Iemand heeft afgelopen weekend een grote hoeveelheid grof vuil op het pad aan de Uilenvangersweg in Bergen gedumpt. Gebiedsbeheerder PWN en de politie zijn op de hoogte gesteld en onderzoeken de afvaldump.
Soms zijn er mensen die wat grof afval naast een vuilcontainer neerzetten. Dit tot ergernis van omwonenden. Afgelopen weekend maakten een of meerdere mensen uit de omgeving van Bergen het wel heel bont. Passanten troffen een enorme hoeveelheid grof vuil op het pad langs de Uilenvangersweg. Het lijkt wel of een woning volledig leeg getrokken is. Een agent plaatste verbijsterd een foto van de stapel spullen on Instagram: een zithoek, bed, kasten en kastplanken, mogelijk een koelkast en verder nog meer. Hier was zeker een kleine vrachtwagen voor nodig, of meerdere ritten met een bestelbus of aanhanger.
De politie probeert te achterhalen wie verantwoordelijk is voor de dump. Bij navraag kon een woordvoerder nog niets nieuws melden. (foto: Wijkagent Hoefplan/Bergermeer)
Het is een gemeentelijk monument en zeker een gebouw waar de wandelaar toch even naar omkijkt, want zoveel historische kerken zijn er niet in Heerhugowaard: de oude gereformeerde kerk aan de Stationsweg. In 2022 werd het kerkje verkocht aan een projectontwikkelaar. Nu zijn er zorgen over achterstallig onderhoud.
Dat bevestigt het college van de gemeente Dijk en Waard. Dat college wil wel werk maken van deze kwestie: “Als blijkt dat ernstig verval van het kerkje dreigt dan zal het college overwegen om over te gaan tot actieve handhaving van de onderhoudsplicht.”
Daarmee is duidelijk dat de gemeente dit monument graag voor Heerhugowaard wil behouden. Maar voorlopig wacht men af wat de eigenaar van het perceel er mee wil gaan doen.
Die ontwikkelaar verwierf het terrein in 2022. Het gebouw uit 1917 is niet meer als kerk in gebruik. De laatste jaren was het als ‘Kunstkerk’ nog wel een bekend plekje in Heerhugowaard. De vroegere woning van de predikant, die op hetzelfde grondstuk stond, heeft de ontwikkelaar inmiddels verkocht. Nu moet er een goed plan komen voor het kerkje en voor het ‘lijkhuisje’, dat ook monumentaal is. (tekst gaat door onder de foto)
Het kerkje aan de Stationsweg gezien vanaf de achterkant. (foto: Reliwiki / Job van Nes)
“De ontwikkelaar heeft tot nu toe nog geen haalbaar plan aangeleverd”, stelt het college vast. Dat plan moet namelijk rekening houden met de monumentale status van het kerkgebouw. Nu alles stil ligt, ontstaat er een achterstand in het onderhoud van de kerk.
“De eigenaar van een monument kan in principe niet verplicht worden om zijn/haar pand te onderhouden”, legt het college van Dijk en Waard uit. “Wel kan een eigenaar verplicht worden om conserverende maatregelen te treffen wanneer er bijvoorbeeld sprake is van ernstig verval.” Of daar sprake van is, dat wil Dijk en Waard nu laten onderzoeken. Indien nodig kan er dan dus toch worden ingegrepen.
Maar veel beter nog zou een goed ontwikkelplan voor het kerkje zijn. Daarover is op dit moment ‘vooroverleg’, laat het college weten. Als daar een positief resultaat uitkomt, kan de ontwikkelaar een omgevingsvergunning aanvragen. Dan kan dit historische stukje Heerhugowaard nieuw leven worden ingeblazen. (hoofdfoto: Wikimedia Commons / Dqfn13)
Een vrijheid die ‘fragiel’ is. Daar stond Alkmaar zondagmiddag bij stil, tijdens de jaarlijkse herdenking van de fusillade van 1944. De moord op vijf willekeurig gekozen verzetslieden wekt nog steeds afschuw. Maar de aanwezigen vroegen ook aandacht voor de actualiteit. “We vragen ons af: gebeurt het wéér?”
