Het laatste weekend van Zomer Op Het Plein zette een kroon op de editie van 2025. Net als eerdere weekenden kon het publiek in de open lucht genieten van gratis optredens op het Alkmaarse Canadaplein. Het bleef niet altijd helemaal droog, maar dit jaar hoefde geen enkele voorstelling door slecht weer naar binnen te worden verplaatst.
Vrijdagavond zorgde cabaretière Selma Visscher voor de aftrap van het slotweekend. Zaterdagmiddag trok de Haagse zangeres Shary-An Nivillac weer een ander publiek met haar kenmerkende mix van soul, pop en persoonlijke verhalen. Bekend van The Voice of Holland en hits als ‘Read My Book’ en ‘Ik Voel Me Goed’, bracht ze een sprankelend middagconcert dat zowel jong als oud raakte. (tekst gaat verder na de foto)
Een bomvol plein zondagmiddag voor het gratis optreden van Douwe Bob. (foto: Marco Schilpp)
Meezingers bracht Charl Delemarre zaterdagavond naar het plein. De winnaar van de Grote Prijs van Nederland blies het werk van Ramses Shaffy nieuw leven in, waarbij hij dirigent werd van het publiek die in koor ‘Laat Me’, ‘Doorgaan’ en ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ meezong.
Zondagmiddag was de grote finale met Douwe Bob. Het massaal toegestroomde publiek werd opgewarmd door singer-songwriter Dean Presley uit Alkmaar, met een frisse mix van pop, country en rock. Daardoor was het publiek in de juiste stemming toen Douwe Bob op het podium verscheen met ouder en nieuwer, bekender en onbekender werk.
Om 17:00 uur stroomde het plein weer leeg en de terrasjes vol. Editie 2025 van Zomer op het Plein zat erop. “We hebben nog geen bezoekersaantallen, maar we kunnen in ieder geval spreken van een zeer succesvol jaar”, aldus een woordvoerder van Theater De Vest. (Alle foto’s: Marco Schilpp)
Vertrouwd en toch ook nieuw. De Tour de Waard wordt dit jaar voor de 54ste keer georganiseerd en aan de wielerkoers zelf verandert niet veel, maar langs de kant gaat het over een andere boeg. Voor het eerst wordt ‘Tour de Waard Live’ georganiseerd.
“Voorheen stond er bij Marlène een podium en ook eentje bij De Heeren voor de entree. Nu komt er één groot podium voorbij de finish in de bocht”, vertelt Ad Molenaar. Samen met Remco de Boer van Grandcafé De Heeren en de drie gebroeders Vriend van Marlène zet hij Tour de Waard Live op poten. “Het wordt nu één groot evenemententerrein.”
Vanwege de herinrichting van de Middenweg gaat de Tour de Waard voorbij de finish een stuk over één weghelft en dan door de buitenbocht richting de Bickerstraat. De weghelft voor de winkels en de horeca langs is dus vrij. “Het creëert meer ruimte voor ons. En voor het eerst komt er ook een tent over de Middenweg”, vervolgt Molenaar. De overkapping is 25 bij 15 meter en komt in de buurt van het podium te staan, in goed overleg met de organisatie van het wielerevenement. “De wielrenners rijden dus onder de tent door. Dat is heel bijzonder en volgens in criteriums nog niet eerder gedaan.” (tekst gaat verder onder de foto)
Niet meer door de binnenbocht, maar juist buitenom. Dat creëert mooi ruimte voor een groter podium en meer feestgangers. (foto: Streekstad Centraal)
De vijf organisatoren hebben niet zomaar hun krachten gebundeld. Het is min of meer noodzaak, vertelt Molenaar. “De kosten worden te hoog om het apart te blijven doen, dan is samenwerken altijd beter. De beveiliging, de muziek, de artiesten en ook andere dingen, het wordt allemaal duurder. We gaan nu ook op het evenemententerrein controleren of mensen zelf drank mee hebben.”
