. In Alkmaar en de wijde omgeving rende men de straat op om naar de vliegtuigen te zwaaien. Na een winter die Alkmaar in zijn greep hield door een hongersnood, was er na die voedseldropping ineens eten voor iedereen. En er werden niet alleen een paar broden naar beneden gegooid, er zaten ook luxeproducten tussen, zoals varkensvlees. Men was uitzinnig.”
Een aantal dagen later was het daadwerkelijk zover: Duitsland capituleerde in Nederland en de bevrijding van Alkmaar was een kwestie van tijd. Op dinsdagmiddag 8 mei was die tijd aangebroken. Via Castricum, Limmen en Heiloo reden de Canadezen Alkmaar binnen, waar ze via de Kennemerstraatweg naar de Langestraat reden. “Ook al zat de bevrijding er al een tijdje aan te komen, was de vreugde enorm. Ik denk dat het in Alkmaar sinds de bevrijding van de Spanjaarden in de 16e eeuw nog nooit zo’n groot feest is geweest. Iedereen verzamelde zich langs de straat. Er kwamen zo’n tienduizend Canadezen de stad binnen en ze werden als helden onthaald. Wel leverde de intocht van de Canadezen soms gevaarlijke situaties op omdat ze gewend waren om links te rijden. Maar daar kon ook wel om gelachen worden, iedereen was uitzinnig.” (tekst loopt door onder de foto)
Gerrit Valk bladert door een fotoboek over de geschiedenis van Alkmaar (foto: Streekstad Centraal)
Bij hun onthaal zouden sommige Canadezen hebben gezegd dat hun onthaal in Alkmaar nog feestelijker was dan in Parijs. Enkele honderden verbleven dan ook een tijdje in Alkmaar, en sommigen daarvan vonden ook de liefde in Alkmaar. Zo sloeg een Canadese militair de Alkmaarse Nelly Kroon aan de haak. “De Alkmaarse meisjes keken enorm op tegen de Canadezen die hen kwamen bevrijden”, vertelt Valk. “Ze zagen er een aantal knappe koppen tussen zitten en zo zijn er de nodige liefdes ontstaan op die 8 mei in Alkmaar.”
Hoewel Alkmaar was ondergedompeld in feestvreugde op de dag dat de Canadezen binnenreden, kwam de stad uit drie dagen – de periode van de Duitse capitulatie op 5 mei tot de bevrijding van Alkmaar op 8 mei – waarin de stad al feest vierde, maar waarop er ook een aantal grimmige incidenten plaatvonden. “In die drie dagen was er een machtsvacuüm. De Duitsers waren al gecapituleerd maar zaten nog wel overal in de omgeving. Totdat de geallieerden waren gearriveerd zagen de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) hun kans schoon. Zij wilden dat de Duitsers zich aan hen zouden overgeven, maar dat was voor de Duitsers onbespreekbaar. Zij zagen de Binnenlandse Strijdkrachten als een groep terroristen.” (tekst loopt verder onder de foto)
BS’ers Jan Baas en Jan Smit worden kort na de bevrijding begraven op de Begraafplaats Sint Barbara in Alkmaar (foto: Regionaal Archief Alkmaar/Bosman, P.J.)
“Die situatie heeft voor een aantal grimmige situaties in de stad gezorgd”, vervolgt Valk, “bijvoorbeeld de schietpartij in de Sint Annastraat in het centrum van Alkmaar. Daar stuitten in de nacht van 6 op 7 mei drie mannen van de BS op een groepje, naar alle waarschijnlijkheid dronken, Duitsers. Daar heeft toen een schietpartij plaatsgevonden waarbij twee mannen van de BS zijn overleden. Dit is echt een zwarte bladzijde in de Tweede Wereldoorlog-geschiedenis van Alkmaar.” De twee overleden BS’ers liggen nog altijd begraven op de Begraafplaats Sint Barbara in Alkmaar.
Tachtig jaar na dato kan de Alkmaarse Tweede Wereldoorlog-geschiedenis nog helder verteld worden. Dat de kennis daarover ooit zal verwateren, daar is Valk niet bang voor. “Ik geloof dat we alle verhalen levend kunnen houden. Ik denk dat die kennis niet meer gaat verdwijnen.” Hij doet er zelf in ieder geval alles aan om die kennis te blijven behouden: binnenkort gaat hij aan de slag met zijn volgende werk over de Alkmaarse Tweede Wereldoorlog-geschiedenis. “Ik wilde altijd nog een boek schrijven dat meer gaat over het dagelijkse leven in Alkmaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daar begin ik binnenkort aan.”
