Interviews met Hollywood grootheden als Tom Hanks, Meryl Streep, Julia Roberts, Dustin Hoffman en vele anderen leverden de bekroonde journalist Eric Koch een hoop anekdotes op. Op vrijdag 31 mei zal zijn voorstelling ‘Retourtje Hollywood’ om 20:00 uur bij het Alkmaarse Cultuurpodium de Alkenaer in première gaan.
Ruim 30 jaar reisde Eric Koch namens De Telegraaf rond voor filmreportages en deed hij veel ervaringen op. Tijdens de anderhalf uur durende voorstelling blikt de journalist terug op zijn avonturen in de filmjournalistiek. Hierbij deelt hij humoristische verhalen die hij heeft opgedaan.
Zo blijkt filmavonturier Harrison Ford – jarenlang de best betaalde filmster in Hollywood – in het echt een saaie Piet te zijn, was George Clooney blij dat hij pas na zijn 35e succes had geboekt omdat hij anders misschien naast zijn schoenen was gaan lopen, en bekende Eddie Murphy dat hij in zijn jonge jaren een arrogante en zelfingenomen kwal was.
Na de première in De Alkenaer gaat ‘Retourtje Hollywood’ het land in. Kaartjes kosten 10 euro en zijn verkrijgbaar op de website van Alkenaer. Of doe mee aan de quizvraag en win twee kaarten voor de voorstelling. Welke actrice won de meeste Oscars ooit? Stuur je antwoord naar info@alkenaer.nl.
Nog even en dan is het weer zover. Van vrijdag 24 tot en met maandag 27 mei is er kermis in De Noord. Dat betekent niet alleen verschillende attracties, maar ook optredens in het Dijk en Waardse dorp.
Zondag 15 september treedt Century’s Crime op in sociaal-cultureel centrum De Brink in Obdam. De Duitse tributeband brengt, als eerbetoon aan Supertramp, de muziek van deze legendarische band tot leven.
Century’s Crime biedt een feest van herkenning met nummers als Dreamer, School, Breakfast in Amerika en Goodbye Stranger. Supertramp heeft in de jaren 70 en 80 een lange lijst aan nummers gemaakt die bij velen nog kraakhelder in het gehoor liggen. Century’s Crime brengt de legendarische nummers trouw aan het origineel.
De naam van de coverband is afgeleid van het album ‘Crime of the Century’, dat in 1974 werd uitgebracht en de doorbraak betekende voor Supertramp. Dit album werd opgenomen in de klassieke bezetting met de twee overgebleven oprichters Rick Davies en Roger Hodgson en de nieuwe saxofonist John Anthony Helliwell.
De jarenlange ervaring van de individuele bandleden, de intensieve studie van de originelen en de uitgebreide analyse van talloze televisie- en video-opnames vormen de basis voor het authentieke geluid van Century’s Crime.
De zaal gaat om 16:00 uur open en tickets kosten in de voorverkoop 20 euro en aan de kassa 22 euro. Kaarten zijn te bestellen via de website van De Brink.
Op Tweede Pinksterdag kunnen actieve muziekliefhebbers een muzikale fietstocht maken door de Schermer en Eilandspolder. Onder de naam ‘4 de muziek in de Polder’ worden ze getrakteerd op optredens in een viertal kerken op fietsafstand.
Het evenement begint op maandag 20 mei om 13:00 uur. Deelnemers kunnen een van de vier kerken als startpunt kiezen. Tot en met 16:00 uur geven artiesten ieder heel uur een muziekuitvoering van ongeveer 25 minuten. De afstanden van 3 tot 5 km maken het eenvoudig om op tijd van de ene naar de andere locatie te fietsen.
In de Protestantse kerk in Stompetoren treedt de band ‘Riddles’ op met Ierse volksmuziek. Verderop in de Grote Kerk van Schermerhorn staat ‘Caspar en friends’ op het podium met romantische klassieke liederen met zang, piano en viool. In de Dorpskerk Grootschermer staat coverband ‘New River’met vocaliste Kaylee Vaalburg. In de Noordeinder Vermaning valt te genieten van het jazzkwintet ‘JazzInDeeD’ met vrolijke en dansbare jazz.
