Hoge hete vlammen kwamen donderdag- op vrijdagnacht uit het gebouw van Steak House Meat & Co. Hoewel daar vanaf de voorkant niets meer van te zien is, is dat aan de achterkant wel anders. De muren zijn zwart geblakerd en van het dak is nog maar weinig over.
Het was even schrikken voor bewoners en winkeliers aan de Mient in Alkmaar. Even naar middernacht ontstond een grote brand aan de achterkant van het gebouw. De schade aan het pand is fors, maar door snel handelen is erger voorkomen.
“De brand is ontdekt door één van de slapende bewoners”, vertelt Daan Faber van de naastgelegen ijs- en koffiewinkel Mocchi. “Die werd wakker van glasgerinkel, heeft een medebewoner mee naar buiten getrokken en 112 gebeld”, zegt hij tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder de foto)
“De brandweer was echt binnen vijf minuten ter plaatse en heeft voorkomen dat de brand oversloeg”, vertelt Sam Bruinenberg die in het naastgelegen pand woont. “Het was zeker even schrikken gisteravond”, geeft Sam toe. IJssalon De Mient is van zijn ouders en Sam woont daarboven. “Ik was verderop een biertje aan het drinken toen ik gebeld werd. Gelukkig mocht ik vanochtend mijn woning weer in, en de schade valt mee. Er hangt een rookgeur en er is één ruit gebarsten.”
Ondanks de gebroken nacht ging de ijsverkoop vrijdag weer van start. “De kaasmarkt is er weer vandaag, dus we gaan gewoon door”, zegt Daan Faber van Mocchi. “Ik heb de hele nacht niet geslapen dus ik heb wel personeel gebeld of ze wat eerder willen komen. Het zou lekker zijn als ik straks naar mijn bed kan.”
Als ik echt naar de stad ga, en ervoor ga? Ja, dan drink ik denk ik wel tien drankjes. Dat is niet heel veel misschien.” Het zijn vijf drankjes meer dan wat onder bingedrinken wordt verstaan. Bingedrinken onder jongeren komt nog steeds veel voor; één op de vijf scholieren in Noord-Holland Noord doet eraan mee. Dat is minder dan een paar jaar geleden, maar nog steeds zorgelijk.
Met series streamen is ‘bingen’ al een bekende term: de ene aflevering na de ander kijken. Bingedrinken is misschien minder bekend, maar wordt zeker ook gedaan. Vanaf vijf glazen alcohol op een avond ben je al een bingedrinker.
“Dat vind ik persoonlijk wel erg weinig”, zegt een jongen in de Alkmaarse binnenstad tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Want dat drink je eigenlijk wel makkelijk, vijf glazen op een avond.” Zelf drinkt hij tijdens een goede feestnacht wel een drankje of twaalf, dertien. Een jonge vrouw vult hem aan: “Je bent jong, je gaat uit, je drinkt lekker een drankje en je hebt het gezellig. Of dat nou echt een probleem is?”
Dat jongeren vijf glazen weinig vinden, zegt wel iets over de norm en de manier waarop ze met alcohol omgaan, vindt Ed Bakker, preventiedeskundige bij verslavingskliniek Brijder. “De norm is dus eigenlijk hoger dan de vier of vijf drankjes die wij als risicovol beschouwen.”
Het risico zit ‘m in dat het alcoholpercentage in korte tijd opstapelt in je bloed, wat schadelijk is. Bakker: “Met name op de lange termijn en voor jongeren is het risico op het ontwikkelen van verslavingsproblemen bij bingedrinken veel groter.”
Een 18-jarige jongen uit Heiloo is overleden tijdens een wandeltocht in het Thaise natuurgebied Khao Ngon-Nak. Zijn ouders lieten hem uitrusten en zouden hem later weer oppikken, maar bij terugkomst was hij weg. Tijdens een grote zoekactie werd zijn lichaam onderaan een uitkijkpunt gevonden.
Volgens de Thaise media was het gezin woensdagochtend op de Dragon Crest, een berg die prachtig uitzicht biedt over het Khao Ngon-Nak National Park. Deze tocht duurt uren en is pittig. Zijn ouders besloten hun dorstige en vermoeide zoon te laten uitrusten, terwijl ze zelf eten en drinken gingen halen. Eenmaal terug was hij nergens te vinden en hij nam zijn mobiel niet op. Terug de berg af vonden de ouders hulp in een dorpje en werd een grote zoektocht opgezet. Het was inmiddels in de namiddag.
