Het is het gesprek van de dag, van de week. In heel Alkmaar, maar toch vooral in winkelcentrum De Mare. Ondernemers, bewoners en bezoekers zijn nog steeds aangedaan. Maar ze zijn ook veerkrachtig: er is een inzamelingsactie om de getroffen ondernemers te helpen. “Het zit echt hoog.”
Een ‘ramp’ is het, toch komt er ook iets positiefs uit voort. “Iedereen probeert elkaar te helpen”, legt Henk Belder uit in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal. Belder is de initiatiefnemer van een inzamelingsactie. Die moet vier getroffen ondernemers in De Mare snel op de been helpen.
Rook, grote vlammen. Winkelend publiek en omwonenden kunnen zich de brand nog levendig herinneren. Lesley Molema van Brasserie De Mare had een vol terras. “De ene helft wou meteen weg”, herinnert hij zich. “De andere helft vond het eigenlijk wel interessant. Die zaten eerste rang.” (tekst gaat door onder de foto)
Henk Belder startte een inzameling voor ondernemers in De Mare. (foto: NH)
De schade aan de KiK is gigantisch. Maar ook Mela Beauty and Feet, My Anime, Brasserie De Mare en Kapsalon Queen leden flinke schade, onder meer door het blussen en door de rook. Voor déze ondernemers is de crowdfunding van Henk Belder bedoeld.
“We zien dit als een dorpje op zich”, beschrijft Belder de saamhorigheid in De Mare. Toch kan de inzamelingsactie nog wel een extra steun in de rug gebruiken. “Het gaat nog niet zo goed”, erkent Belder. Er moet meer geld bij. Het streefbedrag is 30.000 euro. De inzamelingsactie kan worden teruggevonden op het platform GoFundMe.
Het ziekenhuis dat er nooit kwam. De fusie die er wél kwam, al lijkt het laatste woord er nog steeds niet over gezegd. En, natuurlijk, corona. Het zijn onderwerpen uit de recente geschiedenis van Dijk en Waard die belangrijk genoeg zijn om niet vergeten te worden. “Dan worden de archiefbescheiden blijvend bewaard.”
Het gaat om gebeurtenissen uit de periode 2017-2023. Daaruit heeft het college van Dijk en Waard drie onderwerpen aangewezen die het verdienen om zorgvuldig gedocumenteerd te worden. Zo blijven de stukken die de gemeente er eerder over schreef voor de toekomst bewaard.
Dat de coronaperiode één van de geselecteerde ‘hotspots’ is zal niemand verbazen. Het college brengt de lockdowns in herinnering, de avondklok, de mondkapjes, de anderhalvemetermaatregel. Allemaal zaken waar óók de lokale politiek mee te maken kreeg.
Dijk en Waard vindt het belangrijk om de corona-documenten ook echt te bewaren. “Anders bestaat het risico dat alle stukken na verloop van tijd vernietigd worden”, schrijft het college. “Dan is het niet meer mogelijk om vanuit cultuur-historisch oogpunt na te gaan waarom men tot de genomen besluiten gekomen is.” (tekst gaat door onder de foto)
De ’teststraat’ in de coronaperiode. (foto: gemeente Heerhugowaard)
Niet alleen corona, ook de fusie van Langedijk en Heerhugowaard is zo’n hotspot die niet vergeten mag worden. “Het herindelingstraject heeft zowel bestuurlijk als maatschappelijk heel wat voeten in de aarde gehad”, zegt het college daar nog over. Met name in Koedijk en Sint Pancras leidde de fusie tot de nodige discussies.
Als derde hotspot is het ziekenhuis aangewezen. Het ziekenhuis dat er zou komen, maar nooit werkelijkheid werd. “Het was de bedoeling dat het NWZ zich in Heerhugowaard zou vestigen”, vat het college die geschiedenis nog eens samen. “Uiteindelijk heeft NWZ besloten om toch in Alkmaar te blijven en daar uit te breiden.”
Alle stukken zullen worden overgebracht naar het Regionaal Archief Alkmaar. Daar zullen ze zorgvuldig worden bewaard. Toekomstige onderzoekers kunnen er dan gebruik van maken als ze schrijven over de geschiedenis van Dijk en Waard.
Een tuin, een huisje, een knutseltafel. Het zijn de eenvoudige ingrediënten van Stichting Wijland de Kampen, net buiten ’t Veld. Hier ontvangen Ingrid en Sjim van der Stoop mensen met een verhaal, mensen die te maken hebben met een levensbedreigende ziekte, met kanker vaak. “Het is heel dankbaar werk.”