Toegangskaarten kosten 10 euro en zijn aan de deur van de deelnemende kerken te verkrijgen . Reserveren is niet mogelijk, dus wordt aangeraden om telkens op tijd te komen. Meer informatie op de website van de Grote Kerk in Schermerhorn.
Volgend jaar bestaat de Historische Vereniging Alkmaar 100 jaar. Om dat jubileum te vieren maakt de HVA een film die laat zien hoe de stad de afgelopen eeuw is veranderd. Daarvoor worden oude beelden van het Regionaal Archief gebruikt en de vereniging wil die graag combineren met oude filmpjes die mensen thuis hebben liggen. “Er ligt nog veel onbekend materiaal op zolders”, denkt bestuurslid Rob Marijn.
“We willen de stad laten zien die zo ontzettend veranderd is in 100 jaar. Als een blijvend uniek document voor Alkmaarders en onze kinderen en kleinkinderen”, vertelt Rob Marijn aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Er is al veel materiaal, ook bij het Regionaal Archief Alkmaar, maar er is ook heel veel wat we nog niet kennen. En dáár zijn we naar op zoek. Beelden die in eigen beheer zijn gemaakt; intieme plaatjes bij mensen thuis of van het dagelijks leven. Dat is leuk.” (tekst gaat verder onder de foto)
Met paard en wagen door de Alkmaarse Langestraat. (beeld: Regionaal Archief)
De HVA zoekt filmmateriaal dat in Alkmaar gemaakt is en nog op oude banden staat of al gedigitaliseerd is, geen video. Zaterdag 11 mei is er vanaf 11:00 uur een inleverdag in het Stedelijk Museum Alkmaar. “Als daar straks 200 mensen met hun oude films komen, schitterend”. Rob Marijn benadrukt dat niemand het filmmateriaal daarna kwijt is. “We noteren alles zodat iedereen z’n spullen terugkrijgt. Wie wil, kan het doneren aan het Regionaal Archief.”
De jubileumfilm gaat op 3 december 2025 in première tijdens het verjaardagsfeest van de vereniging en is daarna voor iedereen te zien in het Filmhuis Alkmaar.
“Wie is dat?”, vraagt Annemieke. “Ehm, opa”, antwoordt de tweejarige Sam. Het heeft even geduurd, maar vrijdag is in het bijzijn van familie het borstbeeld van Rudi Carrell ‘heronthuld’ op het Munnikenbolwerk. Entertainer, zanger, producent, acteur en bovenal showmaster. Dat was de gevierde Alkmaarder. Wereldberoemd in Nederland, en nog veel beroemder in Duitsland. Al verdween de kaasstad nooit uit zijn gedachten.
De afgelopen jaren maakte het beeld een ware tournee. Van de plek waar de theaterzaal van het Gulden Vlies ooit stond tot de gevel van datzelfde Gulden Vlies. Het borstbeeld kreeg tal van plaatsen en belandde uiteindelijk in een opslag van de Kunstwacht in Delft. “We realiseren het misschien niet zo, maar Rudi Carrell is onderdeel van ons collectieve geheugen”, zegt wethouder Anjo van de Ven tegen Streekstad Centraal. BAS-fractievoorzitter Ben Bijl zwengelde zo’n anderhalf jaar geleden de borstbeelddiscussie weer aan. Met als resultaat de nieuwe plek. “En daar moeten we Ben heel dankbaar voor zijn”, benadrukt Van de Ven.
Het had zomaar een middag voor lookalikes van Rudi Carrell kunnen zijn. Het ene familielid lijkt nog meer op hem dan de ander. “Rudi kijkt uit naar de buurt waar hij is geboren en heeft gewoond”, vertelt zijn broer Aad. “Het begon allemaal op de Spoorstraat.” We gaan met de enige nog levende broer van Rudi terug in de tijd. Want het had weinig gescheeld of de bekende Alkmaarder had een heel ander vak gekozen. (tekst gaat verder onder de foto)
Met ‘Wat een geluk’ deed Carrell in 1960 mee aan het Songfestival. Het werd een grote hit in Nederland, maar bij het liedjesfestijn eindigde hij een-na-laatste.