De hele nacht is gezocht. Toen het signaal van de jongen zijn mobiel werd opgepikt kwamen ze uit bij een hoge klif – een prachtig uitkijkpunt. Redders vonden zijn lichaam na abseilen onderaan. De Thaise autoriteiten vermoeden dat hij is uitgegleden. (foto: Wikimedia / Doreme21150)
Maandenlang zijn ze ermee bezig geweest: de nieuwe volière in Stadsboerderij De Hout. De vorige was na 25 jaar aan vervanging toe en daarnaast wisten ratten zichzelf naar binnen te graven, wat het einde van zo’n 25 vogels betekende. De nieuwe vogelkooi is stukken ruimer, maar wel een beetje kaal. “Je gunt de vogels gras of takken, iets waar ze zich kunnen verschuilen.”
Want nu hangen ze met z’n allen in de tralies, de tientallen luid kwetterende parkietjes in het nieuwe vogelverblijf. Jan wandelt er dagelijks voorbij en heeft de hele verbouwing, die startte in januari 2024 en net is afgerond, meegemaakt. “Ik vind het wel aardig”, zegt hij, turend naar het nieuwe verblijf. “Maar het ziet er wel erg kaal uit. En de rechterhelft is nog niet eens bewoond.”
Hij is dan ook nog niet echt af, de volière. Het gebouw zelf wel, maar “het wordt nog verder aangekleed om de leefomgeving voor de vogels aangenamer te maken”, laat de gemeente Alkmaar weten. Hoe de volière – bestaande uit drie delen – wordt aangekleed hangt af van het type vogel dat erin zit. Omdat er nog nieuwe vogels bijkomen – en de soort nog onduidelijk is – duurt de inrichting wat langer.
Maar dat het niet zo kaal blijft als nu, is zeker. De gemeente heeft zich ook te houden aan het keurmerk Diervriendelijke Kinderboerderijen, en daar kleven voorwaarden aan: dieren moeten onder andere voldoende ruimte hebben om zich natuurlijk te kunnen gedragen en zich kunnen terugtrekken van bezoekers.
Donderdag zijn de eerste Wilgentakken al gelegd in het verblijf, “om op te zitten en te bijten”, aldus de gemeente. En er komt nog meer. “Binnen twee weken verwachten we dat de vaste planten worden geplaatst en touwen om in de klimmen en slingeren en komt er meer groen.” Na de bouwvak wordt nog verder gewerkt aan de afwerking van het verblijf en komen er onder andere stalen decoraties.
“We hebben verschillende lagen in de samenleving en hier zie je dat iedereen goed naast elkaar leeft.” Wouter zit bijna elke dag op een bankje op het Munikkenbolwerk. Zijn medebankzitters – waarvan een deel dak- en thuisloos is – zijn netjes, vertelt hij. Ook naar elkaar toe. “En dat is iets moois, in een tijd als deze.” Maar straks moet Wouter een andere plek vinden. Want de bankjes op het Munnikenbolwerk gaan weg. Allemaal.
Eind juni stelde Tamara Vermeulen van de VVD vragen aan het college over de overlast van dak- en thuislozen in De Spoorbuurt en Het Bolwerk. “Wat gaat het college eraan doen om dit probleem aan te pakken zodat inwoners zich weer veilig voelen om in het park te wandelen en boodschappen te doen?”, schrijft Vermeulen.
“Aan de ene kant heb ik te doen met de doelgroep”, vertelt een voorbijganger die zijn honden uitlaat in het park. “Ik heb met ze gewerkt in het verleden dus ik snap hun verlangen om een plek te hebben. Maar ik hou ook van netjes en opgeruimd. Dat bijt elkaar een beetje.” Overdag valt het volgens hem reuze mee qua lawaai en gedoe. “Er zijn niet veel incidenten. Maar in de avond komen uit alle hoeken en gaten mensen en kan er een gespannen sfeer zijn.” (tekst loopt verder onder foto)
De oplossing volgens het college kwam eind juli: alle bankjes weghalen van het Munnikenbolwerk, zodat de plek minder aantrekkelijk wordt om te ‘hangen’. Maar dat heeft weinig zin, volgens Wouter. “Als je de bankjes weghaalt, gaan mensen gewoon op de grond zitten.” Zijn buurman bevestigt dit. “Ik lig wel vaker languit in het gras.”