Tineke Bantz is de kleindochter van Arie Kaptein, één van de verzetslieden die in Alkmaar werden doodgeschoten door de Duitse bezetters. Het herdenken valt haar zwaarder dan vijf jaar geleden, overweegt ze, als ze zich in haar toespraak tot ‘opa Arie’ richt. “Wat wilt u vandaag aan mij, aan ons meegeven?”
Oorlog, geweld, haat: het zijn zware thema’s, die een bedreiging zijn voor de vrijheid waarvoor zíj, die vijf verzetsstrijders, die opa’s die hun kleinkinderen nooit zagen, het leven lieten. Ze kwamen zondagmiddag telkens terug. (tekst gaat door onder de foto)
Het monument aan de Harddraverslaan met de bloemen ervoor. (foto: Streekstad Centraal)
Pieter Booy (43), Arie Kapitein (53), Marinus Post (42), Pieter van Velzen (31) en Frans van der Zeijden (31): zij werden vermoord op 17 november 1944. De fusillade werd zondag herdacht met toespraken, muziek en een minuut stilte. Burgemeester Anja Schouten was ook aanwezig bij de herdenking en stond in haar openingstoespraak stil bij die ene dag in 1944. Grauw weer was het, brengt ze in herinnering. De zon liet zich niet zien.
De burgemeester benoemde ook de willekeur van de fusillade: “Slechts één van hen had binding met Alkmaar.” Het signaal dat de bezetter met de vijfvoudige moord wilde geven was ‘messcherp en hardvochtig’, in de woorden van de burgemeester.
“De plek waar het gebeurde, de Harddraverslaan, is een prominente plek geworden”, brengt burgemeester Schouten in herinnering. “Ik hoop dat dat de nabestaanden iets van troost geeft.” Die plek, de herdenking, het samenzijn: dat is belangrijk, benadrukt de burgemeester. Zoals Bantz het uitdrukte: “We hebben het herdenken zo nódig.” (tekst gaat door onder de foto)
Net als in 1944 was het een grauwe dag, toch trok de herdenking veel belangstelling. (foto: Streekstad Centraal)
“Je kunt de vrijheid niet herdenken als je niet stilstaat bij de prijs die daarvoor betaald is”, zegt burgemeester Schouten. “De Tweede Wereldoorlog heeft diepe wonden achtergelaten.” Het zijn littekens die nog steeds gevoelig zijn, voegt de burgemeester daar nog aan toe: de actualiteit laat dat zien.
Nabestaanden stonden stil bij die littekens, die impact die nog 80 jaar later, een mensenleven later, voelbaar is. “Er zijn al 80 jaar onbeantwoorde vragen in onze familie”, vertelt Pauline Akkerman, kleindochter van de vermoorde Frans van der Zeijden. Die doorwerking zit soms in kleine dingen: “We mochten nooit met water- en klapperpistolen spelen”, herinnert ze zich uit haar jeugd.
Ook voor Gerrit van Dijk, kleinzoon van Marinus Post, is de uitwerking groot geweest. “Toen opa hier werd vermoord, zaten onze oma en oom Jan in concentratiekamp Dachau. Ze wisten beiden niet dat Rinus was vermoord.”
Altijd zijn er vragen gebleven, voor iedereen. En daar zijn vragen bijgekomen, vragen die op deze regenachtige zondagmiddag in de Alkmaarderhout werden gesteld, hardop. Maar antwoorden zijn er niet. Zwijgend trekken de aanwezigen aan de bloemen voorbij, terwijl de regen op de bomen slaat en zo alles overstemt.
Alkmaar groeit. En daarmee groeit ook de behoefte aan cultuur. Theatermakers en andere kunstenaars weten de Alkmaarders steeds beter te vinden, merkt ook het gemeentebestuur. Maar waar het vaak aan schort is plek. “Er zijn broedplaatsen nodig.”
