Een oude betonnen put blijkt de oorzaak te zijn van het ontstane zinkgat ofwel ‘sinkhole’ aan de Hendrik Ringershof in Alkmaar. Twee wandelaars voelden daar vorige week de grond letterlijk onder zich vandaan zakken. Volgens de gemeente is het gat inmiddels gerepareerd.
De twee Alkmaarders, een 79-jarige vrouw en een 83-jarige man met een rollator, liepen op 25 september over de Hendrik Ringershof, toen zij uit het niets in een zinkgat stortten. De vrouw kwam er zonder kleerscheuren vanaf, maar de man liep een ‘flinke hoofdwond’ op en moest voor behandeling naar het ziekenhuis.
Onderzoek van de gemeente wijst uit dat een oude betonnen put, die vroeger onderdeel was van de Ringersfabriek, de boosdoener was. “Door een lekkage is er zand en grondwater in de put gelopen, waardoor een sinkhole is ontstaan”, verklaart een woordvoerder tegenover mediapartner NH.
Om herhaling te voorkomen, is onderzocht of er meer van dat soort putten rond de fabriek aanwezig zijn. Dat is niet het geval, aldus de gemeente. “Ook het nieuw aangelegde riool is nader gecontroleerd. Hier zijn geen gebreken geconstateerd.”
Een 82-jarige vrouw uit Groet mag geen dieren meer hebben, omdat ze haar huisdieren jarenlang ernstig heeft verwaarloosd. Vier katten, drie teckels, twee kippen en vier vogels zijn inmiddels bij haar weggehaald en in beslag genomen. “Het is binnen en buiten de woning een vieze bende, maar mevrouw weigert elke vorm van hulp”, verklaarde de officier van justitie woensdag in de Haarlemse rechtbank.
De van oorsprong Duitse vrouw woont sinds lange tijd in Groet, schrijft mediapartner NH. Volgens het OM is de vrouw al dertig jaar weduwe en lijdt ze een eenzaam bestaan. Haar dagen brengt ze door met haar kaketoe, drie teckels, vier katten, twee papegaaien, parkieten en kippen. Sinds 2017 is ze in beeld bij de (dieren)politie en hulpinstanties.
De politie deed vorig jaar mei voor het eerst een huisbezoek. Toen oordeelde de officier van justitie als volgt: “De woonomstandigheden zijn werkelijk verschrikkelijk. De woning is overwoekerd door vuil en praktisch niet begaanbaar. Je moet je een weg banen door de drollen. Hier kunnen geen dieren wonen, laat staan een mens.” Daarbij was er volgens de officier van justitie ‘van alles mis met de beesten’. Zo zat de vacht of het verendek van de dieren vaak vol klitten of schilfers. Een dierenarts verklaarde dat de beesten last hadden van lange nagels, huidproblemen, tandsteen en ontstoken tandvlees. Ook waren alle aanwezige beesten in slechte conditie. Sommige waren ernstig vermagerd, andere waren te dik. De dieren werden hierna in beslag genomen. (tekst gaat door onder de foto)
Kippenhok. (Archiefbeeld)
Volgens het OM zou de vrouw een alcoholprobleem hebben en regelmatig onder invloed zijn aangetroffen. Daarbij is het probleem dat de 82-jarige niet openstaat voor hulp. Zo zou ze zich geregeld achter de bank hebben verscholen als de politie voor de deur stond. De officier van justitie uitte zich ook over het welzijn van de vrouw, die er volgens hulpinstanties alleen voor zou staan. Ze zou geen kinderen hebben en ‘niet in staat zijn voor zichzelf te zorgen, laat staan voor haar dieren’, stelt de officier van justitie.
Nadat een dierenarts de gebitten en vachten had verzorgd en de dieren op speciaal voer zette, ging het beter. In juli 2022, twee maanden na de inbeslagname, kwam de zaak voor de rechter. Die besloot de vrouw een laatste kans te geven. Alle beestjes – op de kaketoe na, want daar heeft ze geen papieren voor – kreeg ze terug. Op voorwaarde dat ze haar zaken op orde zou stellen en hulp zou zoeken.
Maar als de vrouw eind mei van dit jaar haar tweede huisinspectie krijgt, stapt de dierenpolitie opnieuw een zwaar vervuilde woning binnen. “De hele tuin was overwoekerd en overal lag vuil. De parkieten hadden geen water. Er lagen drollen op het kleed en de keuken stond vol met afwas en etensresten.” Een van haar hondjes blijkt twee maanden daarvoor te zijn overleden. In de hoek waar hij stierf, wordt ‘veel bloed, poep en braaksel’ van de overleden teckel aangetroffen, verklaart de officier van justitie. “Er hing een zeer penetrante lucht in de woning, want mevrouw had het niet opgeruimd. De hulpverlening moest na een paar minuten naar buiten om adem te halen.”