“Overlast wordt niet veroorzaakt door bankjes”, gaat Wouter verder. Hij geeft zijn hondje wat natvoer en gooit het lege bakje in de prullenbak. “Moeten we dan naar een andere plek? Het verplaatsen van een probleem is nooit een oplossing.” Zelf heeft Wouter een boot om te slapen, maar sommige anderen rondom hem hebben dat niet. Wouters oplossing: bankjes lekker laten staan. Op hun plekkie in het park hangt een camera en komt dagelijks iemand langs. “Toezicht en controle is er dus al. Misschien kunnen ze ook kijken naar een traject om de mensen hier te helpen.” (tekst loopt verder onder foto)
Wat Tamara Vermeulen betreft is het weghalen van alle bankjes dan ook geen oplossing. “Ik had liever gezien dat het alcoholverbod vijf meter verplaatst zou worden.” Het college bood ook een alternatieve hangplek: het houten bankje dat vlakbij de brandweerkazerne en de 24-uurs opvang staat. De gemeente wil daar een grotere bank neerzetten en ‘natuurlijke elementen’ plaatsen, zoals hoge struiken voor privacy en beschutting.
“Daar kreeg ik vanmorgen dus een lange mail over, van bewoners uit die buurt”, vertelt het VVD-raadslid. “Zij ervaren al gigantische overlast van dat ene bankje. Natuurlijk zegt iedereen: niet in mijn achtertuin. En het is geen fraai gezicht voor de stad; de bussen met toeristen lopen via die kant de stad in en er zijn kinderen die liever niet via het pleintje bij het Munnikenbolwerk naar de Jumbo lopen. Maar dit is niet de juiste manier.” (tekst loopt verder onder foto)
En daarnaast: een andere plek “creëren” betekent niet dat mensen daar ook gebruik van maken. “De hele Spoorbuurt is met mij bang: straks gaan ze naar de speeltuintjes en wordt dáár crack verkocht.” Er komen al verscherpte afspraken met DNO Doen, om de overlast op deze nieuwe plek te verminderen. Maar na zo veel reacties van bewoners vindt Vermeulen dat ook zij gehoord moeten worden. Het is nu zomerreces, maar “wethouder Arie Espkamp heeft beloofd dat we samen in gesprek gaan met de bewoners en kijken voor een passende oplossing.”
Tientallen miljoenen mag het kosten. En dat is toch opvallend voor een op het eerste zicht redelijk eenvoudige ondertunneling van de spoorlijn door Alkmaar. Een onderdoorgang vergelijkbaar met die bij Alkmaar Noord, in de Bergerweg en in de Ringweg. Onder meer het nagelnieuwe appartementencomplex dat naast de beoogde tunnel is gebouwd maakt het project tóch ingewikkeld. „Het is echt maatwerk en een uitdaging.”
Het gaat in dit geval om de tunnel die de gemeente Alkmaar graag wil aanleggen bij het hoofdstation van Alkmaar, langs het Noordhollandsch Kanaal. Daar moet de Helderseweg ondergronds. Zo kan voorkomen worden dat in de toekomst, als het naar verwachting nog een stuk drukker wordt op deze weg, auto’s en bussen stuklopen op de bekende rood-witte spoorbomen.
Voor de onderdoorgang reserveert de gemeente maar liefs 48 miljoen euro. En dat bedrag kan nog oplopen ook: de gemeente houdt rekening met een maximum van 60 miljoen euro. „Ex BTW”, voegt het college daar nog aan toe. (tekst gaat door onder de foto)
Streekstad Centraal sprak over het project met spoorbeheerder ProRail. De gemeente voert een en ander uit in ‘nauwe samenwerking’ met ProRail. Daarbij is Alkmaar wel de initiatiefnemer, ProRail zelf ging eigenlijk van een bescheidener aanpassing aan de spoorwegovergang uit. De gemeente wil het liefst ongelijkvloers.
„Het is inderdaad veel geld”, erkent ProRail-woordvoerder Coen van Kranenburg. „Dat laat zien dat het complex is.” Op dat kleine stukje Alkmaar tussen kanaal en station komt erg veel samen, zo blijkt. Onder meer de verkeersleidingspost van ProRail zelf staat op maar enkele meters van de geplande tunnel, en die dient wel bereikbaar te blijven.