De wethouder voor cultuur is in Alkmaar Anjo van de Ven. Ze is blij met de groeiende belangstelling voor Alkmaar. “Je ziet dat jonge makers hiernaartoe komen”, vertelt ze aan Streekstad Centraal. “Ik zie echt mogelijkheden. Maar dan moeten we wel de ruimteproblemen oplossen.”
Dat en meer zal worden vastgesteld in de Cultuurvisie 2040. Daarin richt de wethouder de blik ver vooruit. Als de raad er mee instemt kan Alkmaar flink investeren in meer cultuur, meer plek. (tekst gaat door onder de foto)
Wethouder Van de Ven ziet in Alkmaar een vruchtbare voedingsbodem voor een rijk cultureel leven. (foto: Gemeente Alkmaar)
Die plek is er nu vooral aan het Canadaplein. Daar zitten de ‘basisinstellingen’, zoals de wethouder ze noemt: het theater, het museum, de bibliotheek. Plekken waar mensen samenkomen om cultuur te ervaren zijn het. Maar bij die instellingen horen ook kantoren en bijvoorbeeld de leslokalen van Artiance.
“Het idee is om die kantoren en de cursusruimtes naar Overstad te verplaatsen”, schetst de wethouder. “Zo krijgen het museum en het theater extra ruimte om uit te breiden.” De publieke functie, de ontmoetingsplek, blijft voor deze instellingen dus wel het vertrouwde Canadaplein. (tekst gaat door onder de foto)
Het Canadaplein is en blijft het culturele hart van de binnenstad, maar ook elders in de gemeente zal meer cultuur komen. (foto: Streekstad Centraal)
Toch komt er ook meer cultuur op Overstad. Daar zal onder meer het Filmhuis uitbreiden, weet de wethouder. Ook poppodium Victorie toont zich ambitieus. “En het lijkt me leuk om cultuur te voegen aan Alkmaar Noord”, vult de wethouder aan. “Daar wonen heel veel mensen, maar er is nu nog niet veel aanbod.”
Met de culturele broedplaats in de oude Drukkerij is wethouder Van de Ven heel blij. Ze vertrouwt erop dat Alkmaar ook in de toekomst zulke broedplaatsen blijft bieden. Met de groei van de stad worden leegstaande panden meer en meer vervangen door nieuwbouw, maar er blijven altijd rauwe randjes, bijzondere plekken.
“Dat is ook nodig”, ziet de wethouder. Want juist daarmee heeft Alkmaar gezelschappen als Blauwdruk aan zich weten te binden. Kunstenaars voelen zich thuis in de stad, omdat er veel kan – en omdat er steeds meer publiek is. De Cultuurvisie 2040 is zo bezien ook het perspectief van een groeiende stad, die hard op weg is om het belangrijkste centrum van Noord-Holland boven het IJ te worden en te blijven.
Het is voorbij. Oprichter Tamara Tuls trekt na vijf jaar met pijn in haar hart de stekker eruit. Kledingbank Noord-Holland Noord in Egmond sloot zaterdagmiddag definitief de deuren. “De gemeenten willen ons niet helpen, dus houdt het voor ons op”, zegt ze teleurgesteld.
Drie jaar lang streed de organisatie voor financiële steun van gemeenten, maar zonder resultaat. Wat ooit als een klein initiatief begon, groeide in vijf jaar tijd uit tot een onmisbare steunpilaar met maar liefst 1.100 leden.
De gemeente Bergen ziet dat anders. “Het feit dat ze zeggen dat mensen overal terecht kunnen klopt gewoon niet. Waarom hebben wij dan 1.100 leden?”, vraagt bestuurslid Pauline Half zich af in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal.
Bestuurslid Pauline zoekt de laatste kleding uit. (foto: NH)
In december moeten de antikrakers het Boswaid-gebouw in Egmond aan den Hoef verlaten. De kledingbank ondernam de afgelopen weken nog verschillende acties om de ondergang te voorkomen, zoals een geldinzamelingsactie en een leegverkoop. Maar ook deze pogingen kenden de nodige tegenslagen. Helaas mocht het niet baten en hebben ze niet genoeg geld voor een nieuw pand.