Volgens de politie zou de vrouw toen hebben verklaard dat haar hondje was vergiftigd. Voor de tweede keer raakt ze haar dieren kwijt. De officier van justitie noemt het een ‘hele trieste situatie’. Verschillende zorgpartijen hebben contact met haar gezocht, maar niemand krijgt haar te pakken, want mevrouw wil geen hulp. Ze heeft veel genegenheid naar de dieren, maar dat staat niet in verhouding met het leed dat ze onbedoeld toebrengt. De uitvoering van haar goede bedoelingen laten ernstig te wensen over.” (tekst gaat door onder de foto)
Kattenmand. (archiefbeeld)
Het OM verwijt de 82-jarige dat ze de dieren ernstig heeft verwaarloosd en dat er geen medische zorg is verleend. Daarover zou ze tijdens een verhoor hebben gezegd: “Ze zijn oud en misschien een beetje te dik, maar ik heb het niet gezien. Ze hebben toch te eten en het prima naar hun zin? Als ik zie dat er iets mis is, ga ik altijd naar de dierenarts.” Met die verklaring neemt de officier van justitie geen genoegen. “Dieren kunnen niet praten, dus dat moeten wij voor ze doen. Ze zijn volledig afhankelijk van hun baasje en worden gedwongen te leven in een onhygiënische omgeving, waar ze al twee keer zijn weggehaald.”
Er wordt een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie weken geëist, met een proeftijd van vijf jaar. Een ‘stok achter de deur’ hoopt de officier van justitie. Om te voorkomen dat de vrouw weer de fout ingaat, eist het OM ook een houdverbod. “Niets staat mevrouw in de weg opnieuw dieren te nemen. Dat is onze grote angst.” Het beklaagdenbankje is leeg. Net als tijdens de vorige zitting. De vrouw zou hebben aangegeven niet te willen komen. In een poging haar leven op orde te krijgen, vraagt het OM ook op toezicht van de reclassering. “Misschien kan dat haar nog helpen.”
De rechter doet meteen uitspraak en verklaart de vrouw schuldig. “Dit is een 82-jarige vrouw met heel veel problemen. Belangrijk is dat er goed voor mevrouw moet worden gezorgd, maar ze doet de deur niet open. Ik weet niet hoe ik dit moet oplossen en maak me daar ook geen illusies over.” De rechter geeft de vrouw een voorwaardelijke geldboete van 1.000 euro, met een proeftijd van drie jaar. Betaalt ze deze na een overtreding niet, dan moet ze twintig dagen de cel in. Daarbovenop krijgt ze een houdverbod. “Deze mevrouw mag geen dieren hebben, ze heeft haar laatste kans verspeeld. Alle dieren krijgen een nieuw baasje.”
Kunstgeschiedenis, CKV, het zijn vakken die worden geassocieerd met het middelbaar onderwijs. Maar cultuuronderwijs kan ook heel aantrekkelijk zijn voor jonge kinderen. Om basisschoolleerkrachten te inspireren organiseren Artiance, CultuurPrimair en Cool kunst en cultuur praktische workshops, om zo meer cultuur in de klas te krijgen.
“De kennis kan direct de volgende dag worden ingezet in de klas”, laat de organisatie weten. De workshops blijven dus zeker niet hangen in de theorie, het gaat er juist om dat leerkrachten heel concreet krijgen uitgelegd wat ze kunnen doen, en hoe. Cultuuronderwijs kan leerlingen motiveren om zelf creatiever te zijn of om vaker naar kindertheater of muziek te gaan. Het onderwijs kan hier echt de zintuigen prikkelen.
Met ‘Cultuurtje in de klas’ wordt cultuuronderwijs nadrukkelijk gekoppeld aan de gewone lesstof. Het gaat dan bijvoorbeeld om muziek en dans bij het rekenen, of het met spel en kunst tot leven brengen van verhalen uit de geschiedenisles. Leerkrachten kunnen zelf kiezen voor een workshop die bij hun stijl van lesgeven past, want ‘Cultuurtje in de klas’ bestaat uit een gevarieerd programma van zes verschillende workshops.
