Breed lachend lopen ze in de coulissen van theater De Vest, na het ontvangen van een daverend applaus. Zo op het oog zou je zeggen dat alles in orde is. Maar achter de lachende gezichten leeft een zorg bij velen van hen: leven mijn vrienden en familie aan het front nog?
“Bijna iedereen uit de groep die uit Oekraïne komt, kent wel iemand die aan het front vecht,” vertelt Nataliia Tuzchak (21). Ook zij kent ze. Of kende. “Mijn oude balletleraar is omgekomen aan het front, en een andere kennis van me heeft zijn been gebroken.” Ze kent nog meer mensen aan het front en die belt ze allemaal vrijwel elke dag. “Je wilt toch even weten of ze nog leven.” (tekst gaat verder onder de foto)
Vaak denken de balletdansers aan de oorlog in hun land, maar tijdens voorstellingen moet alle focus gericht zijn het dansen. (foto: Streekstad Centraal)
Ondertussen reist Nataliia de hele wereld over om balletvoorstellingen te geven met de groep, waarvan de meesten uit Oekraïne komen. Zaterdagavond waren ze in Alkmaar, waar ze het Zwanenmeer speelden voor een uitverkochte Vest. Hoewel de groep een droomtijd beleeft, werpt de oorlog in Oekraïne een grote schaduw over het succes.
“Je gaat gewoon door, maar met de oorlog die steeds in je gedachte voorbij vliegt, is dat af en toe wel zwaar”, vertelt Martin Korol (20). Hij is geboren in Charkiv, maar verhuisde al vóór de oorlog naar Polen om zijn balletdromen na te jagen. Zijn familie woont nog wel in Charkiv, dat vorige week nog zwaar gebombardeerd werd door Rusland.
“Ik maak me elke dag zorgen om mijn familie,” vertelt Martin. “Het is pittig om je te blijven focussen op ballet, want er kan elke dag een bom vallen op het huis van mijn familie.” Ook om zijn geboortestad zelf maakt hij zich dagelijks zorgen. Russische troepen naderen nu op zo’n veertig kilometer van Charkiv. “Ik ben bang dat mijn stad deze winter nog wordt binnengevallen.”
Productiemanager Stefan Stolk ziet ook hoe de jongeren worstelen met het vinden van een balans tussen het vieren van de successen en het bezorgd zijn om hun vrienden en familie in Oekraïne. “Je ziet dat ze het er lastig mee hebben, maar ze presteren desondanks nog steeds fantastisch. Dat is ontzettend knap.” Hoewel hij niet in Oekraïne is geboren, wordt hij nu wel regelmatig geconfronteerd met de oorlog. “Ik zie ze vaak videobellen met mensen die aan het front vechten, dan komt de oorlog ineens heel dichtbij.” (tekst gaat verder onder de foto)
Terwijl het Charkiv City Ballet hun laatste danspassen uitvoert, geeft het publiek alvast een staande ovatie. (foto: Streekstad Centraal)
Omdat veel leden van de groep familie en vrienden hebben in Oekraïne, vinden ze veel steun bij elkaar. “We slepen elkaar er echt doorheen”, zegt Nataliia. Ze heeft niet al te lang de tijd om te praten met Streekstad Centraal, want ze moet zich snel omkleden en vroeg naar bed vanavond. Morgen treedt het Charkiv City Ballet op in Antwerpen.
De wel in Oekraïne geboren geluidsman Alex van de balletgroep zou eigenlijk nog liever even in Alkmaar blijven. “We zijn hier een paar dagen geweest en heb een heel fijn gevoel bij deze stad gekregen. Maar goed, we moeten door. Hopelijk kunnen we na onze tour weer terugkeren naar een veilig Oekraïne.”