Ad Molenaar heeft weer zin in de Tour de Waard. “Ik vind het persoonlijk een van de mooiste feesten van Heerhugowaard. Jong en oud, mensen uit Heerhugowaard komen er massaal heen. Mensen die verhuisd zijn komen speciaal voor de Tour de Waard met een biertje, hapje en live entertainment.”
Kunst lokt vaak een reactie uit. Op basis van de reacties op de kunst die de afgelopen weken opdook langs het Noordhollandsch Kanaal in Alkmaar kan de Triënnale Alkmaar een schot in de roos worden genoemd: de positieve reacties golven als een vloedgolf over het kanaal, terwijl de kritiek slechts een rimpeling is.
De kunstwerken die in juni opdoken op en langs het water, zijn daar neergezet door Kunstuitleen Alkmaar. De openluchtexpositie kreeg de naam Triënnale Alkmaar: The Future is Now. Twaalf kunstenaars – van bekende namen tot jong talent – laten zich inspireren door het kanaal en verbeelden in hun werk de geschiedenis, het heden en de toekomst van deze waterweg.
De kunstroute markeert het 200-jarig bestaan van het kanaal en sluit aan bij de stedelijke ontwikkeling langs de oevers. Door kunst in de openbare ruimte zichtbaar te maken, wil de organisatie een breed publiek aanspreken en een bijdrage leveren aan de leefbaarheid én de culturele identiteit van Alkmaar.
De kunstwerken blijven tot 8 september staan. In deze video krijg je een impressie van het project en de kunstwerken langs het water. Meer info is te vinden op de site van Kunstuitleen Alkmaar.
Feestgedruis, blikjes bier en grote festivaltenten: wie dat eerdere jaren opmerkte rondom het Geestmerambacht dacht misschien aan festivals als Indian Summer of Elrow Town. Dit jaar is er nog maar één optie over: het Liquicity Festival, een van ’s werelds grootste Drum & Bass-evenementen. De een slaat liever over, de ander gaat júíst de hort op. “Ik hoef Anouk en BLØF niet nog een keer te zien.”
Het feestgedruis is al van ver te horen bij de noordkant van het Geestmerambacht. De meesten hebben er al twee dagen op zitten en laden zich bij een van de honderden tentjes op voor de laatste avond. Anderen komen net aan om de laatste avond de sterren van de hemel te dansen in hun hipste kleding.
Het festivalleven rondom het Geestmerambacht lijkt te bruisen, maar wie de ontwikkelingen rond het festivalaanbod bij het Geestmerambacht volgt, weet wel beter: dat wordt steeds kariger. Indian Summer, jarenlang een zeer gewaardeerd en toegankelijk festival, stopte er na afgelopen jaar voorlopig mee vanwege een ‘optelsom van dingen’. “Van de beschikbaarheid van het terrein en de planning tot bredere ontwikkelingen in de markt en onze eigen festivalstrategie”, lichtte hoofd marketing Roy Pereira eerder toe. Ook Elrow Town, een fantasy dancefestival, hield er na edities in 2022 en 2023 mee op. (tekst loopt door onder de foto)
Honderden tenten staan er naast het festivalterrein aan de noordkant van het Geestmerambacht (foto: Streekstad Centraal)
En zo is het Liquicity Festival, dat in de afgelopen drie jaar ook al neerstreek bij het Geestmerambacht, het enige festival dat deze zomer is overgebleven. Voor velen is het jammer dat het aanbod zo gering is, en vooral dat Indian Summer niet meer bij het Geestmerambacht is.
Bijvoorbeeld voor ‘festivalopa’ Robert Both (80), die tijdens de 2019-editie op het podium werd geroepen om te komen dansen. Van het ene op het andere moment waren niet de artiesten, maar een dansende Robert de hoofdact van dat moment, met de bijnaam ‘festivalopa’ als gevolg. Maar hoe groot zijn liefde voor festivals ook is, het Liquicity Festival kan Indian Summer voor hem niet vervangen, en hij zal er dan ook niet bij zijn.