Toch kijkt het bestuur met trots terug de afgelopen vijf jaar en dat ze zoveel mensen hebben kunnen helpen en niet alleen met kleren: “Op momenten dat ze het echt zwaar hadden, konden ze hier terecht. Niet alleen voor kleding, maar ook voor een arm om de schouder, een kop koffie en een plek waar ze hun verhaal konden doen zonder veroordeeld te worden”, aldus Pauline.
Voor Tamara, de andere vrijwilligers en de leden is het een bittere afsluiting van een intensieve periode. “We zijn het strijden moe, nu is het klaar,” zegt ze. De overgebleven kleding wordt overgenomen door een kledingbank in Utrecht. “Dit is niet hoe het had moeten eindigen.”
Op de Noorderkade klinkt enthousiast; “Hallo Sinterklaas!”, terwijl de goedheiligman en zijn Pieten hartelijk worden ontvangen. Papa’s, mama’s, opa’s, oma’s, burgemeester Anja Schouten én natuurlijk een heleboel stralende kinderen stonden vol verwachting klaar om hen welkom te heten.
Geheel vlekkeloos verliep de intocht zaterdagmiddag niet. Al in oktober liet de organisatie aan Streekstad Centraal weten dat Sinterklaas dit jaar niet op de gebruikelijke plek – de Bierkade – zou aanmeren. Dit omdat er precies dit weekend werkzaamheden zijn aan de Friesebrug. In plaats daarvan kwamen Sint en zijn Pieten op een nieuwe locatie aan: het Ringersplein. (tekst loopt door onder de foto)
Sint en zijn Pieten werden weer met open armen ontvangen, dit jaar voor het eerst op de Noorderkade. (foto: Streekstad Centraal)
Door de verandering waren de Pieten het soms niet helemaal met elkaar eens, wat hier en daar wat onduidelijkheid veroorzaakte. Ook de Stoombootpiet moest wennen aan de nieuwe locatie. De boot arriveerde toch wel wat eerder dan gepland. Het veroorzaakte bij ouders die dachten op tijd te zijn de nodige stress.
Na het warme welkom op het Ringersplein stak Sinterklaas het Noordhollandsch Kanaal over om met zijn trouwe paard Ozosnel aan zijn tocht door Alkmaar, klaar om vanavond weer over de daken te gaan.
Het Regionaal Tuchtcollege heeft een waarschuwing uitgedeeld aan twee artsen van het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar. Een gepensioneerde verpleegkundige is berispt. De drie waren betrokken bij de behandeling van René de Jong uit Koedijk, die vijf dagen na een blaasoperatie dood naast zijn ziekenhuisbed werd gevonden. Zijn familie liet het er niet bij zitten: “Dat ze een tik op hun vingers krijgen, betekent gewoon dat ze zijn tekortgeschoten”, reageert zoon Jeroen op de uitspraak.
NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal, ging langs bij de nabestaanden van René de Jong. De 61-jarige Koedijker krijgt vijf jaar geleden blaaskanker. Tijdens een succesvolle operatie in het ziekenhuis van Alkmaar krijgt hij een nieuwe blaas. Maar in de dagen erna voelt hij zich verward, heeft hij veel buikpijn en ook moeite met ademhalen.
De volgende ochtend wordt René levenloos naast zijn bed gevonden in een plas braaksel. Reanimatie mag niet meer baten. De doodsoorzaak: zijn maaginhoud was zijn longen ingelopen, met verstikking en een hartstilstand tot gevolg.