Scheve pijpen en vals klinkend. Het is niet zoals je een monumentaal orgel wil zien en horen. En nu komt er alweer maanden helemaal geen geluid uit. Maar daar komt een einde aan. De stichting die waakt over de Noordeinder Vermaning en het Strümphler orgel in de kerk kan 10.000 euro provinciale subsidie tegemoet zien. “De zoektocht naar financiële steun is nu voor 90 procent, misschien zelfs wel iets meer, compleet.”
“De pijpen hingen helemaal scheef en leunden daardoor tegen elkaar aan. Dat is catastrofaal vanwege het zwakke materiaal”, vertelt voorzitter Gerard Kuijn aan Streekstad Centraal. “De meeste van de pijpen zijn er afgelopen voorjaar al uit gehaald door orgelbouwer Flentrop. Bij elkaar zijn het er rond 300. Alleen de grote pijpen voorop staan er nog in voor het aangezicht. Flentrop heeft de pijpen nagekeken en een deel is nu hersteld.” (tekst loopt door onder de foto)
In het Strümphler Orgel van de Noordeinder Vermaning staan normaal rond 300 orgelbuizen. Alleen de grote zijn achtergelaten voor het aangezicht. (foto: Streekstad Centraal)
“Inmiddels is de volgende fase ingezet”, vervolgt Kuijn. “Op 7 januari wordt de blaasbalg weggehaald. Die moet opnieuw geleerd worden, het leer moet worden vernieuwd. Ze nemen dan ook de motorkist mee om opnieuw te isoleren, zodat je daar het geluid niet meer van zal horen.” Vroeger werd de dubbele blaasbalg met een hefboom bediend, maar nu is daar een elektromotor voor.
Maar daarmee is de klus nog lang niet gedaan. De pijpen van het ruim 240 jaar oude orgel kwamen scheef te staan doordat de fundering eronder verzakt, en daarmee ook het balkon waarop het orgel staat. De voorzitter vertelt dat het orgel wordt verwijderd om de fundering te stutten, en om balken in het balkon te plaatsen die de last grotendeels afvoeren naar de voorgevel. Daarna wordt het balkon op de plek van het orgel geëgaliseerd en pas dan kan het orgel in vol ornaat worden teruggeplaatst. (tekst gaat verder onder de foto)
Gerard Kuijn toont de dubbele blaasbalg. In de houten doos zit de elektromotor die voor de aandrijving zorgt en nu te veel geluid maakt. (foto: Streekstad Centraal)
De restauratie is een prijzige klus, maar gelukkig loopt de fondsenjacht voorspoedig, “Erfgoed Alkmaar van de gemeente en het Nationaal Cultuurfonds doen mee. Het grootste bedrag bedrag komt van VSB Fonds Waterland. We zitten wel in gemeente Alkmaar, maar qua VSB vallen we onder Purmerend-Waterland. Daar waren ze zeer bereid om ons te helpen. Verder zijn er nog Stichting Jan Boon en wijzelf dan, Stichting Noorder Vermaning”, somt Kuijn uit zijn hoofd op.
“Het is een beetje de kunst van het aanvragen”, zegt de voorzitter met een glimlach. Hij is er handig in geworden. “De één doet mee omdat het een monument is, de ander weer omdat het cultureel erfgoed is. Ieder heeft zo zijn belang, maar wat wij belangrijk vinden is dat er geld binnenkomt voor de restauratie.” Alle inspanningen hebben er voor gezocht dat de stichting nu rond negentig procent van de financiering compleet heeft.”
En die laatste tien procent? Kuijn heeft er vertrouwen in dat hij die ook bij elkaar krijgt. “Er zijn nog wel een paar mogelijkheden die ik kan uitzoeken.”
Ook met een beetje daglicht er doorheen, ziet het Strümphler orgel van de Noordeinder Vermaning er prachtig uit. (foto: Streekstad Centraal)
Het is rustig in de hal van het gemeentehuis van Dijk en Waard. We wachten er op de komst van erfgoedambtenaar Lieve-Lotte Groeneweg. Vandaag gaan we op erfgoedexcursie door de gemeente Dijk en Waard. De receptioniste wordt gevraagd of ze een vermoeden heeft waar we dan belanden. “Géééén idee!” Ze komt niet uit Dijk en Waard.