Met swingende heupen en de armen in de lucht veroverde ‘festivalopa’ Robert Both het podium van het Indian Summer Festival in 2019 (foto: NH Nieuws)
Anderen vinden het juist wel prima dat alleen het Liquicity Festival op het programma staat. “Ik snap de aantrekkingskracht van Indian Summer wel omdat het toegankelijk is en de muziek lekker algemeen is,” vertelt een man uit een groepje van zes uit de omgeving terwijl hij bij de ingang staat, “maar ik vind het niks. Dan sta ik nog een jaar naar Anouk en BLØF te luisteren, alsjeblieft niet. De muziek vind ik hier vele malen beter.”
Ook Alkmaarder Sjon, die zijn auto net heeft geparkeerd en de laatste avond van het Liquicity Festival gaat bezoeken, geeft de voorkeur aan dit festival. “Ik vind de muziek hier gewoon veel beter. Het is misschien een vrij specifiek genre, dus je moet ervan houden. Maar de mensen die hier zijn houden ook allemaal echt van Drum & Bass. Dat maakt het extra leuk”, vertelt hij aan Streekstad Centraal. (tekst loopt door onder de foto)
Een groepje bezoekers uit Letland en Estland, die door hun vriend uit Alkmaar zijn meegenomen (foto: Streekstad Centraal)
Dat het Liquicity Festival echt een evenement is voor Drum & Bass (elektronische dansmuziek, gekenmerkt door snelle breakbeats en zware baslijnen), zorgt ervoor dat er veel internationale aanwas is. Zeker omdat het een van de grootste Drum & Bass-festivals ter wereld is. “Het genre komt oorspronkelijk uit het Verenigd Koninkrijk, dus daarom zijn er veel Britten, maar er zijn ook ontzettend veel Duitsers, Belgen. Ik heb mensen uit heel Europa en ook zelfs daarbuiten gezien”, zegt Bas, die voor het festival werkt.
Toch heeft het festival zich ingezet om niet alleen Drum & Bass-liefhebbers van over de hele wereld aan te trekken, maar juist ook mensen uit de omgeving. Zo stelde het een gelimiteerd aantal tickets met korting beschikbaar voor inwoners van de gemeenten Alkmaar, Dijk en Waard, Schagen en Bergen. In hoeverre dat charmeoffensief is geslaagd, moet bij de evaluatie blijken.
De makers zien het als een speciale uitnodiging aan al je zintuigen. Ter gelegenheid van het 200-jarig jubileum van het Noordhollandsch Kanaal maakten Lonneke van Heugten, woordkunstenaar en stadsdichter van Alkmaar, en Sandra Schouten, kunstenaar en zintuigspecialist, een audiowandeling die mensen meeneemt op een persoonlijke reis door Alkmaar.
De kunstenaars hebben met een stem willen geven aan de eeuwenoude vaarweg die dwars door Alkmaar werd gegraven. Daarom heet het project ‘Het Kanaal Spreekt’. De kunstenaars activeren tijdens de wandeling door taal en geluid al je zintuigen.
De audiowandeling begint bij de openbare bibliotheek aan het Canadaplein. Daar is een Het Kanaal Spreekt-pakket te koop voor 5 euro. Op vertoon van een AlkmaarPas krijg je een euro korting. (tekst gaat verder onder de foto)
De audiotour kan daarna worden gedownload op de eigen mobiele telefoon en met een eigen koptelefoon worden beluisterd. Na ongeveer een uur eindigt de tour op het Schermereiland bij het pontje. De afstand is ongeveer 3,5 km.