De workshops vinden plaats op woensdagmiddag 8 november, in De Binding in Zuid-Scharwoude. De workshopmiddag duurt van 14:30 tot 18:00 uur. Meer informatie is te vinden op de website van Cultuurtje in de klas.
De naam Brueghel roept bij menigeen associaties op. Het bewijst de blijvende indruk die de voor hun tijd vernieuwende kunstwerken van deze familie hebben gemaakt. Dit najaar staat het Noordbrabants Museum in Den Bosch in een grote tentoonstelling stil bij deze getalenteerde kunstenaarsfamilie. Maar ook in Sint-Pancras komt hun werk aan bod, in een lezing gegeven door Isolde Scholberg in de Kunstkerk: “het verhaal achter de kunst”.
Scholberg verzorgt een inleidende lezing, waarin de Brueghels worden voorgesteld tegen de achtergrond van de West-Europese kunst tussen 1550 en 1700. Bezoekers zullen kennismaken met de belangrijkste werken die in Den Bosch te zien zijn. Het gaat om werk van onder meer Pieter Bruegel de Oude, Jan Brueghel de Oude, Jan Brueghel de Jonge, Jan van Kessel de Oude en David Teniers de Jonge.
Isolde Scholberg is cultuurwetenschapper. Ze zorgt volgens de organisatie van de lezing voor een levendige en vaak verrassende kennismaking met kunst in de meest brede zin van het woord. Door kunstwerken een plek te geven in hun historische context komen zij en haar publiek soms tot onverwachte inzichten: “Isolde deelt haar liefde voor de kunst graag met zoveel mogelijk mensen. Want wat is er mooier dan samen kunst ontdekken en ervan genieten.”
De lezing is op woensdag 18 oktober en vindt plaats in de Kunstkerk in Sint Pancras. De lezing begint om 14.00 en duurt, met pauze, ongeveer twee uur. Deelname kost 15 euro, dat is inclusief koffie of thee in de pauze. (afbeelding: Jan Brueghel de Jonge, Allegorie op de schilderkunst / foto: Peter Cox)
De verwoestende aardbeving die Marokko vorige maand trof liet diepe sporen na. In Marokko, maar zeker ook in Alkmaar, een stad waar veel mensen directe banden hebben met het rampgebied. Maar behalve veel verdriet is er ook veel actiebereidheid. Streekstad Centraal sprak met Bochra Krim, een onderneemster uit Alkmaar die vorige week terugkeerde van een vierde bezoek aan het getroffen gebied: “En ik ga zeker weer terug. Een vijfde keer, een zesde… De nood is hoog en de kou komt eraan.”
Bochra schetst een beeld van een gebied dat veerkrachtig is. De schade is enorm, mensen durven hun huizen niet meer in. Dorpsbewoners die bijna de hele dag slapen, soms kort half wakker worden, angstig: ze zijn in shock, in paniek. Tegelijk is het er overweldigend mooi en zijn de mensen er overweldigend dankbaar. “Ik kwam daar om hulp te bieden, maar ik ontdekte: zij hebben ook iets voor ons, iets waar wíj van kunnen leren.” Dat maakte de tochten die Bochra in de bergen ten zuiden van Marrakesh extra bijzonder. “Deze mensen doen er echt álles voor, het volk strijdt.” (tekst gaat door onder de foto)
Bochra (uiterst rechts) ging over moeilijk begaanbare wegen de bergen in om hulp te brengen. (foto: aangeleverd)
Maandagavond sprak oud-raadslid Mohamed Nabih de Alkmaarse politiek toe in de raadsvergadering. Net als Bochra Krim is hij zeer betrokken bij wat er in Marokko is gebeurd. Hij bracht onder de aandacht dat juist Alkmaar een bijzondere band met deze regio heeft, want de Alkmaarse Marokkaanse gemeenschap is grotendeels uit dit deel van Marokko afkomstig: “Hoe zuidelijker, hoe meer familie”, zei Nabih daarover. De betrokkenheid is in Alkmaar daardoor extra groot. “Het leeft, er is heel veel ingezameld”, weet ook Bochra. Zijzelf komt uit Casablanca, maar ook zij voelt de verbondenheid met het rampgebied.