Een weiland, een eiland, een wij-land, ‘Wijland te Kampen’ is het allemaal tegelijk. Het is een klein stukje grond en toch gaat er een hele wereld schuil achter de bloemen, de planten en het knutselwerk waarvoor mensen hiernaartoe komen.
Streekstad Centraal spreekt met Ingrid van der Stoop naar aanleiding van de open dag die zij en haar man organiseren op zondag 1 september. Het is de tweede keer dat ze dit doen. “Normaal komen hier kleine groepjes. ’s Ochtends zeven, ’s middags zeven. Maar die Open Dag, vorig jaar? Ik denk dat we wel 350 bezoekers hadden! Ik was sprakeloos.”
Het is duidelijk dat Wijland de Kampen een gevoelige snaar raakt. Maar ook dat niet iedereen het zomaar even aandurft om even ‘over de brug’ te komen. “Een open dag helpt daar wel bij.” (tekst gaat door onder de foto)
Ingrid en Sjim van der Stoop in hun bijzondere tuin. (foto: aangeleverd)
Het is al jaren geleden dat Ingrid en Sjim van der Stoop het kleine stukje land in de grote polder huurden, van het waterschap. “We hadden op het landje wat schapen lopen”, herinnert Van der Stoop zich. “Toen kregen we de kans om het te kopen. Dat wilden we wel, maar dan moesten we er wel wat moois van maken, vonden we.”
Het gezin-Van der Stoop werd in 2001 met hun ergste nachtmerrie geconfronteerd. “Mijn zoon, zes jaar oud, kreeg kanker.” Voor het jonge gezin begon een zware tijd van behandelingen en onzekerheid.
“Maar ook van leuke dingen. Villa Pardoes, Make a Wish, de Opkikker… Er werd zoveel voor ons gedaan”, vertelt Van der Stoop. “Dat raakte me. Dat mensen speciaal een dag vrij maakten om óns wat plezier te bezorgen. Heel even al je zorgen kunnen vergeten, dat is zo veel waard.” (tekst gaat door onder de foto)
De natuur die Stichting Wijland de Kampen heeft gecreëerd geeft rust. (foto: aangeleverd)
Met het gezin kwam het goed. Inmiddels is er zelfs een volgende generatie Van der Stoop. Het gevoel van grote dankbaarheid is hen altijd bijgebleven. Daarom is er nu de tuin, de stichting. Om iets terug te doen.
“Bij ons is iedereen welkom. We gaan samen knutselen, samen genieten van de tuin. Dat is een mooi stukje natuur geworden”, legt Van der Stoop uit. “We hebben hier mensen van 23 tot 92 jaar. Soms is het muisstil. Soms praten we over het weer. En ja, soms ook over kanker.” Die gesprekken het het ongedwongen contact geven haar gasten veel steun, merkt ze.
Het gaat vanzelf, benadrukt Van der Stoop. Niks moet. “Het is hier heel gemoedelijk. Mensen hebben het niet eens door. Ze zitten te knutselen, denken ze. Maar ze zitten elkaar te helpen.”
De makers van het Cöntemplatøriüm zouden graag zien dat hun replica de plek inneemt van het Contemplatorium. Tenzij het gestolen origineel weer opduikt natuurlijk. Ook de gemeente Castricum weet nog niet precies wat ze er mee aan moet. “Dit bouwwerk is met de beste bedoelingen gemaakt.”
“Net als iedereen stonden wij voor een raadsel na de verdwijning van het originele Contemplatorium. In reactie daarop hebben wij onze krachten gebundeld om deze prachtige vorm van kunst te behouden in het Akersloter landschap“, laat de woordvoerder van het stuntteam weten. “Hoewel wij geen professionele kunstenaars zijn, zijn we trots op het resultaat.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het Akercity Kermis Stunt Team viert de onthulling van hun Cöntemplatøriüm tijdens opening van de Akersloter kermis. (foto: NH Media)
“Wat ons betreft, was een compliment of zelfs een bijdrage aan de bierpot passender geweest”, aldus de woordvoerder. “Alles is nu namelijk weer zoals het begin april van dit jaar was. De Stichting Kunst in C heeft veel gemeenschapsgeld geïnvesteerd in het Contemplatorium, dat plotseling verdween. Wij bieden nu een mooi alternatief.”