‘Het Kanaal spreekt’ is een culturele productie van Sandra Schouten, Lonneke van Heugten en audioproducer Markus Hoogervorst. Dit project is onderdeel van het jubileumjaar Noordhollandsch Kanaal 200 Jaar en wordt mogelijk gemaakt door een bijdrage van de gemeente Alkmaar.
Bijna iedereen kent 3FM Serious Request vast wel. Ieder jaar sluiten dj’s zich op in een glazen huis, ergens op een plein in een Nederlandse stad, om geld in te zamelen voor het goede doel. Door de jaren heen kwamen er een podium, enorme tv-schermen en meer bij, en ook het publiek werd steeds groter. Te groot voor Alkmaar, bleek toen de gemeente Serious Request probeerde binnen te slepen.
PvdA, GroenLinks en VVD brachten begin dit jaar de motie ‘Haal Serious Request’ naar Alkmaar!’ in de gemeenteraad. Met het aannemen van de motie kreeg het college van B&W opdracht om te gaan lobbyen om het evenement dit jaar of volgend jaar naar Alkmaarse binnenstad te halen.
Aangezien het college dit zelf ook wel zag zitten, kwam net al snel in actie. “Door gesprekken met de organisator en andere gemeenten die Serious Request eerder organiseerden, nam ons enthousiasme toe, ook op het gebied van financiële haalbaarheid. Tegelijkertijd werd duidelijk dat de eisen aan de evenementenlocatie vanuit de organisator hoog waren.”
In april kreeg de gemeente organisator NPO op bezoek en zijn diverse locaties in de binnenstad bezocht en is aanvullende informatie verstrekt. De NPO heeft daarna geconcludeerd dat het evenement te groot is voor de pleinen in het centrum. Het Glazen Huis, het podium, de grote tv-schermen en alles wat er nog meer wordt neergezet, plus natuurlijk de vele bezoekers; er is gewoon niet genoeg ruimte voor alles op één locatie.
“Zowel de NPO als wij vinden het jammer dat het huidige concept ruimtelijk niet past. NPO heeft laten weten dat zij Alkmaar een mooie en gezellige stad vinden”, aldus het college. “Er is uitgesproken dat, mocht er in de toekomst iets veranderen aan het concept, Alkmaar zeker op het vizier van de NPO staat en dat wij graag gaststad willen zijn voor een volgende editie.” De kans dat het evenement verkleind wordt lijkt echter zeer klein. (foto: Wikipedia / Deerpeter)
Het Alkmaarse Theater De Vest sluit het theaterseizoen 2024-2025 af met een uitzonderlijk hoog bezoekersaantal: ruim 123.000. “Een absoluut topjaar”, noemt het Alkmaarse theater de afgelopen periode. En gezien de kaartverkoop, lijkt het komende seizoen ook weer mooi te worden voor het theater aan het Canadaplein.
“Het is hartverwarmend om te zien hoeveel mensen Theater De Vest weten te vinden”, kijkt directeur Naud van Geffen met genoegen terug. “Dit succes is te danken aan ons fantastische team, bevlogen makers en bovenal aan ons trouwe en nieuwsgierige publiek. We zijn jullie ontzettend dankbaar.”
Grote publiekstrekkers waren onder andere Onze Jordaan, Malle Babbe, Jesus Christ Superstar, Josephine B en de eigen productie De Klokkenluider van Alkmaar in de Grote Kerk. Ook het cabaretaanbod was weer populair, met uitverkochte zalen voor onder andere Tim Fransen, Kor Hoebe en Freek de Jonge. Ook vele kleinere producties deden het goed.
Theater De Vest zit niet stil. Het nieuwe theaterseizoen is in aantocht en de kaartverkoop gaat hard. Inmiddels zijn alweer bijna 58.000 kaarten verkocht voor voorstellingen als Hairspray, We Will Rock You en voor Simone Kleinsma. Het theaterseizoen opent in september met de vijfsterrenproductie Dear Evan Hansen, een meeslepende muziektheaterproductie van De Theateralliantie.