Maar bode Ruud wordt er meteen bij geroepen, en die aarzelt geen moment als hij de vraag krijgt doorgespeeld: “Ik denk naar Museum Broekerveiling. En mogelijk het Regthuis in Oudkarspel.”
Inderdaad staat zuurkool eten bij Museum Broekerveiling op de agenda. Maar dat doen we alleen als we tijd over hebben. Lieve-Lotte Groeneweg rijdt ons eerst naar de Oostdijk vlakbij Hensbroek, om daar een van de oudste stolpboerderijen van Heerhugowaard te laten zien. (tekst loopt verder onder de foto)
Het erfgoedenthousiasme en de daarbij passende kennis van Lieve-Lotte Groeneweg zijn indrukwekkend. Hier staat ze op een van de karakteristieke bruggetjes van Broek op Langedijk. (foto: Streekstad Centraal)
De 24-jarige erfgoedambtenaar van Dijk en Waard is op een missie. Vanmiddag mogen we ervaren dat Dijk en Waard net zo veel geschiedenis heeft als de gemeenten om haar heen. En minstens zoveel sporen in het landschap die ook onder het erfgoed vallen. Dat wil ze deze middag graag eens tonen: “Mijn streven is vooral dat het erfgoed van iedereen is en toegankelijk voor allen. Ten slotte is het een gedeelde geschiedenis van ons allemaal. Mijn doel is dit te koesteren, verder in kaart te brengen, in stand te houden om door te geven aan de generatie na ons.”
Eeuwenlang stond alles in deze regio in het teken van land- en tuinbouw. Dat geeft de laatste decennia veel terrein prijs. Veel Heerhugowaarders weten niet beter dan dat er altijd wel ergens een woonwijk in aanbouw is. Ook de meeste Langedijkers wonen inmiddels in een nieuwbouwwijk. (tekst loopt verder onder de foto)
In een jonge gemeente als Dijk en Waard is ook veel erfgoed uit de periode na 1965 te vinden. (foto: aangeleverd)
Maar ook dat levert erfgoed op, vertelt Goedeweg terwijl we over de Zuidtangent rijden: “Elke wijk in Heerhugowaard geeft een tijdsbeeld hoe er in dat decennium over stedenbouw en wonen werd gedacht. Als je heel Heerhugowaard bekijkt, dan zijn het eigenlijk jaarringen die elk hun eigen karakter hebben. In maar weinig andere steden kun je die ontwikkeling van de laatste 60 jaar zó lezen.”
Groeneweg wil iedereen aanmoedigen om anders naar de eigen omgeving te kijken, en dat ook meer te waarderen. Ze doelt op de eerste nieuwbouwwijken van Heerhugowaard, maar ook op de oude akkers op de geestgronden van Sint Pancras. De eerste successen lijken inmiddels geboekt. Dertig inwoners kwamen begin december af op een participatiebijeenkomst over een nieuw erfgoedbeleid. Meer dan 500 mensen vulden een enquête in van Dijk en Waard. De resultaten worden nu verwerkt. (tekst loopt verder onder de foto)
Sommige delen van de gemeente Dijk en Waard zien er nog net zo uit als eeuwen geleden, zoals het Oosterdelgebied. (foto: aangeleverd)
“Erfgoed zorgt voor verbinding”, vertelt de erfgoedambtenaar terwijl we in de auto zitten op weg naar de eerste bestemming. “Door erfgoed komen de verhalen uit het verleden tot leven. En daardoor ga je steeds meer met andere ogen naar je omgeving kijken.”