„Er liggen veel kabels en leidingen waar je iets mee moet indien er een tunnel gebouwd gaat worden”, legt de woordvoerder uit aan Streekstad Centraal. „En er zit een appartementencomplex en een bedrijfsverzamelgebouw nabij de beoogde tunnellocatie.” Het college noemt ook nog de Victoriebrug, die dichtbij de ingang van de tunnel is aangelegd.
De ideeën voor een ondergrondse Helderseweg bij het station zijn niet nieuw. In 2011, nog lang voor de bouw van de Victoriebrug en appartementencomplex Cascade, liet de gemeente al onderzoek doen naar de tunnel.
Inmiddels is er dus maar ‘beperkte ruimte’, schrijft het college. Meer dan drie rijstroken voor gemotoriseerd verkeer zitten er niet in, er moeten ook nog een fietspad en een stoep naast passen. „De vereiste helling van het wegdek zorgt ervoor dat de aansluiting Stationsweg en Snaarmanslaan op de Helderseweg vervalt voor gemotoriseerd verkeer”, voegt het college daar nog aan toe. „Hierdoor wijzigen de routes.” Maar: „de auto blijft welkom op de Stationsweg.”
Voor ProRail is investeren in het spoor belangrijk, omdat er in de toekomst flink meer treinen moeten gaan rijden tussen Amsterdam en Alkmaar. Dat betekent dat er ook gekeken wordt naar de overwegen in Heiloo en Castricum. In Alkmaar kijkt men naar de overgang bij de Kalkovensweg. Maar die spoorwegovergang is toch wel van een heel andere orde dan het ingewikkelde maatwerk dat tussen kanaal en station nodig blijkt.
De gemeente Alkmaar gaat dit najaar met omwonenden en andere betrokken in gesprek over de plannen. In 2025 volgt dan de uiteindelijke stemming in de raad. Rond 2030 zou de tunnel dan realiteit kunnen zijn.
Ondanks de inspanningen van vele tientallen vrijwilligers om Het Baafje te redden, liep het er nog geen storm. Het weer leende zich vaak niet voor een bezoek aan het buitenzwembad van Heiloo. Maar nu is het vakantie, de temperaturen zijn goed en de zon schijnt vaak. En het is lekker druk in Het Baafje. “Dat moet ook wel, want we willen natuurlijk graag aan de gemeente laten zien dat we bestaansrecht hebben.”
Het Baafje dreigde ten onder te gaan. Gemeente Heiloo zag er geen heil meer in, maar een aantal inwoners zoals Lotte Blesgraaf sprongen in de bres. Ze richtten ‘Vrienden van het Baafje’ op en met heel veel handjes maakten ze het zwembad klaar voor het seizoen.
Nu is het er lekker druk. “Een paar weken geleden droomden we hier nog van hoor, van mooi weer en een vol zwembad”, zegt Lotte tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “De start van het seizoen was natuurlijk iets minder, dus we zijn superblij dat de zomervakantie is begonnen, ook is de zon gaan schijnen.” (tekst gaat verder onder de foto)
“We hadden eerlijk gezegd op veel meer gehoopt, en gewild, maar het weer heeft ons niet meegezeten”, vervolgt Lotte. “Aan de andere kant zitten we nu toch alweer rond de 30.000 bezoekers, dus dat is helemaal niet verkeerd.”
Vooral kinderen genieten met elkaar van Het Baafje. Zwemmen, van de duikplank springen, kletsen, misschien wat ballen op het veld. En kletsen, want Heiloo is niet groot dus ze komen altijd wel bekenden tegen. Onder de redders van het zwembad bevonden zich ook kinderen. Op scholen gingen een petitie rond. “We hadden een boekje en daar gingen we al onze namen in schrijven, voor Het Baafje, zodat Het Baafje kon blijven”, kijkt Anne terug. “En is Het Baafje gebleven, dat is wel superfijn.” (tekst gaat verder onder de foto)
Hoeveel bezoekers nodig zijn om het zwembad succesvol te noemen is nog niet bepaald. “Wel weten wel dat zowel de gemeente, als Holland Sport – de exploitant, als wij ernaar streven naar een duurzaam toekomstbeeld van Het Baafje, dus dat we de komende vijf tot tien jaar open blijven, maar daarvoor moeten nog wel heel veel dingen geregeld worden.”
