Vrijwilligers zijn onmisbaar voor Alkmaar en de Alkmaarders. Om mensen die zich op deze manier voor anderen in te zetten te steunen en te blijven motiveren organiseert Team Vrijwillig jaarlijks de verkiezing ‘Held van Alkmaar’. Die titel gaat naar een vrijwilliger die echt bijzonder is voor de mensen die hem of haar nomineren. In het jaar van 450 Jaar Alkmaar Ontzet is die uitreiking natuurlijk extra bijzonder.
Team Vrijwillig vraagt mensen om hun kandidaten voor de jaarlijkse vrijwilligersprijs vanaf nu aan te melden. “De prijs is bedoeld voor vrijwilligers, die zich op een bijzondere wijze voor de Alkmaarse samenleving hebben ingezet”, laat de organisatie weten aan Streekstad Centraal. Dat is dus bewust breed te interpreteren. Vrijwilligers zijn er immers op allerlei plekken, in allerlei functies, van jong tot oud.
“Alle aanmeldingen worden na sluiting van de aanmeldperiode beoordeeld door een commissie bestaande uit medewerkers van de gemeente Alkmaar en van Team Vrijwillig”, aldus de organisatie, die deze huldiging al sinds 2012 organiseert. Uit die selectie worden de medailledragers uitgekozen. En iedereen die zich inzet komt daarvoor in aanmerking, ook wie niet zelf bij een organisatie aangesloten is, maar op eigen initiatief het verschil maakt voor Alkmaar en de Alkmaarders.
Asielopvang aan de Robonsbosweg blijft het plan, maar de gemeente Alkmaar laat zich niet de kaas van het brood eten en houdt controle door het gebouw te kopen. Dat is de voorlopige stand van zaken in de lange discussie over de opvang van vluchtelingen in Alkmaar. In december zal de raad zich over de kwestie moeten uitspreken. “De gesprekken zijn echt net begonnen.”
Het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA) wil in Alkmaar vluchtelingen kunnen huisvesten en heeft daarvoor zijn oog op het oude belastingkantoor aan de Robonsbosweg laten vallen. Daar werden immers al eerder vluchtelingen gehuisvest. Alleen ligt het onderwerp méér dan gevoelig in Alkmaar. Eerder dit jaar viel het college over de kwestie en moest er een nieuwe meerderheid gevonden worden.
De gemeente wil in de onderhandelingen met het COA dan ook niet over één nacht ijs gaan. Het coalitieakkoord is voor wethouder Christian Schouten leidend in de gesprekken die met de opvangorganisatie worden gevoerd. “Dat is mijn opdracht, ik wil die goed uitvoeren. We willen maximaal controle houden over wat er gebeurt.” De gemeente kiest er voor om de regie echt in handen te nemen door het gebouw aan de Robonsbosweg zelf aan te kopen. “We kunnen zo dicteren wat het plan is.” (tekst gaat door onder de foto)
Om het gebouw geschikt te maken voor wat de gemeente er mee wil zijn verbouwingen nodig.
“Het gebouw is nu nog van het Rijksvastgoedbedrijf”, legt Schouten uit aan Streekstad Centraal. Dat wil het van de hand doen en de gemeente is een potentiële koper, daar waar het COA heeft gezegd het gebouw niet zelf te willen kopen. “Voor de huisvesting van 150 statushouders willen we er aparte woonruimtes in maken”, vertelt Schouten. “Dat kun je niet doen als je het huurt.” Behalve statushouders komen er ook 150 asielzoekers in het gebouw, als het aan de gemeente ligt. En 150 ‘spoedzoekers’.
Spoedzoekers zijn mensen die snel een woning nodig hebben maar die op de huidige woningmarkt niet vinden. “De precieze voorwaarden gaan we nog vaststellen”, zegt Schouten daarover, maar de bedoeling is dus dat er in het gebouw goede woningen komen voor mensen die met urgentie op zoek zijn: het ‘Alkmaars perspectief’. Ook om die woningen te realiseren is het voor de gemeente Alkmaar handig om het gebouw aan de Robonsbosweg in eigendom te hebben.
In december wordt de raad nader geïnformeerd en zal er ook meer duidelijkheid komen over de onderhandelingen met het COA; dan volgt de definitieve beslissing.
Nierproblemen kunnen tot grote vermoeidheid leiden. Dat gevoel heeft een behoorlijke impact op wie met zulke problemen kampt. Maar ook voor de naasten van de nierpatiënt kunnen deze klachten veel indruk maken. Een partner of een ouder die veel moe is, weinig meer kan ondernemen, dat trekt een wissel op het sociale leven.
Om het gesprek over nierklachten en de gevolgen daarvan aan te gaan organiseert het Noordwest Ziekenhuis een ‘niercafé’. In de Pieter van Foreestzaal in Alkmaar geven ervaringsdeskundigen en specialisten tekst en uitleg en wordt iedereen uitgenodigd zijn of haar eigen gedachten en gevoelens uit te spreken. De vraag hoe om te gaan met vermoeidheid staat centraal, zowel vanuit het perspectief van de patiënt als van naasten.