Het programma voor het seizoen 2025-2026 is te vinden op theaterdevest.nl. (foto: Rick Akkerman Fotografie)
Hijgend en puffend komen groepjes mensen boven nadat ze een tocht van 127 traptreden hebben afgelegd. Maar eenmaal boven kijkt iedereen de ogen uit. De bezoekers zijn niet de Sagrada Familia of de Notre Dame opgeklommen, maar de vuurtoren van Egmond aan Zee. Waar die normaal altijd anderen in de schijnwerpers zet, staat hij dat zondag zelf. Na anderhalf jaar aan renovatiewerkzaamheden is de vuurtoren van Egmond aan Zee sinds deze week klaar voor de toekomst. En dat moet gevierd worden, dachten de beheerders. Twee uur lang was de vuurtoren zondag gratis toegankelijk.
“We hebben nieuwe ledverlichting, de ramen en de gietijzeren randen eromheen zijn vernieuwd en verbeterd, de koepel is wit geschilderd en er liggen nieuwe tegels bij de ingang”, somt Henk Biesboer, beheerder van de vuurtoren, de renovatiewerkzaamheden van de afgelopen anderhalf jaar trots op. Die waren nodig, vertelt hij, want sommige gedeeltes van de vuurtoren waren ‘behoorlijk verouderd’. “Het is daarom echt fantastisch dat de toren gerenoveerd is.” (tekst loopt door onder de foto)
‘Goed kijken waar je je voeten neerzet’, was het devies tijdens de tocht naar boven. Maar als het einde in zicht is gaat de blik toch vaak naar andere dingen dan de eigen voeten. (foto: Streekstad Centraal)
De werkzaamheden zijn onderdeel van een programma van Rijkswaterstaat waarbij meerdere vuurtorens langs de gehele Nederlandse kust een opknapbeurt krijgen. Het voornaamste doel daarvan is om de vuurtorens duurzamer te maken.
Zondag houdt Henk de wacht bij de ingang van de vuurtoren. Want nu de toegang gratis is en de vuurtoren voor het eerst in de nieuwe staat is te bekijken voor publiek, heeft zich een rij gevormd voor de ingang. “Het is behoorlijk druk inderdaad, maar er kunnen slechts vijftien mensen tegelijk naar binnen. Ik had de drukte eigenlijk wel verwacht, want het is natuurlijk een uniek monument.” (tekst loopt door onder de foto)
Zondag konden bezoekers vanuit de vuurtoren zo’n 20 kilometer ver kijken, schat Piet. Bij mooi weer is dat 45 kilometer. (foto: Streekstad Centraal)
Bovenin de toren staat Piet, vrijwilliger bij de vuurtoren, om bezoekers daar van tekst en uitleg te voorzien. Hij is al 65 jaar betrokken bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) en kwam wekelijks in de vuurtoren. “Terwijl ik dan aan het vertellen ben schieten er veel reddingsacties door mijn gedachten. Dat brengt wel echt een nostalgisch gevoel met zich mee, want het was altijd heel spannend.”