Al vijftig jaar ontfermt Bart Slooten zich over de Grebmolen, gelegen tussen Koedijk en Schoorldam. Zijn assistent-molenaar Julius Meijer zette Bart naar aanleiding van dit jubileum deze week in het zonnetje. “Vijftig jaar is echt bijzonder, een hele lange tijd.”
“Hij werkt nog precies zoals vroeger”, vertelt Bart trots aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Het mooie is dat je met de natuur bezig bent en een techniek beoefent die eenvoudig is, maar zeker niet primitief.”
De 79-jarige Bart hoeft het werk al een tijdje niet meer alleen te doen. De 22-jarige molenfanaat Julius Meijer helpt hem al sinds zijn tiende. Er is de afgelopen twaalf jaar een bijzondere vriendschap ontstaan tussen de twee molenaars. Samen kunnen ze urenlang praten, niet alleen over molens, maar ook over het leven. “Bart is markante man met een berg aan kennis, ervaring én verhalen”, zegt Julius. (tekst loopt door onder de foto)
Al heel wat uren brachten Bart en Julius samen door in de Grebmolen (foto: NH Nieuws)
Bart koestert dan ook de wens dat ze zich samen nog lang kunnen ontfermen over de Grebmolen. “Ik ben herstellende van een dubbele hernia, maar dat gaat nog altijd vooruit. Ik ben ook zeker nog niet van plan om te stoppen.”
Samen met Julius de molen nog lang draaiende houden, is niet zijn enige wens: ooit hoopt hij dat Julius hem zal opvolgen. “Misschien viert hij hier dan ook ooit zijn vijftigjarige jubileum hier”, fantaseert Bart. “Dat zou een droom zijn”, zegt Julius instemmend.
“Je moet er voor vechten!” Alkmaar heeft de plannen voor het gebied Viaanse Molen omgegooid, daardoor kunnen er ‘maar’ 2.000 woningen worden gebouwd in plaats van de eerder geplande 5.400. En dat is nergens voor nodig, stelt ‘molenman’ Wim van Polanen. Hij heeft een oplossing voor zowel de tuinders, de twee molens én voor woningzoekenden. “We hebben die woningen heel hard nodig.”
Van Polanen zet zich al vele jaren in voor de 450 jaar oude Sluismolen en de vier jaar jongere molen De Viaan. Ooit vanuit zijn werk bij het Hoogheemraadschap, nu als 78-jarige gepensioneerde. “Mijn molens”, noemt hij ze nog steeds wanneer Streekstad Centraal bij hem in de tuin te gast is. Mede dankzij Van Polanen is de biotoop van de molens – zeg het windgebied er omheen – wettelijk beschermd. “Het heeft me vier dijkgraven gekost.” Maar daarmee is Van Polanen’s missie niet voltooid, want de bomen rond de Sluispolder zijn veel te hoog en houden wind tegen.
“De molenbiotoop ligt in een straal van 400 meter rond het hart van de molens”, zegt Van Polanen. “In de eerste 100 meter mag helemaal niets worden geplant of gebouwd, en dan telkens per 100 meter mag er een meter bovenop. De wet geldt niet voor gebouwen die er al stonden toen de wet werd ingevoerd, maar wél bij herontwikkeling. Kijk, bijna heel het bedrijventerrein ligt binnen de molenbiotoop van De Viaan”, legt hij uit terwijl hij op de kaart wijst. (tekst gaat verder onder de foto)
Wim van Polanen bij ‘zijn’ Sluismolen aan het Noordhollandsch Kanaal. (foto: Streekstad Centraal)
De nieuwe Viaanse wijk zou bestaan uit 5.400 woningen op de plek van het bedrijventerrein, het PEN-dorp en het oude gasterrein. De Helderseweg zou worden omgelegd voor een groen gebied langs het kanaal. Het idee was een ventweg tussen de N9 en tuindersvereniging De Rekere. “Daar moeten ze dan 12.000 vierkante meter aan bomen en beplanting gaan kappen.” Maar dat plan is nu bijgesteld naar 2.000 woningen, behoud van de ATV, geen ventweg en meer oog voor de molens.
Maar dat vindt Van Polanen een hele slechte oplossing. “We hebben die woningen heel hard nodig. Verplaats de ATV naar het oude gasterrein, dán creëer je ruimte om te bouwen. De tuinders krijgen een mooie plek aan het kanaal én de molenbiotoop van de Sluismolen wordt langdurig beschermd. De begroeiing is laag en de kassen en zo, dat kan prima. En dan is er in de punt onder de volkstuinen ruimte voor een supermarkt, een dokterscentrum, een restaurant aan het water. Ja, met een haventje, prachtig toch?”