Rob Sweere en Stichting Kunst in C spreken van schending van het auteursrecht. “Auteursrecht? Als je goed kijkt zie je wel dat het de echte niet is. Bovendien proberen we er geen geld mee te verdienen”, reageert het stuntteam. “Wij bieden de Stichting een gratis alternatief voor het verdwenen exemplaar. Dus het lijkt ons dat ze er best een beetje blij mee mogen zijn, achteraf gezien. Er is zeer veel media aandacht voor het kunstwerk, en iedereen in Akersloot en omstreken kent nu het woord ‘Contemplatorium’.” (tekst gaat verder onder de foto)
Er is veel tijd in de replica gaan zitten laten de makers van de replica van het kunstwerk weten. Het zou volgens hen zonde zijn als het gewoon verdwijnt. (foto: Streekstad Centraal)
De kunstenaar en de kunststichting willen graag dat het Cöntemplatøriüm verdwijnt en wordt afgebroken, maar dat vinden de makers zonde. “De inwoners van Akersloot lijken deze uitvoering zeer te kunnen waarderen, dus als het niet weg hoeft laten we hem staan. Er zou op die locatie sowieso een kunstwerk staan tot november. De Stichting Kunst in C mag hem ook van ons overnemen, wij vragen slechts een bijdrage voor de bierpot.”
Het Akercity Kermis Stunt Team wil geen gedonder, dus mochten Sweere met juridische stappen dreigen, dan zullen de teamleden de replica wel weghalen. Maar ze hopen dat de kunstenaar en de Stichting Kunst in C hun actie in een ‘positiever licht’ gaan zien en dat Sweere overweegt het Cöntemplatøriüm aan zijn collectie toe te voegen. “Zo kan het, zoals gepland, in november naar de volgende locatie worden verplaatst. Het team heeft veel energie gestoken in dit project, en dat voel je ook wanneer je erdoorheen loopt.”
Gemeente Castricum laat bij navraag weten dat er geen vergunning is voor de plaatsing van het Cöntemplatøriüm, aangezien de vergunning tot 1 november specifiek is afgegeven voor het Contemplatorium. Het Akercity Kermis Stunt Team zou er alsnog eentje kunnen aanvragen. De gemeente laat echter niet weten wat het wil doen als dit niet gebeurt, en als dit alsnog wordt gedaan.
Als je meer sfeer in je huis wilt, dan moet je zeker overwegen om een open haard aan te schaffen. Er zijn verschillende soorten openhaarden, elk met hun eigen kenmerken en voordelen. In dit artikel bespreken we vijf populaire openhaard types en hun eigenschappen, zodat je een weloverwogen keuze kunt maken bij het selecteren van de perfecte openhaard voor jouw woning.
Traditionele open haard
De traditionele open haard wordt al eeuwenlang gebruikt. Deze haard bestaat uit een open vuurplaats waarin hout wordt verbrand. Het vuur verspreidt warmte en licht, wat zorgt voor een gezellige en nostalgische sfeer. Een nadeel van de traditionele open haard is dat deze relatief inefficiënt is in het verwarmen van de ruimte, omdat veel warmte via de schoorsteen verloren gaat. Desondanks blijft de traditionele open haard een populaire keuze vanwege zijn authentieke uitstraling en het knisperende geluid van brandend hout.
Gesloten haard
Een gesloten haard, ook wel inzethaard genoemd, is een moderne variant op de traditionele open haard. Bij een gesloten haard is de vuurplaats afgesloten met een glazen deur, waardoor de haard efficiënter wordt en meer warmte afgeeft aan de ruimte. Gesloten haarden zijn verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen en designs. De mooiste ontwerpen voor relatief lage prijzen vind je hier. Gesloten haarden zijn veiliger in gebruik dan traditionele open haarden, omdat het vuur achter glas blijft.
Gashaard
Gashaarden zijn een populaire keuze vanwege hun gebruiksgemak en efficiëntie. Deze haarden werken op aardgas of propaan en kunnen eenvoudig worden aangezet met een afstandsbediening of een schakelaar. Gashaarden zijn verkrijgbaar in verschillende stijlen, van traditioneel tot modern, en geven realistische vlammen zonder dat hier as bij vrijkomt. Bovendien zijn gashaarden eenvoudig te onderhouden en produceren ze minder uitstoot dan traditionele open haarden.