Daarom beginnen we aan de Oostdijk. De gevelsteen van de stolpboerderij laat het jaartal 1622 zien, zeven jaar eerder dan de inpoldering van Heerhugowaard. Hier kan Lieve-Lotte het verhaal vertellen van de druiplanden, die al bestonden aan de rand van het meer dat in 1629 werd drooggemalen voor de nieuwe polder Heerhugowaard.
Bewoner Coert Ruiter komt zelfs naar buiten, om te zien wie daar op de dijk zoveel belangstelling hebben voor zijn woonhuis. De stolpboerderij is mooi opgeknapt, en toch duurzaam dankzij de zonnepanelen op een overkapping in de tuin. De bewoner heeft geen monumentenstatus nodig om zijn woning zo oorspronkelijk mogelijk te laten. Ook over deze boerderij zijn na dit bezoek hele verhalen te vertellen, wat we bewaren voor een volgende keer. (tekst loopt verder onder de foto)
Cafe De Roode Leeuw is een monument in Zuid-Scharwoude waar materieel en immaterieel erfgoed wordt gekoesterd. (foto: Streekstad Centraal)
Want we moeten verder, op naar café De Roode Leeuw in Zuid-Scharwoude. Een fraai gemeentelijk monument, maar het erfgoed dat we hier opzoeken is de traditionele sport kolven. “Erfgoed kan ook gaan om tradities of gebruiken”, vertelt Lieve-Lotte Groeneweg. “Dat noemen we dan immaterieel erfgoed. Omdat kolven zijn bakermat in Langedijk heeft, is dat hier een belangrijk element in het immaterieel erfgoed.”
Deze middag is de damesclub aan het sporten in De Roode Leeuw. De meesten zijn al aardig op leeftijd, en ze hopen daarom dat zich tijdig verjonging aandient. Mogelijk dat de aandacht van Streekstad Centraal daaraan bijdraagt. De spelregels worden uitgelegd, maar dat dringt niet erg door. Want er moeten ook nog foto’s worden gemaakt. (tekst loopt verder onder de foto)
De kolfsport wordt nog voornamelijk beoefend door mensen die hier al decennialang bedreven in zijn. (foto: Streekstad Centraal)
De tijd gaat deze middag veel te snel. Daardoor moeten we het Museum Broekerveiling overslaan, maar ook de voorbeelden van de Post65 architectuur. Dat is architectuur van na 1965. “Bouwstijlen krijgen vaak pas meer waardering na een jaar of 50. Na 1965 is het meeste gebouwd in deze gemeente. Sommige panden zijn niet meer functioneel, zoals het station van Heerhugowaard. Er wordt dan snel gesproken over sloop en nieuwbouw. Toch zou ik nog graag het belang van naoorlogse architectuur in de gemeente Dijk en Waard kort benoemen.”
“Jong erfgoed zegt veel over het recente verleden en de identiteit en kwaliteit van wijken in de toekomst”, vertelt Groeneweg. Dat geldt ook voor andere gebouwen, zoals het gemeentehuis van Heerhugowaard en de Dyonisiuskerk.
Dat erfgoed inwoners kan verbinden, is een drijfveer voor erfgoedambtenaar Lieve-Lotte Groeneweg: “Juist het lokale erfgoed dat mensen verbindt, verdient extra aandacht binnen onze gemeente.”
In de lucht priemende spijkers, stukken vloer die los liggen, en daar waar ooit de toiletten stonden, resten nu alleen nog een paar gaten. Het is dus oppassen geblazen als je door de lighallen van de BroekerVeiling loopt. Het museum is volop in verbouwing en het meeste van wat er de afgelopen 50 jaar in is gebouwd, is er inmiddels uit gesloopt.