Henk is minder lang dan Piet betrokken bij de vuurtoren, maar heeft ook genoeg spannende verhalen waar bezoekers hij de bezoekers mee kan trakteren. “Een aantal jaar geleden was het windkracht 12, iets wat hier nauwelijks voorkomt. Toen wilde er een filmploeg vanuit het bovenste gedeelte van de toren opnames maken. De toren bewoog al de hele dag een klein beetje maar toen we eenmaal boven waren begon het alleen maar harder te waaien en begonnen de deuren ook te trillen. Die cameraploeg vroeg of dat wel vaker zo was, en ik zei heel zelfverzekerd ‘ja’. Maar voor mij was het ook de eerste keer dat ik het meemaakte.” (tekst loopt door onder de foto)
Om nog even het spannende gevoel te krijgen van vroeger pakt Piet de telefoon waarmee hij altijd de kustwacht belde om ze te instrueren. (foto: Streekstad Centraal)
De geschiedenis van de vuurtoren, officieel de J.C.J. van Speijk vuurtoren, gaat ver terug. Toen de bouw in 1834 was afgerond, werd de toren opgedragen aan Jan van Speijk, een heldhaftige luitenant-ter-zee, vond ook Koning Willem I. Nadat Van Speijks schip dreigde te worden gekaapt door de Belgen – wat absoluut geen optie voor hem was -, koos hij ervoor om zijn eigen schip op te blazen, waarbij hij en 25 andere bemanningsleden omkwamen. Die daad vond Koning Willem I zo moedig dat hij een gebouw naar de luitenant wilde vernoemen. De keuze van de koning viel op de vuurtoren in Egmond aan Zee.
Jarenlang was de Egmondse vuurtoren een belangrijke, maar door de komst van satellietnavigatie werd de bemanning van de vuurtoren in Egmond aan Zee vanaf 1980 overbodig. De observatietaken konden nu door een landelijke kustwacht worden overgenomen.
Hoewel de vuurtoren al jarenlang een monument is, heeft het nog wel een belangrijke functie. “Het is voor de reddingsbrigade nog altijd een herkenningspunt, maar ook zeker voor recreatievaart. Die functie blijft heel belangrijk”, legt Piet uit aan Streekstad Centraal.
Toch geeft hij bezoekers vooral uitleg over de oude onderdelen in de vuurtoren, bijvoorbeeld de pijlschijf, waarvan exacte locaties kunnen worden afgelezen, en de oude telefoons waarmee die locaties werden doorgeven aan de kustwacht. “Men vindt het prachtig”, ziet Piet. (tekst loopt door onder de foto)
Er is genoeg vermaak voor de bezoekers zondag, zo ook voor dit gezin uit Zuid-Limburg. (foto: Streekstad Centraal)
“Ik zag dat de vuurtoren vandaag open is, en iedereen leek het leuk om ernaartoe te gaan”, vertelt een moeder van een gezin met drie jongens uit Zuid-Limburg. Eenmaal bovenin de toren vindt iedereen het ook leuk, behalve één. “Ik vind het wel heel hoog”, zegt een van de jongens terwijl hij naar de grond 28 meter lager kijkt.
Niet alleen toeristen, ook Egmonders zelf komen zondag een kijkje nemen. “De vuurtoren is de trots van ons dorp”, vertelt Derper William. “Dus ik moest er vandaag even bij zijn om te kijken hoe het eruit ziet na de renovatie. Ik vind het erg mooi geworden.”
Onder een stralende zon en met het bekende Klimduin in de achtergrond vond zaterdagmiddag het Zomerfeest plaats in Schoorl. Het evenement, georganiseerd door Stichting Duindorp Schoorl in samenwerking met de lokale ondernemers, werd in het leven geroepen met een duidelijk doel: het dorp opnieuw en positief op de kaart zetten na een pittige periode van werkzaamheden. En dat is gelukt – met vlag en wimpel. “Geweldig om te zien hoe het plein en alles is aangepakt.”
“Het idee voor dit feest ontstond eigenlijk vanuit een verlangen om te laten zien: we zijn er weer, Schoorl is weer open en klaar om mensen te ontvangen,” legt Britt van Duindorp Schoorl – een van de drijvende krachten achter het evenement – uit. “De afgelopen tijd is er veel gewerkt aan de infrastructuur en bereikbaarheid. Nu willen we laten zien hoe mooi het hier geworden is.”