René’s nabestaanden stellen dat zijn overlijden te wijten is aan het gebrekkig medisch handelen van zijn artsen en de verpleging. De familie stelt dat protocollen niet zijn opgevolgd, waardoor verschillende onderzoeken en controles niet zijn uitgevoerd. Bovendien zouden er verkeerde diagnoses zijn gesteld, en medische fouten gemaakt. (tekst gaat verder onder de foto)
René de Jong uit Koedijk overleed in 2019 in het Noordwest Ziekenhuis na een succesvolle operatie. Volgens het Tuchtcollege hebben de behandelaars de protocollen van het ziekenhuis niet gevolgd. (foto: NWZ)
De familie van René legt de behandeling voor aan het tuchtcollege. Volgens zoon Jeroen, zelf medisch hulpverlener, had zijn vader klachten die leken op bloedvergiftiging (sepsis), een longinfectie en een delier (ernstige verwardheid). Dat is echter nooit gecheckt.
Op een aantal punten geeft het tuchtcollege de familie gelijk. Het niet naleven van het protocol bij een te volle maag levert de behandelaars een waarschuwing op. De verpleegkundige bleek zowel tijdens de behandeling van René als tijdens de zitting van het Tuchtcollege zelfs helemaal niet op de hoogte te zijn van de ziekenhuisprotocollen.
De familie verweet de behandelaars wel meer, maar het tuchtcollege verwerpt de aantijgingen dat er nog meer onzorgvuldig zou zijn gehandeld. Alle overige klachten zijn daarom ongegrond verklaard. Ook klachten tegen een andere uroloog en een intensivist werden grotendeels verworpen. De nabestaanden willen de zaak vanaf nu laten rusten.
Het ziekenhuis verklaart erg met de familie mee te leven in deze verdrietige situatie. “Het hoort bij ons vak dat we ons toetsbaar opstellen en dat we reflecteren en evalueren. Om onze zorg continu te verbeteren.”
De familie ontving na de uitspraak veel reacties. Uitingen van medeleven, maar ook van mensen met soortgelijke ervaringen. Jaarlijks zouden gemiddeld duizend mensen vroegtijdig overlijden door potentieel vermijdbare zorgschade.
“Het gaat te vaak mis”, reageert Jeroen. “Een heksenjacht ontketenen wil ik absoluut niet, maar patiënten en nabestaanden lopen vaak tegen een muur van artsen op bij vermoedens van een medische misser”, zo stelt hij.
Hij raadt mensen die vermoeden dat er iets mis is gegaan aan om het volledige medische dossier op te vragen, het gesprek aan te gaan met de behandelaar. Bovendien adviseert hij contact te zoeken met een letselschadespecialist, die kan beoordelen of de zaak kans van slagen heeft.
De komende drie weken zijn Oscar, Klaas, Bert en de ondergrondse afvalcontainers in de Alkmaarse binnenstad onafscheidelijk. In opdracht van HVC vernieuwen de mannen de komende tijd alle containers voor restafval. “De nieuwe zijn een stukje veiliger” weet Oscar.
Pal naast de Plattestenenbrug bedient hij behendig de kraan waaraan een gloednieuwe container hangt, die na wat aanpassingen exact past in het gat dat de oude bak heeft achtergelaten. “Volgens mij is het hier in de zomer hartstikke gezellig hè?” vraagt hij de verslaggever terwijl hij de kraan geen seconde uit het oog verliest.
De machinist komt zelf uit het Zuid-Hollandse Zevenhuizen en voordat hij deze klus kreeg was hij nog maar één keer eerder in Alkmaar geweest: “Een goede vriend wilde per se hier trouwen op het stadhuis en daar was ik de ceremoniemeester.” Maar veel tijd om hier het stadsschoon te bewonderen had hij toen niet. Nu heeft hij er meer oog voor: “Wat is het hier waanzinnig mooi!” (tekst gaat verder onder de foto)
Nieuwe containers liggen klaar voor het pleintje bij de Kapelkerk aan het Verdronkenoord. Eerst moet Klaas nog het plateau vernieuwen waar de nieuwe container in wegzakt. (foto: Streekstad Centraal)
Een aantal jaar geleden nam HVC de afvalinzameling in Alkmaar over van Stadswerk 072. De restafvalcontainers die de gemeente gebruikte voor het ondergrondse systeem weken iets af van het systeem waarmee HVC landelijk werkt. Nu de containers zijn afgeschreven, kunnen ze geleidelijk worden vervangen. De oude containers houdt HVC voorlopig in reserve.