Elektrische haard
Elektrische haarden zijn een praktische optie voor woningen zonder schoorsteen of gasaansluiting. Deze haarden werken op elektriciteit en creëren een effect van echt vuur met behulp van led-verlichting en speciale effecten. Hoewel elektrische haarden geen echte vlammen produceren, bieden ze wel de sfeer en uitstraling van een traditionele haard. Elektrische haarden zijn eenvoudig te installeren, veilig in gebruik en bieden vaak extra functionaliteiten zoals instelbare warmte-instellingen en timers.
Pelletkachel
Pelletkachels zijn een milieuvriendelijke en efficiënte manier om je woning te verwarmen. Deze kachels werken op houtpellets, die worden gemaakt van geperst zaagsel en houtafval. Pelletkachels hebben een hoog rendement en produceren weinig uitstoot, waardoor ze een duurzame keuze zijn. Bovendien zijn pelletkachels eenvoudig te bedienen en kunnen ze zelfs op afstand worden aangestuurd met een app op je smartphone. Daarnaast zijn ze uitgerust met een automatische toevoer van pellets, waardoor je minder vaak hout hoeft bij te vullen dan bij een traditionele houtkachel.
“Weet je wat hier zo fijn is. Als ik het aan mijn kleinkinderen vraag, dan staat de ene soms te stampvoeten: ‘Weet je het nou nog niet?’ Ik kan ze niet altijd bellen, want ze hebben hun uitjes, hun werk, van alles. Dan is het hier zo heerlijk, dat ik hier naartoe kan gaan en zeggen: ik ben een dom mens, wil je me even helpen?”
Of nou, dóm… “Nee, hoor”, zegt vrijwilliger Jany Kos-Droog (74). “Iedereen heeft z’n eigen kwaliteiten.” Jany helpt al vijftien jaar elke week ouderen met hun telefoon, computer of tablet. Meestal zit ze met meer vrijwilligers dan drie van vandaag, maar in vakantietijd loopt de Computersoos in de bieb van Langedijk even anders dan anders. Soms zit het stampvol, “dan moeten we stoelen erbij zoeken”, andere keren is het rustiger.
Waar Streekstad Centraal een paar gesjeesde twintigers had verwacht met snelle uitleg over alle moderne gemakken, zijn alle vrijwilligers zeventig plus. “Wij hebben meer geduld voor de mensen”, legt Jany uit, en ze spreken natuurlijk dezelfde taal. Dat is wel zo fijn. Én het is de reden dat Til Brouwer (85) ook vandaag weer langskomt.
Til wil weten wie haar gebeld heeft, “en ik heb geen zin om terug te bellen. Maar er staat alleen maar een nummer. Dan denk ik, is het misschien m’n zoon?” Die kan het niet zijn, wordt uitgelegd, want hij staat in het adresboek. Dan zou je zijn naam zien. Het klinkt misschien meer dan logisch, voor mensen die zijn opgegroeid met computers en telefoons. Maar voor deze generatie is het anders. (tekst loopt verder onder foto)
“Nee, niet schuiven. Tíkken”, vertelt vrijwilliger Gerard Valk (l) aan Til, die wat gemiste oproepen verwijdert van haar telefoon (foto: Streekstad Centraal)
“Nee, hoor, ik vind het gewoon lekker om hier te zeuren”, grapt Til, met haar telefoon in handen. Een andere bezoeker vult haar aan. “Je kan beter mopperen dan die smartphone uit het raam gooien!” Hij is net geholpen met het verwijderen van berichtjes, “van een gerechtsdeurwaarder, stond er, je moet betalen! Nou, ammenooitniet.” Oplichters, bleken het te zijn. En dat gebeurt steeds vaker.
“Maar meestal komen mensen met simpele vragen.” Vrijwilliger Gerard Valk (74) pauzeert even. “Voor ons dan. Ze willen bijvoorbeeld geholpen worden met inloggen bij DigiD, zijn wachtwoorden vergeten, willen e-mails verwijderen. Soms nog eenvoudiger, zoals simpelweg je telefoon uitzetten. Voor sommige mensen is dat echt een dingetje.” (tekst loopt verder onder foto)
Vrijwilliger Jany Kos-Droog (m) is meer de Samsung expert, waar Gerard (l) beter is met Appleproducten (foto: Streekstad Centraal)
“Geef mij maar gewoon die ouderwetse telefoon, daar ben ik zeer bekwaam mee”, roept Til. Haar kleinkinderen helpen echt wel, hoor. “Maar ze leggen het vaak ook te snel uit”, vertelt Gerard. Til knikt meermaals en zegt: “Die kinderen kunnen ook niet zo goed begrijpen dat ik dat ding niet zo vaak gebruik als zij. ‘Laat maar zitten, oma’, zeggen ze dan, ‘ik doe het wel effe.’”