Zoals een stevige vrijwilligerspoule. Er zijn misschien wel meer dan 150 vrijwilligers en er melden zich nog steeds nieuwe aan, maar de meesten van hen kunnen of willen alleen op incidentele basis komen helpen. Extra handjes zullen daarom altijd welkom blijven.
Een tijdperk eindigt. Kringloop Langedijk verzorgt al veertig jaar lang de inzameling van oud papier en karton in een groot deel van Langedijk. Maar daar komt een einde aan. Te weinig vrijwilligers. Wanneer de inzameling stopt wordt nog bepaald en zal daarna worden gecommuniceerd. Gemeente Dijk en Waard zet ondertussen papiercontainers neer en zoekt partijen die de inzameling over willen nemen.
Stichting Kringloop Langedijk verzamelt oud papier en karton in Oudkarspel, Noord-Scharwoude en in delen van Zuid-Scharwoude, Broek op Langedijk en Sint Pancras. Maar het is niet meer te doen. Oprichter Ronald van Twuijver: “Het grootste probleem is een tekort aan vrijwilligers. We moeten nu dure, externe krachten inhuren voor het ophalen van oud papier, omdat er helaas geen geschikte vrijwilligers meer zijn voor het zware ophaalwerk. Een ander probleem is dat er steeds meer karton bij komt. Het heeft veel volume in de ophaalwagen, maar levert weinig op.”
Daarnaast maken bewoners de inzameling onnodig lastig met hun gemakzucht. Dikwijls laten ze verpakkingsmaterialen in dozen zitten, of zetten ze hun papier en karton bij slecht weer gewoon aan de weg. Dan is er geen inzameling en blijft alles dus staan. “Het wordt nat en onbruikbaar, of het wordt zwerfafval omdat het wegwaait. Denk eens mee met de mensen die het afval komen ophalen en dagelijks hun best doen! Vroeger sprak ik de bewoners erop aan, maar dat is niet meer van deze tijd.”
Medevoorzitter Joris Rohne springt in. “We zijn al enige tijd met de gemeente in gesprek om tot een oplossing te komen. Die is er nu gekomen door het plaatsen van bovengrondse containers.” Ronald: “We hebben altijd een goede relatie gehad met de gemeente en we hebben deze beslissing ook in goed overleg gedaan. Dit neemt niet weg dat dat zeer doet.”
Gemeente Dijk en Waard betreurt het stoppen van Kringloop Langedijk en probeert nu andere inzamelaars te vinden. Als dienst voor de inwoners, voor de afvalscheiding en ook om kosten te besparen. De lokale clubs die al aan inzameling doen toonden geen interesse, dus is nieuwe aanwas nodig.
De gemeente biedt minimaal 3 cent per kilo. Dat lijkt weinig, maar het kan lekker aantikken. Zo zamelt SVW’27 dankzij de supportersvereniging Groen-Zwarte Maten jaarlijks rond 400.000 kilo in, al gauw goed voor 12.000 euro dus. En ze gaan uitbreiden naar De Draai. “Met de opbrengst kunnen we activiteiten ondersteunen voor onze club. Bijvoorbeeld diverse toernooien en een bijdrage aan de aanschaf van nieuwe materialen zoals ballen, netten en doelen”, vertelt ‘maat’ Frank van Vliet. “Voor de vrijwilligers organiseren we in ieder geval een gezellige feestavond.”
Mensen die interesse hebben in gestructureerde inzameling van oud papier en karton kunnen contact opnemen met gemeente Dijk en Waard via Anita Oom. (hoofdfoto: AG Heeremans Photography)
Wal-Nood 1 is al meer dan twee weken weg. Niks aan de hand, de Alkmaarse veerpont die de Bierkade en de Eilandswal met elkaar verbindt krijgt een grote beurt. En deze keer is er wel wat meer werk nodig dan anders. Kleine broertje Wal-Nood 2 neemt de zaken voor zo lang als nodig waar.