Maar het lot besloot anders. Hij werd op een hele andere manier een bekende Alkmaarder. “Als puber organiseerde Rudi schoolfeesten en daar had hij veel succes mee. Het hele repertoire van mijn vader kwam voorbij. Dezelfde sketches, moppen en liedjes. Rudi deed dat zo goed, waardoor hij ook door vele andere scholen werd gevraagd.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het borstbeeld van Carrell wordt – hopelijk voor de laatste keer – onthuld. (foto: Marco Schilpp)
Alkmaar wordt te klein voor de jonge Carrell. En uiteindelijk Nederland ook. Grote shows in Duitsland, dat is wat hij wil. “Rudi werd ‘ein showmaster’, zoals onze Duitse vrienden zeiden. Zijn droom kwam uit. Dansend en zingend als Gene Kelly. Op televisie, zelfs in kleur. Groot succes in Nederland en Duitsland, maar hij bleef ook wel een Alkmaarse jongen. Rudi was een promotor van Alkmaar, ook in zijn Duitse shows.”
De promotor van de kaasstad overleed zeventien jaar geleden in het Duitse Bremen aan de gevolgen van longkanker. Een paar maanden voor zijn dood kreeg Carrell de belangrijkste Duitse televisieprijs, Goldene Kamera. Een minutenlange staande ovatie was tijdens de uitreikingsavond het gevolg. Zijn ziekte had zijn stembanden ernstig aangetast. “Ik zal nog lang als herhaling voortleven.” (tekst loopt verder onder de foto)
Rudi Carrell kijkt nu vanaf het Munnikkenbolwerk in Alkmaar uit over waar hij geboren is. (foto: Marco Schilpp)
Maar nu dus ook op het Alkmaarse Munnikenbolwerk. “Rudi is geboren in december en ik een maand later. Geweldig om dit mee te maken”, vertelt nicht Annie Kesselaar. Samen met andere familieleden bekijkt ze het beeld aandachtig. Rudi’s dochter Annemieke is zichtbaar ontroerd. “Het is zo mooi om hier zoveel mensen te zien. Dank jullie wel.” (Foto’s: Marco Schilpp/ Streekstad Centraal)
Dichter en beeldend kunstenaar Elly Stolwijk heeft in maart haar allereerste prozaboek gelanceerd. Het boek ‘Voet in Voet, Oog in Oog’ gaat over haar ontdekkingstocht in het verleden van haar vader tijdens de Tweede Wereldoorlog. Elly wist dat haar vader Fons Stolwijk dwangarbeider was in Duitsland maar tot zijn dood was hij daar nooit spraakzaam over. KunstnetTV zocht haar op voor de documentaire ‘Vierhonderd Tweeënnegentig’.
Vanaf mei 1943 moesten alle mannen tussen de 18 en 35 jaar zich bij de Duitse bezetters melden voor Arbeidseinsatz. Het woord ‘arbeidsinzet’ verbloemt dat het om dwangarbeid ging, oftewel een vorm van slavernij. Vanuit alle bezette gebieden zijn naar schatting 7,7 miljoen mensen aan het werk gezet in Duitsland, waaronder rond 0,5 miljoen Nederlanders. Vader Fons Stolwijk was daar een van, maar tot aan zijn dood kon hij er nauwelijks over vertellen. Te traumatisch. Pas na zijn dood ging Elly op zoek naar het deel van zijn geschiedenis.
In haar indrukwekkende prozadebuut beschrijft Elly in de cursieven haar bezoek aan Laucherthal, waar haar vader Fons te werk was gesteld, en haar herinneringen aan hem. Ze wisselt de cursieven af met het verhaal over dwangarbeider Fons, een personage gebaseerd op haar vader. “Fons is nog geen 21 jaar jong als hij in de zomer na de bevrijding, de precieze datum is onbekend, terugkeert uit nazi-Duitsland waar hij gedurende de Tweede Wereldoorlog dwangarbeid had verricht in metaalfabrieken in Berlijn en Laucherthal, een ervaring waarover hij tijdens zijn leven nauwelijks kan spreken en op zeldzame momenten met dichtgeknepen keel zal zeggen dat hij ‘iets deed met schroefjes en moertjes’, want hij schaamde zich voor zijn gedwongen bijdrage aan de Duitse wapenindustrie …”
Vierhonderd Tweeënnegentig van KunstnetTV is tot en met zondag 12 mei elke dag om 10:00 en 22:00 uur te zien bij Streekstad Centraal op televisie en internet, en via kunstnet.tv.