Oscar weet van twee redenen waarom het nieuwe systeem beter is. “De deksels die moeten voorkomen dat iemand in het gat valt als de container wordt geleegd, zijn nu veel steviger. En HVC leegt met een systeem met drie haken aan de bovenkant. Daarmee is het bijna onmogelijk dat de onderkant al openklapt als-ie nog niet boven de vuilniswagen hangt.”
Donderdagochtend om 7 uur begonnen Oscar en ‘manusje-van-alles’ Klaas op het Verdronkenoord aan de klus om 60 containers in de Alkmaarse binnenstad te vervangen. Dat vergt wat straatwerk, omdat het plateau rond de container ook wordt vernieuwd. De vervanging van elke container vergt daardoor 2 à 3 uur. (tekst gaat verder onder de foto)
Als het nieuwe plateau erin zit, kunnen de klinkers weer terug in de straat. Vrijdagochtend krijgt Oscar op de Gedempte Nieuwesloot hulp van Bert uit Moerkapelle. (foto: Streekstad Centraal)
Samen met wat herplaatsingen van bestaande containers denken de mannen 13 dagen bezig te zijn in de Alkmaarse binnenstad. Als ze daar klaar zijn, volgen nog honderden containers in andere wijken. Oud- en Nieuw Overdie kregen eerder al nieuwe containers. “De containers in de binnenstad hebben wel een grotere bek, omdat ook bedrijfsafval van de winkels daar door de trommel moet passen.”
Oscar heeft nog wel een tip voor de binnenstadsbewoners: “Zodra we ergens klaar zijn, komt iemand van HVC zo snel mogelijk er achteraan om de container in te programmeren voor de juiste afvalpasjes. Het kan dus zijn dat een gloednieuwe container nog niet meteen reageert op je afvalpas. Het zou fijn zijn als mensen dan hun afval niet naast de container achterlaten, maar na een uurtje ofzo weer terugkomen om het opnieuw te proberen. Vaak is dan alles tiptop.”
Al maanden is Bobby’s Pannenkoekenhuis op de kop van Boulevard Noord in Egmond aan Zee gesloten, maar deze week is dat ook doorgesijpeld bij de landelijke boulevardpers. Weekblad Privé pakt deze week groot uit alsof het nieuws is, vooral ingegeven door het feit dat zanger Douwe Bob zijn naam aan het restaurant had verbonden en er geld in had geïnvesteerd.
“Het is niks geworden met het restaurant. De tent is leeggehaald, inclusief lichtreclame en het bord met daarop zijn naam”, vertelt een ingewijde in de nieuwste Privé. “Alles binnen en op het terras is weggehaald. Hier wordt voorlopig geen pannenkoek meer gebakken, laat staan een liedje gezongen.”
De schade is enorm, stelt deze bron, omdat Douwe Bob er veel geld in zou hebben geïnvesteerd. “Dit grapje heeft hem minimaal 450.000 euro gekost.”
Het pannenkoekenhuis opende in de zomer van 2023. Naar verluidt zou de bekende zanger 50 procent van de aandelen in handen hebben gehad.
Sandy Dekker, voorzitter van ondernemersvereniging Egmond Actief, reageert verbaasd als ze hoort dat de landelijke media hierop losgaat: “Die tent is toch al maanden dicht. Is dat nu nieuws?”, vraagt ze oprecht aan de verslaggever van Streekstad Centraal.
Volgens haar was de betrokkenheid van Douwe Bob bij het restaurant minimaal. “We hebben hem volgens mij één keer gezien, bij de opening. En de naam ‘Bobby’s’ zou vanwege hem zijn. Maar waarom deze sluiting nu pas zoveel landelijke aandacht verdient, is mij niet duidelijk.”
De zanger Douwe Bob is onder meer bekend van nummers als Hold Me en Sweet Sunshine. In 2016 deed hij mee aan het Eurovisie Songfestival en werd hij elfde.