En zo leer je natuurlijk niks. En daarom komt Til regelmatig naar “de bieb met haar vragen. En als ze geen vragen heeft, komt ze ook. Voor de gezelligheid, een bakkie koffie, net als meerdere “stamgasten”. Til zwaait naar de club aan tafel, voor vandaag heeft ze genoeg geleerd. Want je kan hier bij de computersoos een hele hoop leren – “en wij leren weer van elkaar”, zegt Jany – maar dat hoeft niet.
Ook in Noord-Holland grijpt het blauwtongvirus om zich heen. Toch lijken schapen in onze regio de dans voorlopig redelijk te ontspringen. Het aantal uitbraken ligt in Noord-Holland merkbaar lager dan in andere delen van het land, zien deskundigen.
Vorig jaar zuchtte Noord-Holland juist onder een zware uitbraak. Het virus, dat wordt verspreid door kleine mugjes (knutten), bleek toen voor veel schapen en geiten dodelijk. Noord-Holland is traditioneel een provincie met relatief veel schapen, die echt niet allemaal op Texel wonen. Juist onze regio behoorde toen tot de zwaarst getroffen gebieden en op de traditionele Lappendag in Alkmaar werden geiten en schapen geweerd.
Veel boeren in de regio houden dan ook hun hart vast. Maar het valt tot nu toe mee, bevestigt viroloog Piet van Rijn in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal. Het virus laat dit jaar vooral in Gelderland, Noord-Brabant en Groningen van zich spreken. (tekst gaat door onder de foto)
De huidige verspreiding. (bron: NVWA)
In Noord-Holland zijn er nu 69 bekende besmettingen. Van Rijn sluit niet uit dat dit aantal nog toeneemt, dat de piek nog komen moet. Maar er kunnen ook andere verklaringen zijn voor het relatief lage aantal besmettingen.
“Het kan zijn dat boeren die vorig jaar veel zieke schapen hadden, veel gevaccineerd hebben,” legt de viroloog uit. “Daarnaast zijn dieren die vorig jaar ziek zijn geworden nu immuun.”
Ook het weer kan een rol spelen. Knutten houden niet van wind en waaien doet het nu eenmaal veel in Noord-Holland, Maar Van Rijn relativeert dat wel: “De zuidwestenwind langs de kust zou ervoor kunnen zorgen dat er minder dieren besmet raken, maar dit geldt waarschijnlijk alleen voor het gebied tot aan de duinen”, zegt hij.
Van Rijn is er in ieder geval nog niet gerust op. Het is goed mogelijk dat het virus alsnog aan een snelle opmars in de regio begint. “Het is pas augustus. Als het virus binnen een maand van Oost-Nederland naar Denemarken kan reizen, kan het snel gaan. Ik maak me grote zorgen over hoe dit zal aflopen.” (foto bovenaan: Pixabay)
De welbekende veerdienst tussen de Bierkade en de Eilandswal wordt nu al weken verzorgd door het oude, gele pontje Wal-Nood 2. De gewone pont ligt namelijk in onderhoud en dat duurt langer dan voorzien. Toch is volgens de gemeente het einde nu echt in zicht.
Dat blijkt uit navraag door Streekstad Centraal. Waar vorige week nog werd verwacht dat de Wal-Nood 1 vanaf vrijdag de veerdienst weer over zou nemen, daar blijkt het ook deze week nog aan het oude gele pontje, dat de overtocht een echt ‘vintage’ tintje bezorgt.
“De reparatie heeft enkele dagen vertraging opgelopen”, bevestigt een woordvoerder van de gemeente Alkmaar. “Een onderdeel uit het buitenland is niet aangekomen. Dat onderdeel hebben wij nu bij een andere leverancier besteld.” (tekst gaat door onder de foto)
Beide pontjes naast elkaar. (foto: Streekstad Centraal)
Woensdag wordt het onderhoud afgerond, verwacht de gemeente. Donderdag moet de Wal-Nood 1 weer gaan varen over het Noordhollandsch Kanaal.