Het Zomerfeest is echt bedoeld als een welkom voor iedereen. “Voor vaste bezoekers, maar ook voor mensen die hier voor het eerst zijn,” vertelt Britt. “We willen laten zien dat Schoorl weer goed bereikbaar is, levendig is, en dat er genoeg te doen is in het vernieuwde centrum.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het was gedurende de middag een gezellig drukke boel op en rondom het Klimduin in Schoorl. (foto: Streekstad Centraal)
De keuze om het feest te organiseren op de eerste dag van de zomervakantie was geen toeval. “We wilden de vakantie beginnen met iets feestelijks, iets positiefs,” zegt Britt. “Voor veel mensen is dit een welkom, en voor sommigen zelfs een eerste kennismaking met het vernieuwde Schoorl.”
De middag is een gezellige in- en uitloop van bezoekers. Gezinnen, dagjesmensen en dorpsbewoners lopen af en aan over het plein bij het Klimduin, waar het zogeheten ‘Klimduinpodium’ centraal staat. Hier treden afwisselend lokale artiesten op en er is een heuse poppenkast voor de kinderen.
Onder een grijs doek dat de zon tegenhoudt zijn zitplekken gecreëerd waar bezoekers onder het genot van een drankje of ijsje kunnen genieten van de optredens, terwijl kinderen zich laten schminken of knutselen bij de creatieve kraampjes. (tekst gaat verder onder de foto)
Ook aan de kinderen is gedacht, naast spelen op het Klimduin is er ook een hoek om te knutselen of om zich te laten schminken. (foto Streekstad Centraal)
“Wat een fijne verrassing tijdens onze wandeling hier,” zegt een echtpaar uit Haarlem. “We komen al jaren in Schoorl, maar dit voelt als een nieuw begin. Het is levendiger dan ooit, echt een goed begin van de zomer zo.”
Voor het organiseren van het feest is nauw samengewerkt met de ondernemers rondom het Klimduin. Britt licht toe: “Het was voor iedereen belangrijk dat we na de werkzaamheden iets gezamenlijks zouden doen om het dorp weer op te laten bloeien. En dat is gelukt – we krijgen ontzettend veel leuke reacties van bezoekers.”
En die reacties blijven komen. “De kinderen willen niet meer naar huis, ze hebben het zó naar hun zin,” lacht een jonge moeder. “En wij genieten mee vanaf het terras.” Een andere moeder vult aan: “De kinderen zijn dolblij met het schminken en knutselen, dat is zo leuk om te zien.” Als het aan de bezoekers ligt, krijgt het Zomerfeest volgend jaar zeker een vervolg.
Het heeft 200 jaar geduurd, maar nu is het dan eindelijk zover: kunstenaars en dichters hebben het Noordhollandsch Kanaal gebruikt als bron van verbeelding. De inspiratie van het kanaal leverde een poëziebrochure, een expositie én muurgedichten op.
De poëziebrochure heet ‘Poëzie van het Kanaal’. Tien dichters en tien kunstenaars uit de regio laten zich hierin inspireren door verleden, heden en toekomst van het Kanaal en het water als verbinder van werelden. Het zijn niet alleen gevestigde namen, maar ook jong lokaal talent dat in de brochure een podium krijgt. “De jongere generatie moet ook aan bod komen”, vertelt kunstenaar Rob Komen in een videoreportage van Streekstad Centraal.
De gratis publicatie is te verkrijgen (zolang de voorraad strekt) via bibliotheek, buurthuis, Kunstuitleen en online.
Bewoners van Schermereiland kiezen hun top-drie, die op een muur in hun buurt worden vereeuwigd. De feestelijke onthulling van de muurgedichten vindt plaats in september tijdens ‘Poëzie op de Pont’: een dag vol kunst, voordrachten en muziek.
Ook vormt de veerpont in september een varende expositie van schilderijen van basisschoolleerlingen, geïnspireerd door de poëzie en beeldende kunst uit de poëziebrochure.
In de videoreportage van Streekstad Centraal komen stadsdichteres Lonneke van Heugten en andere kunstenaars aan het woord over hun bijdrage aan het project.