Wim van Polanen bracht zijn plan onder de aandacht bij de gemeente, diverse fracties, de provincie en in Den Haag. Maar helaas. In zijn ontwerp zit een rotonde in de Steve Bikoweg (N9) en dat wil Rijkswaterstaat niet. Van Polanen begrijpt dat niet. “Je krijgt juist een betere doorstroming. Een rotonde van prefab betonplaten kost 3 miljoen euro en ligt ie er in twee, drie dagen. In het plan van Rijkswaterstaat zit een turborotonde voor de kruising met de Kogendijk, met een fietstunnel. Dan zit je een half jaar met werkzaamheden, en die kost geloof ik 10 miljoen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Wim van Polanen neemt een kijkje bij de ontmanteling van het gasterrein tussen de Helderseweg en het kanaal. (foto: Streekstad Centraal)
Bovendien maakt zo’n turborotonde de verkeerssituatie veel slechter, volgens van Polanen. “Als het druk is kom je er vanaf de Kogendijk nooit tussen! Het is bezopen. Laat die stoplichten staan en geef fietsers meer dan 13 seconden de tijd om over te steken. Die stoplichten reguleren meteen ook de doorstroming op de nieuwe rotonde.” Maar de gemeente Alkmaar legt zich ogenschijnlijk neer bij het bezwaar van Rijkswaterstaat.
Inmiddels kent het plan ook een extra woonbuurt. Van Polanen was 22 jaar baancommissaris bij de golfclub. “Deze winter viel er heel weinig regen, maar normaal is er ’s winters nauwelijks te spelen op de holes aan de zuidzijde. Over 6 hectare zit er in de bodem een kleilaag van 60 centimeter, het water kan niet natuurlijk afvloeien.” Zijn oplossing: verplaats die holes en bouw woningen. Twee vliegen in één klap.
Van Polanen weet zeker dat de eigenaar van de golfclub daar blij mee zal zijn is, niet alleen vanwege betere banen. “Bouw aan de Bergervaart luxe appartementen. Je hebt daar een prachtig uitzicht. Moet je kijken hoeveel leden je erbij krijgt.” Aan de zijde van de golfbaan kunnen sociale huurwoningen komen en de ontsluiting via de nieuwe rotonde. De bevlogen bouwkundige hoopt dat zijn pleidooi via Streekstad Centraal de nodige steun oplevert. “Als je er voor vecht, is het echt te doen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Van Polanens gebiedsplan Viaanse Molen met twee woonbuurten (1 & 2), een commerciële en maatschappelijke punt (3) en bovenin volkstuinen. Links van de N9 eventueel een derde woonbuurt. (foto: Streekstad Centraal)
De gemeente doet – ook als we daar naar vragen – geen uitspraken over Van Polanens plannen en wacht het participatieproces af. Hij is welkom om daar aan deel te nemen. Ook diverse politieke partijen reageren terughoudend. Tineke Bouchier (GroenLinks) en Maya Bolte (Leefbaar Alkmaar) willen eerst meer weten over de gevolgen van een rotonde in de N9. Vooral Bolte ziet bouwen in de beschermde Sluispolder niet zitten. Beiden voelen wel wat voor verhuizing van de ATV, maar uitsluitend als de vereniging dat zelf goed vindt.
Woensdag 21 mei is er een inloopavond over de Viaanse Molen. Wellicht dat Wim van Polanen daar mensen op andere gedachten kan krijgen. “Die is van zes tot acht uur bij de handboogschietvereniging. Daar ga ik natuurlijk heen om mijn plan te promoten, komen jullie ook?”
De tijdelijke inrichting van het Plein in Bergen is gereed. Donderdag werd de laatste hand gelegd aan de transformatie met de plaatsing van een speeltoestel. “Zo is het plein aantrekkelijk en goed bereikbaar voor bezoekers en inwoners, terwijl we in afwachting zijn van een definitieve inrichting”, laat de gemeente weten.
De tijdelijke herinrichting had een ontmoetingsplek met boomschors als ondergrond en boomstammen als afscheiding. Voor een betere toegankelijkheid is die vervangen door een laag plateau van vlonders op de plek waar de Bakemaflat op de grond stond, met een talud voor mensen in een rolstoel. De vlonders zijn stroef, ook als het regent.
Verder zijn picknicktafels en planten- en bloembakken geplaatst en aan de witte blinde muur is een afbeelding gehangen met daarop twee wandelaars op een bospad in ’t Oude Hof. De ‘finishing touch’ is dus het houten speeltoestel, een gestileerde stoomtrein.