Het Niercafé vindt plaats op donderdag 9 november in het Noordwest Ziekenhuis locatie Alkmaar. De avond duurt van 18:30 tot 22:00. Deelname is gratis, maar het is wel noodzakelijk dat geïnteresseerden zich opgeven. Dat kan door een e-mail te sturen naar mevrouw Jeanie Koop – Van Rijn, secretaris Vereniging van Nierpatiënten, via jeaniekoop@nvn.nl met in de mail in ieder geval naam, telefoonnummer en het aantal deelnemers.
Voor fietsers is er dit jaar het nodige veranderd in de binnenstad van Alkmaar, want de vertrouwde fietsroute over de Laat is er niet meer. Tenminste, niet meer overdag tussen 11:00 uur en 17:00, wel op andere momenten. En dan weten fietsers de vernieuwde winkelstraat ook zeker te vinden. Maar op de Langestraat gelden andere regels: dat is officieel altijd een voetgangersgebied, met alleen uitzonderingen voor het bevoorraden van de winkels.
Per straat verschillende regels, dat is eigenlijk nodeloos ingewikkeld, oordeelde ook het college van Alkmaar. “Aan bedrijven van de binnenstad is voorgesteld om dat regime eenduidig te maken, aansluitend bij de Laat. Daar is positief op gereageerd”, schrijft het college in een brief gericht aan de gemeenteraad. Het plan is nu dus om de regel dat fietsen alleen tussen 11:00 en 17:00 verboden is, de rest van de dag toegestaan, ook te laten gelden op de Langestraat.
Dat betekent voor Alkmaars bekendste winkelstraat wel een verandering. Al hebben veel Alkmaarders, bordjes of niet, toch al wel eens ’s avonds over de Langestraat gefietst, als er toch bijna niemand loopt. Tegen de voorgestelde gelijktrekking van Langestraat en Laat kan nog wel bezwaar worden gemaakt. De termijn daarvoor is zes weken.
Er wordt steeds meer wijn gemaakt in Nederland, ook in Noord-Holland. In onze provincie verdubbelde het aantal wijnmakers zelf, gemeten over een periode van vijf jaar. Dat blijkt uit cijfers van de Kamer van Koophandel. Toch is niet elke wijnmaker ook een wijnboer en moet de invloed van de klimaatverandering worden gerelativeerd, vertelt Pieter de Boer van Langedijker Wijndomein De Koen uit Zuid-Scharwoude.
Streekstad Centraal sprak met De Boer naar aanleiding van het bericht van de KvK, maar kreeg de wijnboer nog niet zo eenvoudig te pakken. “Ik ben erg druk met naar ik hoop de laatste oogstdag”, liet De Boer weten. En dat was echt aanpoten deze week, want oogsten terwijl het regent, dat is niet de bedoeling. “Dan ben je de wijn aan het verdunnen.” Er werd dus hard gewerkt op de weinige momenten dat het droog was. Donderdag was de oogst binnen, “die zit nu in de pers”, en dus was er gelegenheid voor tekst en uitleg bij het nieuws dat wijn in de lift zit in Nederland.
Allereerst: al die wijnmakers die de KvK registreert, dat zijn nog geen wijnboeren. “Er komen hier en daar wel nieuwe initiatieven, maar vaak zijn dat mensen die wijnstokken huren”, weet De Boer. De druiven van de gehuurde stok mogen dan in een fles met een eigen etiket, maar dat is toch wel wat anders dan een eigen wijngaard. “Ze mogen vaak wel helpen”, voegt De Boer nuchter toe. Maar de echte wijngaarden, die blijven toch wel dun gezaaid in de regio. “Een stuk of vier”, schat De Boer. “We hebben hier dure handjes, een slecht klimaat, toch wel een lage opbrengst. Je moet er iets bij doen, anders kom je niet rond.” (tekst gaat door onder de foto)
Zo wordt er geoogst. (foto: NH Nieuws / Anne Klijnstra)
Een grote wijngaard is niet automatisch meer rendabel dan een kleine, rekent De Boer uit. Wie 10 hectare aan wijnranken heeft staan heeft ook veel apparatuur nodig om die druiven te verwerken. En die ‘dure handjes’ dus. Zelf houdt De Boer het dan ook bescheiden. Wel doet hij alles zelf. “Alleen het bottelen, dat deden we eerst ook hier, maar dat besteden we nu uit.”