De BroekerVeiling verwelkomde afgelopen jaar meer bezoekers dan ooit. Om dat vast te kunnen houden en op duurzame wijze zelfs verder uit te bouwen is een uitgebreid plan opgesteld. Een deel daarvan is al uitgevoerd. Zo is er nu een bijenhotel, zijn er nieuwe zonnepanelen en wordt de rondvaartboot aangedreven door een elektromotor. Een paar weken geleden is een start gemaakt met hét grote project: een fris nieuw interieur voor de meer dan een eeuw oude lighallen. (tekst gaat verder onder de foto)
Gaten, opstaande spijkers en leidingen op de plek waar het sanitair en de keuken stonden in de lighallen van de BroekerVeiling. (foto: Streekstad Centraal)
Dat betekent natuurlijk eerst slopen. Álles wat niet origineel is, wordt verwijderd. Eigenlijk had de inbouw voor de vakantie weg moeten zijn, maar dat is niet gelukt. De aannemer werkt deze maandag en dinsdag door om de klus af te maken.
“Straks zijn de lighallen weer helemaal open”, vertelt directeur Ron Karels aan Streekstad Centraal. “Dat is de basis waar we mee gaan werken.”
Ook de expositie wordt flink opgefrist. “Vroeger ging het alleen over de veiling, maar we willen ook het verhaal vertellen over het gebied, en over duurzaamheidsuitdagingen die we als gemeenschap hebben”, licht de directeur toe. “Over elektriciteit is nu veel te doen, maar ook dat groente lokaal en verantwoord wordt geproduceerd, met veel minder bestrijdingsmiddelen.”
Wanneer alles klaar is, lopen de bezoekers een horecagedeelte binnen, met verwarmde vloeren en grote glazen wanden. Alles gesitueerd tussen de oude, originele looppaden. (tekst gaat verder onder de afbeelding)
Vanuit het verwarmde horecagedeelte is er vrij zicht op de rest van de lighallen, met daarin de expositie. (beeld: Museum BroekerVeiling)
Voorbij de horeca wordt het ongeveer zoals het was: in het midden water en aan de flanken de expositie. Maar ook weer zo veel mogelijk open. Het middelste looppad krijgt overigens geen leuningen. “In Alkmaar zijn er ook geen leuningen langs de grachten”, zeg Karels. “Er gebeurt daar ook bijna nooit wat, we zijn gewoon gewend aan water om ons heen.”
Absoluut nieuw is de manier waarop mensen straks kennis gaan maken met de geschiedenis van de veiling en de omgeving. “Het Rijk der Duizend Eilanden, dat klinkt als een sprookje en dat is het ook. We hebben een nieuw creatief concept, waarin we met figuren gaan werken die het verhaal door het museum heen vertellen en we willen beginnen met een overrompelende 4D-expositie. Mensen krijgen in vijf minuten de historie van Noord-Holland op een leuke manier mee, en het belang van het Rijk der Duizend Eilanden.” (tekst gaat verder onder de foto)
De vloer is al helemaal weg uit één van de watergoten in de lighallen van de BroekerVeiling. (foto: Streekstad Centraal)
Maar ook buiten zet de vernieuwing door. Op het eiland met het bijenhotel komt een nieuw paviljoen. “Dat gaat er uitzien als een grote ui, en dat wordt dan het Proeflab”, aldus Karels. “Dat doen we bewust dichtbij het winkelcentrum zodat mensen daar het kunnen zien.”
Natuurlijk zijn de verbouwingen niet gratis. Karels is dan ook erg blij dat gemeente Dijk en Waard bereid is om flink te investeren. Medebestuurslid Wouter van Assendelft – hij gaat over het geld – sluit zich daarbij aan. “Dat was niet altijd zo, maar de laatste jaren is de gemeente zeer begaan met het museum. Dat heeft zich letterlijk uitbetaald in incidentele en ook structurele bijdragen.”
In 2022 maakte de gemeente 1,8 miljoen vrij voor achterstallig onderhoud en nieuwe plannen, op voorwaarde dat het museum zelf 900.000 euro regelde. In november legde de raad 1,2 miljoen bij. “Het is fijn dat hiermee een stukje authentiek gebied bewaard blijft”, verwijst Van Assendelft ook naar de aandacht voor het Oosterdel.