Hoe lang de tijdelijke inrichting blijft is nog onduidelijk. Eind februari stemde de gemeenteraad met 11 tegen 10 stemmen voor het afgeven van verklaringen van geen bedenking voor het herontwikkelingsplan, maar dan zijn er nog de bezwaarprocedure en een oordeel van de Raad van State. (foto: Gemeente Bergen)
Of je nu een intiem tuinfeestje plant of een grootschalig evenement organiseert, de juiste buitenspeakers maken het verschil. Muziek brengt sfeer en energie, en met de juiste apparatuur zorg je ervoor dat iedereen geniet. Maar waar moet je op letten bij het kiezen van de perfecte buitenspeaker? Laten we dat eens uitzoeken.
Draadloze technologie
Draadloze technologie is tegenwoordig een must-have voor buitenspeakers. Niemand wil struikelen over snoeren tijdens een feestje. Met bluetooth of wifi kun je eenvoudig verbinding maken met je smartphone of ander apparaat zonder gedoe met kabels. Dit maakt het opzetten van je geluidssysteem een fluitje van een cent. Bovendien kun je met draadloze speakers flexibel zijn in de plaatsing, zodat je altijd het beste geluid hebt, ongeacht de locatie.
Voordelen van bluetooth en wifi
Bluetooth is ideaal voor korte afstanden en eenvoudige connectiviteit. Het is perfect voor kleinere evenementen waar de bron dichtbij is. Wifi daarentegen biedt een stabielere verbinding over langere afstanden en kan meerdere apparaten tegelijkertijd ondersteunen. Dit is vooral handig voor grotere evenementen waar meerdere mensen toegang willen hebben tot de muziekbron.
Duurzaamheid
In deze tijd willen we allemaal ons steentje bijdragen aan een beter milieu. Gelukkig zijn er steeds meer buitenspeakers gemaakt van duurzame materialen zoals gerecycled plastic of biologisch afbreekbare onderdelen. Bovendien zijn energiezuinige modellen niet alleen goed voor de planeet, maar ook voor je portemonnee.
Materialen en energieverbruik
Let bij het kiezen van een speaker op de gebruikte materialen en het energieverbruik. Kies voor modellen die bekend staan om hun duurzaamheid en lange levensduur. Dit zorgt ervoor dat je investering niet alleen goed is voor het milieu, maar ook lang meegaat.
Waterbestendigheid
Het weer kan onvoorspelbaar zijn, vooral in Nederland. Een goede buitenspeaker moet dus waterbestendig zijn. Let op specificaties zoals IPX7 of hoger; dit betekent dat de speaker bestand is tegen regenbuien en zelfs korte onderdompeling in water.
IPX-ratings uitleg
De IPX-rating geeft aan hoe waterbestendig een apparaat is. Een rating van IPX7 betekent bijvoorbeeld dat de speaker tot 30 minuten onder water kan blijven op een diepte van één meter zonder schade op te lopen. Dit maakt het ideaal voor gebruik bij zwembaden of onverwachte regenbuien tijdens buitenfeesten.
Geluidskwaliteit
Natuurlijk wil je dat je muziek geweldig klinkt, zelfs buiten. Zoek naar speakers met krachtige bas, heldere hoge tonen en een goede balans daartussen. Sommige modellen bieden zelfs 360-graden geluid, zodat iedereen kan genieten van dezelfde luisterervaring, ongeacht waar ze staan.
Waarop letten bij geluidskwaliteit?
Kijk naar specificaties zoals frequentiebereik en wattage om een idee te krijgen van de geluidskwaliteit die je kunt verwachten. Test indien mogelijk verschillende modellen om te horen welke het beste past bij jouw voorkeuren en behoeften.
Multifunctionaliteit
Waarom zou je genoegen nemen met minder? Veel moderne buitenspeakers komen met extra functies zoals ingebouwde verlichting die sfeer toevoegt aan je avondfeestje, of zelfs powerbanks waarmee je je telefoon kunt opladen terwijl je muziek speelt.
Extra functies die handig kunnen zijn
Naast verlichting en powerbanks kunnen sommige buitenspeakers ook dienen als microfoon voor aankondigingen of karaoke-sessies. Andere modellen bieden integratie met slimme assistenten zoals Google Assistant of Alexa, waardoor ze nog veelzijdiger worden in gebruik.
Buitenspeakers zijn meer dan alleen gadgets; ze brengen sfeer en plezier naar elke buitenactiviteit. Door te kiezen voor draadloze technologie, duurzaamheid, waterbestendigheid, uitstekende geluidskwaliteit en multifunctionaliteit, zorg je ervoor dat jouw volgende evenement een knaller wordt.
Dus waar wacht je nog op? Tijd om die perfecte buitenspeaker te vinden en jouw buitenavonturen naar een hoger niveau te tillen!