Dat er in Nederland steeds meer wijn wordt gemaakt noemt de Langedijker een ‘mooie ontwikkeling’, maar de conclusie dat dat komt door klimaatverandering vindt hij niet juist. “Het heeft vooral te maken met moderne rassen, die ook in Nederland goed kunnen groeien”, vertelt hij. “Daar hebben ze 100 jaar aan gewerkt. Dát is de oorzaak. Dat het warmer wordt is meegenomen, maar dat is niet gelijkmatig. Van hittegolven worden we nou ook weer niet echt blij.” (tekst gaat door onder de foto)
De wijnen die nu worden geoogst kunnen gedronken worden in de lente en de zomer. (foto: Wijndomein De Koen)
Noord-Holland blijft ook wel gewoon een koud kikkerlandje, het seizoen voor druiven is hier veertien dagen korter dan in Zuid-Limburg, weet De Boer. Dus nee, klimaatverandering is niet beslissend. Wat wél veel doet: ervaring. “We zijn hier nu 20 jaar bezig. Ook andere Nederlandse wijnboeren hebben nu veel ervaring. De kwaliteit is gewoon goed en dat weet de consument ook. Daar hebben we deze groei aan te danken.” En dat bleek eerder deze herfst nog maar eens, toen Wijndomein De Koen belangrijke prijzen in de wacht sleepte. Goed voorbeeld doet volgen.
De druiven die deze week geoogst zijn bij De Koen worden nu verwerkt tot wijn. In april 2024 kunnen de eerste flessen worden geopend. De wijnen worden onder meer via de eigen webwinkel verkocht.
SOVON, het samenwerkingsverband van verschillende scholen in Alkmaar en omgeving, had gelijk toen een onderwijsassistent die herhaald kritiek uitte op de coronavaccins werd ontslagen. Dat bevestigde het gerechtshof in Amsterdam in het hoger beroep dat de assistent had aangespannen. Daarmee krijgt hij dus niet zijn baan terug en heeft hij ook geen recht op een ontslagvergoeding.
De zaak speelde in de periode van de coronapandemie en de vaccinatiecampagne die de pandemie moest bedwingen. De ’technisch onderwijsassistent’ ofwel toa was onder meer werkzaam op het Murmellius Gymnasium en zette zich daar in voor de natuurwetenschappelijke vakken. De snelle vaccinatiecampagne baarde de man zorgen: “Het grijpt mij erg aan dat ik vanuit mijn rol en functie geen ruimte zie om leerlingen te attenderen op allerlei soorten nevenschade, die momenteel niet uit te sluiten valt”, schreef de toa onder meer in brieven en mails die hij verspreidde. Eerder riep hij al op om de scholen tijdens de lockdown alsnog te openen.
SOVON volgde echter het regeringsbeleid. Wat vaccineren betreft kozen de scholen ervoor zelf geen positie in te nemen: docenten en leerlingen werden niet gedwongen zich wel of niet te laten vaccineren en daar werden ook geen sturende adviezen over gegeven. De scholen bleven dus neutraal. De uitingen van de onderwijsassistent gingen tegen deze neutraliteit in. Dat de toa na het overlijden van een leerling van het Murmellius Gymnasium sprak van een ‘vaccinslachtoffer’ leidde tot extra wrevel. (tekst gaat door onder de foto)
De assistent werkte onder meer op het Murmellius Gymnasium.
De schoolleiding drong er bij de assistent daarom op aan de vaccinatiediscussie niet verder aan te zwengelen, of tenminste niet binnen de muren van de school. Dat bracht de man ertoe om in maart 2022 een ‘sit-in’-protestactie te houden tegenover het Murmellius Gymnasium. “Er is géén reden om aan te nemen dat deze injectie veilig is,” zei de assistent daar. “Stop daarom met deze injecties, hoezeer je ook gechanteerd wordt middels schoolreisjes naar Parijs.”
De herhaalde protesten binnen de muren van de school bleven niet zonder gevolg, de uitingen van de onderwijsassistent leidden uiteindelijk tot zijn ontslag. Daar kon de assistent niet mee leven, hij stapte naar de rechter. De rechtbank in Alkmaar oordeelde eerder al dat SOVON de assistent terecht had ontslagen, omdat duidelijk gestelde grenzen waren overschreden, en dat oordeel werd in september dit jaar door het gerechtshof in Amsterdam bevestigd. Dat vonnis werd deze week openbaar.
Het hof stelt in zijn arrest onder meer dat de hoeveelheid mails, brieven en andere uitingen waarin de assistent zijn kritiek kenbaar maakte ‘niet aanvaardbaar’ was: “Een kritische mening over het door SOVON gevoerde vaccinatiebeleid is toegestaan, mits de wijze waarop de kritiek wordt geuit binnen proporties blijft.” Het hof hekelt de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog die de assistent maakte en zijn uitspraak dat de scholen ‘een verlengstuk van de vaccinindustrie’ zouden zijn. “De uitingen zijn veelal beledigend en veroordelend van aard en kunnen bovendien onrust onder leerlingen en ouders veroorzaken”, aldus het hof. Het ontslag was dan ook gerechtvaardigd. De onderwijsassistent krijgt geen ontslagvergoeding en moet de proceskosten van SOVON betalen.