De geplande feestelijke heropening van de lighallen, nog zonder de nieuwe expositie want die komt de volgende winter, is eind juni tijdens het evenement Koolinair.
“Ik ga mijn galakostuum alvast naar de stomerij brengen.” Naud van Geffen, directeur van TAQA Theater De Vest heeft iets om naar uit te kijken. De Alkmaarse schouwburg maakt een goede kans om Theater Van Het Jaar 2024 te worden. Daarvoor moet het alleen nog wel de nationale top verslaan in theaterland: het DeLaMar Theater in Amsterdam, het Luxor Theater in Rotterdam, de Stadsschouwburg in Utrecht en de Parkstad Limburg Theaters in Heerlen, Kerkrade en Sittard.
Het gaat om een jaarlijkse prijs van de Vereniging Vrije Theater Producenten (VVTP). “Dus zeg maar van de artiesten en producenten die in de Nederlandse theaters komen optreden”, verduidelijkt Van Geffen. Theater De Vest was nog nooit eerder genomineerd. “Je kunt je ook niet kandidaat stellen. Je moet elk jaar afwachten of je ertussen zit. We vroegen ons al af wat we nog konden doen om wat meer op te vallen.”
Maar nu is het dus eindelijk zover. De staf was super verrast toen de nominaties bekend werden. Nu het nieuws is ingedaald zijn de medewerkers vooral trots. En Van Geffen heeft kunnen nadenken over de vraag waar De Vest de nominatie nu aan te danken heeft.
Theaterdirecteur Naud van Geffen denkt te weten waardoor Theater De Vest nu kanshebber is op de titel Theater van het Jaar 2024: zijn mensen. (foto:aangeleverd)
“Qua stenen kunnen we het nooit winnen van de De-La-Mars en Luxors van deze wereld. We hebben een verouderd theater met kleine kleedkamertjes. Maar als we de prijs in de wacht zouden slepen, is het te danken aan onze mensen en de gastvrijheid.”
“Waar we uniek in zijn, zijn onze vijf vrijwilligers die optreden als gastvrouwen voor de artiesten en hun gevolg. Daar ontstaat in de loop der jaren soms echt een persoonlijke band. De artiesten weten inmiddels: ‘als we naar Alkmaar komen, staat bijvoorbeeld Brenda weer voor me klaar’. Afgelopen weekend trad Tineke Schouten op. Zij blijft naderhand echt even zitten met onze mensen”, vertelt Van Geffen.
En ook de ploeg die de techniek verzorgt voor de optredens, zet altijd een stapje extra voor de artiesten: “Ze zijn ontzettend flexibel en zeggen bijna nooit nee. Daar boffen we enorm mee.”
De Vest gaat de strijd aan met grote namen uit de theaterwereld en hoopt de ‘Theater van het Jaar’ prijs in de wacht te slepen. (foto: Streekstad Centraal)
Sinds 2010 reikt de VVTP de Theater van het Jaarprijs uit. De leden beoordelen alle theaters in Nederland aan de hand van verschillende criteria op het gebied van communicatie, marketing, uitstraling en gastvrijheid van het theater, ondernemerschap en de kwaliteit van samenwerking tussen theater en producent.
En ook al is het pas de eerste keer dat Alkmaar tussen de nominaties zit, Van Geffen denkt dat ze echt wel kans maken. “De prijs gaat echt niet altijd naar de grote jongens. Spijkenisse won de prijs de laatste twee keer. En eerder was het Doetinchem die er drie keer mee vandoor ging.”
Hij hoopt op 27 januari met een grote delegatie te kunnen afreizen naar Theater De Stoep in Spijkenisse, waar de prijs tijdens een show wordt uitgereikt. Hij had er nog niet over nagedacht wat ze dan aantrekken: “Misschien wordt het wel galakleding, het is toch wel een heel speciale gelegenheid. Ik vind het in ieder geval een hele leuke erkenning voor dit team.”