Wal-Nood 1 ondergaat zo eens in de vijf jaar een grote beurt en de laatste was in 2019, dus het was weer tijd. “We doen echt alles, van de top tot de bodem, maar het meeste is schilderwerk”, vertelde eigenaar en schipper Kees Nieuwland destijds. Sinds 2022 is de gemeente eigenaar van de Wal-Nood, dus belde Streekstad Centraal daarmee om te vragen hoe de klus vordert: “Er moeten moeten meerdere onderdelen vervangen worden. We wachten nu op deze onderdelen, waarvan er eentje op maat gemaakt moet worden.”
Meer wisten ze bij de gemeente ook niet. Op naar de Bierkade om met schipper Kees Nieuwland te babbelen. “De Wal-Nood 1 is inmiddels ruim twee weken uit de vaart. De besturing was niet goed meer, de morse moet vervangen worden. Die gebruik je natuurlijk dag in dag uit met een veerpont.” De morse? Het blijkt een merk gashendel te zijn. En intussen voldoet de oude versie niet meer aan de wensen of eisen, en voor een moderne gashendel moet ook de bedrading worden aangepast. (tekst gaat verder onder de foto)
De schipper voegt toe dat vorig jaar al schilderwerk nodig was. “Er waren wat delen die harder achteruit gingen, dus ik dacht, die doe ik alvast even.” Nieuwland deed als eigenaar veel zelf aan zijn Wal-Nood 1 en 2. Sinds de overname door Blue Amigo en de gemeente vaart hij nog maar twee keer per week dus hij heeft de tijd en tja, het blijven toch een beetje zijn kindjes hè.
Voor nog wat meer informatie en foto’s gingen we naar Witsen Marine, waar de veerpont de vorige grote beurt kreeg. Geen Wal-Nood 1 aldaar, de medewerkers waren zelfs een beetje verbaasd dat hun bedrijf niet benaderd is voor de klus.
Eén van hen traceert de boot via een gps-app, de boot blijkt aan het Zeglis te liggen. Bij aankomst is er helaas niemand aanwezig, en rederij Blue Amigo blijft ondertussen onbereikbaar. Gemeente Alkmaar verwacht dat Wal-Nood 1, ondanks de vervanging van de gashendel, evengoed eind van deze week of begin volgende week klaar is.
Ook deze week was het alweer raak. Zwemmers die de verkoeling van de zee opzoeken en tot hun verrassing in een mui terechtkomen. Tegen de stroming in zwemmen blijkt dan vermoeiend, tevergeefs en dus onverstandig. De Reddingsbrigade blijft in het vakantieseizoen waarschuwen voor muien: “Zorg dat iemand je in de gaten houdt.”
De Reddingsbrigade Egmond bericht dat er dinsdagavond nog een zwemmer moest worden geholpen in Egmond aan Zee. De zeewaartse stroming van een mui is en blijft ontzettend verraderlijk.
In het geval van dinsdagavond konden naburige zwemmers het slachtoffer snel in veiligheid brengen. Ingrijpen door de Reddingsbrigade was dus niet nodig. En dat is precies wat de Reddingsbrigade hoopt te bereiken met de campagne ‘Veilig in en uit het water’. Dat niet alleen redders, maar ook andere mensen die baden in zee ogen en oren open houden. “Spreek van tevoren af wie jou in de gaten houdt tijdens het zwemmen”, luidt het advies. “Zo kom je veilig in en uit het water.” Verder blijft het belangrijk om te letten op de vlaggen van de Reddingsbrigade.
Waar golven zijn, is stroming. Het water komt het strand op rollen – dat is wat we zien. Maar het stroomt vervolgens ook weer terug. Deze stromingen worden ‘muien’ genoemd en ze komen langs de hele kust voor.
Stromend water zoekt altijd naar de diepste plek. Muien ontstaan tussen zandbanken, maar ook tussen verhogingen onder water die vanaf het strand onzichtbaar zijn. Vaak zijn muien wel te herkennen aan de golfslag. Het zijn overigens geen ‘onderstromen’, zwemmers worden er niet door naar beneden getrokken. Wat er gebeurt is dat ze méé stromen, en dat gaat met een behoorlijke snelheid.
Tegen een mui in proberen te zwemmen is niet zinvol. Het beste is het om opzij te zwemmen, dus niet direct terug naar het strand waar de stroming vandaan komt, maar naar een stuk zee waar deze stroming er niet is. Maar het belangrijkste is dus dat er iemand in de buurt is die kan helpen en alarm slaat als het misgaat. Zo kan groter leed voorkomen worden.