“Ik ben er vier keer heengegaan, de eerste keer kort na de aardbeving”, vertelt Bochra in gesprek met Streekstad Centraal. “Mensen zeiden: het hoeft niet, iedereen is al geholpen. Maar er zijn verborgen dorpen, waar nog niemand is geweest.” Het berggebied is moeilijk toegankelijk, de bergen zijn hoog, de dalen smal. Bochra beschrijft een landschap van indrukwekkende kloven, uitgesneden door bochtige riviertjes, met droge hellingen en huizen die deels in de rotsen zijn gebouwd. Die huizen zijn nu vaak verlaten, uit angst voor nieuwe bevingen. Het is moeilijk om de mensen die hulp nodig hebben te vinden. (tekst gaat door onder de foto)
De verwoesting is groot. (foto: aangeleverd)
“De wegen zijn steeds beter begaanbaar”, vertelt Bochra. “Daar wordt heel hard aan gewerkt, dat is heel indrukwekkend. Marokko doet echt zijn best om te helpen. Voor kinderen zijn er zelfs springkussens geregeld. Zoiets hebben ze vaak nog nooit gezien, maar nu, door de hulp, is het er.” Er is veel goeds, tegelijk veel verdriet.
Die twee gaan samen, ook in de verhalen van Bochra. Hoe water voor aardverschuivingen zorgt, tegelijk dorre valleien laat opbloeien. “Het bronwater smaakt heerlijk. Op plekken waar soms eerst geen water was.” Het stemt nederig. Voor veel van de bergbewoners is het geloof een belangrijke troost. “We reden ‘s avonds weg en hoorden kinderen bidden, samen, dat geluid droeg ver. Dat was echt heel bijzonder. Het ontroerde me.” (tekst gaat door onder de foto)
Mensen in het getroffen gebied durven niet meer terug hun huizen in. (foto: aangeleverd)
Langs de wegen het bergland in zag Bochra groepjes kinderen staan. “Hun ouders hebben tegen ze gezegd: ga naar de weg, vraag om hulp. De kinderen brachten ons dan naar de rest van het dorp toe.” Met een klein team trok Bochra herhaaldelijk vanuit Marrakesh de bergen in, tochten die vele uren in beslag konden nemen. “Als Google zegt dat het twee uur rijden is… Reken daar dan maar wat uren bovenop.”
En dat terwijl er echt soms haast is. Als Bochra iemand spreekt die om artsen vraagt, om medische hulp, dan wil ze die hulp zo snel mogelijk ter plaatse kunnen krijgen, hoe moeilijk dat ook is. Ze vertelt over angstige tochten door het bergland, maar vooral ook over de indrukwekkende actiebereidheid. Iedereen wil helpen en iedereen die geholpen wordt is dankbaar. “Alles wordt gedeeld. En wij worden er als gasten ontvangen, met Marokkaanse muntthee, hapjes, noten – dat is zo bijzonder om te ervaren.” (tekst gaat door onder de foto)
De ritten door de bergen zijn niet zonder gevaar, maar aan de wegen wordt wel gewerkt. (foto: aangeleverd)
De dankbaarheid, hoe mensen alles delen, dat heeft op Bochra de grootste indruk gemaakt. “Ik ben er als een ander mens van terug gekomen. Waar maken wij ons hier in Nederland allemaal druk om… Die mensen daar, ze leven heel anders dan wij. Heel ‘zen’. Daar kunnen wij allemaal iets van leren”, vertelt Bochra. “Dit zou ieder mens eens moeten doen.”
Er is vergunning gegeven voor de stort van vervuild afval in Alkmaar. Het gaat om het omstreden ‘Tata-puin’, puin van een gesloopte hoogoven in IJmuiden. Dit afval is ernstig vervuild en zal worden opgeslagen op de Boekelermeer. Tenminste, als een procedure geen stokje steekt voor de vergunning die gegeven is. En zo’n procedure is wel waarschijnlijk.
De komst van het vervuilde puin uit IJmuiden hield de gemoederen in Alkmaar deze zomer bezig. Het was ‘vullis’, in de woorden van VVD-fractieleider John van der Rhee, en met hem vonden ook andere Alkmaarse politici dat de gemeente zich tegen de afvaldump in de Boekelermeer uit moest spreken. Sorteerder Sortiva zat met de kwestie in de maag, maar krijgt nu dus toch gelijk van de Omgevingsdienst, die de vergunning toe heeft gezegd.
Daarmee is een eerste ronde van bezwaren vruchteloos geweest. Verschillende partijen protesteerden tegen de komst van het puin, de gemeente hield zich echter nog op de vlakte. Het College wilde namelijk de officiële vergunning afwachten en dáár bezwaar tegen maken. Die vergunning ligt er nu en dus kan de procedure gaan lopen.