Weisse Circustheater komt zondag 5 januari naar Cool in Heerhugowaard met de voorstelling Be Kind, een bijzondere voorstelling speciaal gemaakt voor baby’s van 6 tot en met 18 maanden oud.
Be Kind is afgestemd op de belevingswereld van baby’s. Laat ze verrassen door een speelse mix van jongleren en acrobatiek. Met een ingetogen sfeer, rustgevende kleuren en vloeiende bewegingen worden de zintuigen van de kleintjes geprikkeld en hun nieuwsgierigheid gewekt. Na mogen ze zelf het decor verkennen.
Een theaterbezoek met je baby is niet alleen ontzettend leuk, maar ook goed voor de ontwikkeling”, aldus Megan Briars van Cool. “Theater helpt bij het versterken van sociale, emotionele en cognitieve vaardigheden. Voorstellingen zoals Be Kind bieden een veilige, rustgevende omgeving waar kinderen op hun eigen tempo de wereld kunnen ontdekken. Dit bevordert hun creativiteit en nieuwsgierigheid. Bovendien versterkt het samen beleven van theatermomenten de band tussen ouder/verzorger en kind, wat belangrijk is in de eerste levensjaren.”
Het Weisse Circustheater, onder leiding van Emilie Weisse, staat bekend om intieme, poëtische circustheatervoorstellingen. Emilie Weisse groeide op in een familie van circusartiesten en ze combineert haar achtergrond in acrobatiek en theater met een unieke visie. Haar voorstellingen zijn een prachtige mix van eenvoud, beweging en verwondering. Met Be Kind richt zij zich op de allerkleinsten, waarmee zij aantoont dat kunst geen leeftijdsgrenzen kent.
De voorstelling wordt zowel om 13:00 uur als om 15:00 uur gehouden en duurt een half uur. Tickets zijn verkrijgbaar via coolkunstencultuur.nl Let op: het aantal plaatsen is beperkt. (foto: Moon Saris)
Cultuur voor jongeren heeft de afgelopen paar jaar een flinke impuls gekregen. Gemeente Alkmaar kreeg 900.000 euro te spenderen aan activiteiten voor en door jongeren. Al is er goed gebruik van gemaakt, het geld is nog niet helemaal op. In plaats van dat het overschot weer op de grote hoop wordt gegooid, blijft het volgend jaar ook nog beschikbaar.
Het Rijk riep in november 2022 de Impuls Jongerencultuur in het leven, en daarvan ging 9 ton naar Alkmaar. Inmiddels hebben jongeren in de gemeente geld gekregen voor 69 initiatieven. Van technofestivals en cabaretavonden tot documentaires, graffitiworkshops en jazz jamsessies, de regeling geldt voor van alles en nog wat.
“We zijn trots op de projecten die al gerealiseerd zijn en kijken uit naar de projecten die we aankomend jaar kunnen ondersteunen”, aldus cultuurwethouder Anjo van de Ven. “Het is fijn dat de jongeren de regeling zo goed weten te vinden en er gebruik van maken. De regeling sluit namelijk perfect aan bij de Cultuurvisie van de gemeente Alkmaar, waarvan het ondersteunen van talenten en het uitbreiden van de jongerencultuur een groot onderdeel is.” (tekst gaat verder onder de foto)
Jongeren van 14 tot en met 27 jaar bepalen zelf voor welke activiteiten ze de subsidie willen inzetten. (foto: Streekstad Centraal)
Maar er zit nog 70.000 euro in de pot. De verwachting is dat hiervan nog zeker 14 culturele jongerenprojecten van kunnen worden gesubsidieerd. De gemeente heeft regels vastgesteld voor subsidieaanvragen, en daarbij is het mogelijk om aanvullend budget te krijgen voor een initiatief dat eerder met Impuls-geld was opgestart.