Ondanks het onderhoud konden reizigers onverminderd gebruikmaken van het gratis veer. Zelfs toen vervanger Wal-Nood 2 zélf gerepareerd moest worden, was de oversteek verzekerd. Toen werd namelijk een derde pontje ingezet.
Een ‘waterheld’ die De Rijp voor altijd verbindt met Korea. Dat is Jan Janszn. Weltevree in de ogen van de organisatie van de jaarlijkse Commemoration Day. Op maandag 26 augustus wordt stilgestaan bij een bijzondere geschiedenis, maar vooral ook bij de vriendschappelijke banden die ons land met Zuid-Korea onderhoudt.
Het is een verhaal als een jongensboek, maar dan wel echt gebeurd: het avontuur van Jan Janszn. Weltevree, zeeman uit De Rijp, die in de zeventiende eeuw terecht kwam in Korea. Dat was toen een van de buitenwereld afgesloten land, waar nog nooit een westerling voet aan wal gezet had. De Rijper waterheld werd de eerste.
De herdenking van dit jaar is anders dan anders. De Zuid-Koreaanse ambassadeur Hyoung-Chan Choe heeft een andere functie gekregen en daarom is de ambassade uitzonderlijk niet aanwezig bij Commemoration Day. In plaats daarvan zal de voorzitter van ‘Korean Society in the Netherlands’, Won Yoon, zijn opwachting maken. (tekst gaat door onder de foto)
Koreaanse folders presenteren het dorp en zijn omgeving aan mensen die de omgekeerde reis afleggen. (foto: Streekstad Centraal)
Streekstad Centraal besteedde vorig jaar uitgebreid aandacht aan de geschiedenis van de Rijper. “Jan Jansz. had verstand van buskruit”, vertelde Fré Harmsen toen, de deskundige van de Stichting Jan Janszn. Weltevree. Om die reden hadden de Koreanen wel waardering voor de Hollander, maar het land weer verlaten, dát mocht hij niet.
De Rijper zeeman werd dus noodgedwongen een inwoner van Korea, waar hij trouwde en een hoge functie bekleedde. Pas toen een ándere Nederlander, Hendrick Hamel, in Korea verzeilde, kwam de wereld achter zijn geschiedenis.
De paar zinnetjes die Hamel uiteindelijk aan Jan Janszn. Weltevree wijdde zijn aanleiding tot een jaarlijks evenement, met muziek, bloemen en bijpassend eten. Namens de gemeente Alkmaar zal burgemeester Anja Schouten aanwezig zijn. De herdenking op maandag 26 augustus begint om 14:30 bij de Grote Kerk van De Rijp.
Een camping opzetten in Zuid-Frankrijk, of gewoon je ouwe dag slijten met de blote voetjes in het Spaanse zand. Alles achter je laten voor een nieuw leven in een ander land: het is de droom van velen. Maar hoe vaak gebeurt dat nou in het echt? En zijn er bepaalde plaatsen waar inwoners sneller vertrekken dan vanuit andere plekken?
Mateloos populair zijn ze: programma’s als ‘Ik vertrek’. Een deel van de Noord-Hollanders houdt het echter niet bij alleen kijken, maar maakt er zelf ook werk van. Kijkend naar de regio zijn het de Heilooërs die in 2023 relatief het meest naar het buitenland vertrokken, blijkt uit cijfers van het CBS, geanalyseerd door verhuisplatform Verhuisoffertes.com. Maar liefst 1 op de 338 Heilooërs vond het tijd om te emigreren, in totaal 72 mensen. De gemeente Bergen, waar 1 op 350 mensen vertrok, volgt Heiloo op de voet. (tekst loopt verder onder foto)
Áls Noord-Hollanders vertrekken, gaan de meesten niet al te ver weg. (Foto: Verhuisoffertes.com)
De populairste plek om te blijven? Uitgeest. In 2023 waren er maar 22 Uitgeestenaren die het bekende omruilden voor het onbekende. Absoluut gezien zijn het de Alkmaarders die het meest hun droom volgden en verhuisden naar het buitenland; 254 inwoners van de kaasstad emigreerden vorig jaar.
De échte “winnaar” in Noord-Holland is Amsterdam, waar één op 235 inwoners emigreerde. En Texelaars zijn het meest honkvast in de provincie; 1 op de 874 inwoners -in totaal 16 bewoners – lieten het eiland achter voor een ander (ei)land.