Een luxe uitstraling in huis creëer je niet alleen door dure meubels of exclusieve accessoires. Het zit vaak in de kleine details en slimme keuzes in het interieurontwerp. Wil je je huis een verfijnde, moderne look geven zonder ingrijpende verbouwingen? Hier zijn enkele ideeën die je kunt toepassen om direct meer luxe in je woning te brengen.
Kies voor glazen wanden
Een van de meest effectieve manieren om je huis een luxere uitstraling te geven, is door het gebruik van glazen wanden. Glazen wanden, bijvoorbeeld van accuut, geven een gevoel van ruimte en openheid en laten veel natuurlijk licht door, wat bijdraagt aan een heldere en luchtige sfeer. Ze zijn perfect om ruimtes van elkaar te scheiden zonder het gevoel van verbondenheid te verliezen.
Glazen wanden zorgen voor een moderne, minimalistische uitstraling die perfect past bij een strakke, eigentijdse inrichting. Of je nu kiest voor een volledige glazen scheidingswand in de woonkamer of een glazen deur tussen de keuken en eetkamer, het zorgt altijd voor een verfijnde afwerking. Daarnaast geeft glas ook een gevoel van luxe, omdat het vaak wordt geassocieerd met moderne architectuur en high-end design. Hulp nodig? Kijk eens bij glaszetter Purmerend.
Werk met hoogwaardige materialen
Luxe zit vaak in de materialen die je kiest voor je interieur. Door te investeren in hoogwaardige, duurzame materialen zoals marmer, natuursteen, hout en glas, voeg je direct een luxe uitstraling toe aan je huis. Denk bijvoorbeeld aan een marmeren aanrechtblad in de keuken, een houten vloer of natuurstenen tegels in de badkamer. Deze materialen hebben een tijdloze uitstraling en gaan jarenlang mee, wat ze een waardevolle investering maakt.
Daarnaast kun je ook werken met stoffen die luxe uitstralen, zoals fluweel, zijde of leer. Door deze materialen te verwerken in je meubels of accessoires, zoals kussens, gordijnen of een bank, geef je de ruimte een warme en verfijnde uitstraling.
Verlichting: De sleutel tot luxe
Verlichting speelt een cruciale rol in het creëren van een luxe uitstraling. Niet alleen de lichtbronnen zelf, maar ook de manier waarop licht wordt verspreid in de ruimte, maakt een groot verschil. Kies voor statement-verlichting zoals kroonluchters of designlampen om je interieur op te waarderen. Dimbare verlichting zorgt ervoor dat je de sfeer in huis kunt aanpassen aan het moment van de dag of de gelegenheid.
Daarnaast is indirecte verlichting, zoals ledstrips onder kasten of langs traptreden, een geweldige manier om een subtiele maar luxe sfeer te creëren. Deze vorm van verlichting zorgt voor een zachte, warme gloed die de ruimte een chique uitstraling geeft zonder te overweldigen.
Less is more: Minimalistisch interieur
Een luxe interieur wordt vaak gekenmerkt door eenvoud en strakke lijnen. “Less is more” is dan ook een veelgehoorde uitspraak wanneer het gaat om luxe wooninrichting. Een opgeruimde, minimalistische inrichting zorgt ervoor dat elk element in je interieur de aandacht krijgt die het verdient. Dit betekent dat je kiest voor een paar opvallende designstukken in plaats van een overvloed aan meubels en accessoires.
Door ruimte te creëren en overbodige items weg te halen, laat je je interieur meer ademen en komt de luxe uitstraling naar voren. Het gebruik van glazen wanden draagt hier perfect aan bij, omdat deze ervoor zorgen dat de ruimte open en licht blijft, zonder afbreuk te doen aan de functionaliteit.
![Je huis een luxe uitstraling geven? Dit kun je doen! [Advertorial]](https://hub.streekstadcentraal.nl/wp-content/uploads/2024/11/accuut-glaszetter-purmerend.jpg)