Jongeren van 14 tot en met 27 jaar kunnen vanaf 1 januari een aanvraag indienen. Bij de steun inbegrepen zit persoonlijke begeleiding door cultuuradviseurs van de gemeente, om projecten soepel en succesvol op te zetten, en om deze eventueel een lang voortbestaan te kunnen geven. (foto: Keith Montgomery)
Afgelopen weekend kon iedereen in de Alkmaarse binnenstad al genieten van allerlei kerstige activiteiten. Komend weekend gaat daar nog een schepje bovenop. Zowel op de zaterdag van 10:00 tot 17:00 uur als op zondag van 13:00 tot 17:00 uur is er van alles te zien en te beleven door heel de kaasstad.
Beide dagen is er een kerstmarkt op de Koorstraat en het Ritsevoort en rijdt de kinderkersttrein door de stad, met meerdere in- en uitstappunten. De kerstman loopt door de stad en deelt zuurstokken uit en verder zijn ook te zien The Grinch, elfjes en ‘complimenten engelen’, die persoonlijke complimentjes uitschrijven.
Op de zaterdag draait het draaiorgel kerstliederen, maar er wordt ook live muziek gebracht. Van 11:00 tot 14:00 uur brengt het The Seasons Trio sfeer bij de foodtruck op het Waagplein. Op de zondag is er een rollende DJ die kerstsfeer brengt en bij het stadhuis aan de Langestraat staat een arrenslee-fotohokje voor leuke kerstkiekjes.
Het hele weekend is er ook een ‘Inpakcentrale’ in de Alkmaar Store in het Waaggebouw. Inkopen die in de stad zijn gedaan worden op vertoon van de bon gratis ingepakt met speciaal Alkmaars inpakpapier.
De Oudkatholieke kerk van Alkmaar organiseert op kerstavond een kerstviering speciaal voor jonge kinderen. Het kerstverhaal wordt verteld, er worden kerstliederen met elkaar gezongen en er wordt gebeden. De kinderen kunnen meedoen met wat er in de dienst gebeurt.
Deze kinderkerstviering van de 75-jarige parochie vindt plaats voorafgaand aan de viering voor ‘grote mensen’, en is vooral bedoeld voor kinderen van 3 tot en met 11 jaar. Natuurlijk zijn ook familie en verdere aanhang welkom. Na afloop is er chocomel en lekkers.
De viering op dinsdag 24 december begint om 17:00 uur en duurt ongeveer driekwartier. Het adres van de Oudkatholieke kerk is Nassaulaan 43. Meer op alkmaar.oudkatholiek.nl. Voor de ‘grote mensen’ wordt de kerstnacht vanaf 21:00 uur gevierd onder leiding van pastoor Erna Peijnenburg.
Een fantasierijke en spannende voorstelling voor iedereen vanaf zes jaar oud. Dat is de familievoorstelling De Gorgels, naar het gelijknamige boek van komiek Jochem Myjer. Op zaterdag 21 december is de show te zien in Cool in Heerhugowaard. Joebelabambam!
De voorstelling móet wel leuk zijn want Jochem Myjer is een groot fan, ook al heeft hij er zelf niets mee te maken gehad.
Midden in de nacht wordt Melle wakker. Er zit een vreemd wezentje op de rand van zijn bed maar als Melle het licht aandoet, is het wezentje verdwenen. Melle heeft, net als zijn opa de Krulman ooit had, superogen. Daarmee gaat hij op onderzoek uit en ontdekt dat hij een Gorgel heeft die over hem waakt: Bobba. Ze worden dikke vrienden en als er gevaar dreigt, verzint Melle een plan.
De voorstelling wordt twee keer gehouden, vanaf 16:00 uur en vanaf 19:00 uur. Kaartjes kosten 26 euro, verkrijgbaar via coolkunstencultuur.nl. (foto: Bram Willems)