Ondanks het grote succes van het gratis festival Mixtream zag het er niet rooskleurig uit voor Chris Dekker en zijn team. Na vele jaren zou er een einde komen aan Mixtream, maar dat is voorlopig afgewend. De gemeente Dijk en Waard steunt het festival met een extra 15.000 euro. Daarmee is Mixtream – voorlopig – gered. “We zijn voor nu natuurlijk superblij, maar voor volgend jaar moet er wel naar een oplossing gezocht worden.”
Want het Heerhugowaardse festival ziet zich geconfronteerd met grote uitdagingen. En daarin staan ze niet alleen. Het Bergense Woodlands slaat een jaartje over en tal van bevrijdingsfestivals vragen om meer geld. De uitdagingen: apparatuur die duurder is geworden, langere vergunningstrajecten en niet te vergeten de steeds ‘strakkere’ eisen die gesteld worden aan EHBO’ers, verkeersregelaars en beveiligers. (tekst gaat verder onder de foto)
Mixtream moet altijd een feestje zijn, ook als het qua weer even tegen zit. (foto: Mixtream)
“We konden als Mixtream twee dingen doen. Of we gooiden gelijk de handdoek in de ring of we gaan het gesprek aan met de gemeente. Dat tweede hebben we gedaan. Gelukkig, want Dijk en Waard onderkent het belang van ons festival. De talenten die we een podium geven en de partijen waar we mee samenwerken.”
“We moeten ook zelf gaan bezuinigen om wat meer vlees aan de botten te krijgen. Het moet namelijk goedkoper kunnen.” Voor Dekker en zijn team betekent dat lastige tijden. Want inmiddels moeten ook de spullen worden gehuurd en artiesten geboekt. Het festival staat dit jaar gepland op 1 september. “Je wil wat moois neerzetten en dat kost natuurlijk ook wel wat.” (tekst gaat verder onder de foto)
Mixtream kan niet bestaan zonder de enthousiaste ploeg vrijwilligers. (foto: Mixtream)
Maar Dekker blijft al met al positief over de situatie: “We gaan eerst dit jaar een mooi festival draaien en pas daarna nadenken over de toekomst. We moeten ons namelijk ook afvragen of we nog wel relevant zijn. Gelukkig vindt de gemeente dat en daar zijn we superblij mee. Maar voor de komende jaren hebben we wel een langetermijnoplossing nodig.”
“Het festival is gratis en het moet ook gratis blijven”, benadrukt Chris Dekker in gesprek met Streekstad Centraal. “Ik denk dat dat ook onze meerwaarde is. We maken een festival voor alle inwoners.”
Op zaterdag 11 mei worden bij Filmtheater Cinebergen twee documentaires vertoond die de thema’s goede bodem en kernenergie onder de aandacht brengen. Om 10:45 uur wordt ‘Onder het Maaiveld’ vertoond. Deze docufilm laat zien wat er in het groot moet gebeuren met de bodem, door zich te concentreren op de wereld om ons heen en die direct onder onze voeten. Daar krioelt het van de beestjes die een een belangrijke rol spelen bij de bovengrondse natuur. De makers van deze documentaire hebben onder andere gefilmd op landerijen in beheer bij Herenboeren Duinstreek Bergen. Een vertegenwoordiger van de stichting verzorgt een inleiding.
Om 13:30 uur snijdt de organisatie het gevoelige thema kernenergie aan. De film ‘Nuclear Now’ van Hollywood-regisseur Oliver Stone gaat in op de voortdurende angst voor kernenergie en de misinformatie die er over heerst. Stone kreeg toegang tot de nucleaire industrie in Rusland, Frankrijk en Amerika en onderzocht de voordelen, nadelen en de vooroordelen. Er is na de vertoning een gesprek met Jelle Oving, nucleair ingenieur bij de onderzoeksreactor in Petten. Kaartverkoop voor de beide films gaat via de website van Filmtheater Cinebergen.
Zondag 12 mei is er rondom de Ruïnekerk een kleurrijke markt met bijzondere deelnemers en inspirerende producten. Er zijn standhouders met biologische bloembollen, divers handwerk en werk van designers. Kinderen kunnen zich in allerlei wereldse kleuren laten schminken, er zijn ook een imker met een keur aan honingproducten en kraampjes met vintagespullen. Ook de stichting Herenboeren Duinstreek is op de markt aanwezig.
Verder zijn er op de vrij toegankelijke markt activiteiten voor kinderen en leerzame workshops . Vanaf 13:00 uur geven artiesten optredens op het een podium, met onder andere Braziliaanse samba en Senegalese percussie.
Het duurt nog maanden voor ze worden uitgereikt, maar de winnaars van de Victoriefonds Cultuurprijzen zijn al bekendgemaakt. De eer was vrijdag in de Witte Kerk van Heiloo aan juryvoorzitter Maarten Poorter, tevens burgemeester van Dijk en Waard. Hij riep beeldend kunstenares Amber Veel, danser en choreograaf Denden Karadeniz en schijfster Femke Brockhus uit als de winnaars in 2024. De Jong Talent prijs gaat naar acteur Rami Kooti Arab.
Op 8 september vindt de prijsuitreiking voor Visuele Kunsten plaats in het Alkmaarse Theater de Vest. De cultuurprijs Podiumkunsten en de Jong Talent prijs worden op 13 oktober in Theater Cool in Heerhugowaard uitgereikt. Tot slot is de uitreiking van de cultuurprijs Letteren op 3 november in de Ruïnekerk van Bergen. De toegang tot iedere feestelijke uitreiking is vrij, aanmelden kan via victoriefondscultuurprijs.nl.
Amber Veel (1981) studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en werkte onder ander in opdracht voor Het Grote Museum Artis in Amsterdam. Met oeroude ambachten schept de beeldend kunstenaar haar eigen universum. Tijdens haar studie specialiseerde zij zich in het werken met huiden van dieren. Belangrijke thema’s in haar werk zijn onder meer sterfelijkheid en de kringloop van het leven. Het bijzondere werk laat de kijker de verbondenheid met zichzelf en de hele levende wereld ervaren.
Denden Karadeniz (1990) is professioneel danser, docent en choreograaf. Hij weet schijnbaar moeiteloos hiphop, breakdance en hedendaagse dance in elkaar te laten overlopen. Daaruit ontstond zijn eigen unieke floorwork techniek ‘Zero’ . In 2019 richtte hij zijn eigen dansgezelschap Zero Dance Theatre op. Het is de enige urban contemporary dansgroep in Nederland. De bijzondere danser is een ambitieuze vernieuwer die bezig is een stukje van de dansgeschiedenis op te eisen.
Schrijfster Femke Brockhus (1989) publiceerde tot nu toe twee kleine romans: ‘Laat het stil zijn’ en ‘Kleine haperende vluchten’. Met uiterst talige precisie bouwt zij daarin universa, balancerend op de grens tussen waarneming en verbeelding, waarin de aan- en afwezigheid van personages zich minutieus aftekent. Brockhus durft bij het vertellen van haar verhalen te vertrouwen op de kracht van stilte en van wit. Ze snijdt haar taal exact op maat, waardoor die sterk geladen raakt. Poëtisch proza van verfijnde schoonheid.
Acteur Rami Kooti Arab (2005) debuteerde in televisieserie ‘Zeven kleine criminelen‘ en speelde in ‘Brugklas’ en de korte speelfilms ‘English Breakfast’ en ‘Bezorgd’. Voor ‘Bezorgd’ (2022) kreeg hij een nominatie voor ‘Beste Acteur’ bij de Shortcutz Awards Amsterdam. Rami beschikt over een natuurlijke charme en kan zet steeds verder gelaagde karakters neerzetten.
