Amateurartiesten krijgen de kans om hun muzikale kunsten te laten zien. Van hits uit de jaren ’70 tot Nederlandstalige muziek. Van alles is te horen tijdens een Open Podium op zondag 14 juli in het Alkmaarse Park De Oude Kwekerij.
De middag wordt om 14:00 uur afgetrapt door het instrumentale duo Theo en Henk. Zij spelen hun versies van hits uit de jaren ’60, ’70 en ’80. Hierna volgen drie jonge artiesten van Alkmaars Talent: Noa Kwas, Wende van den Berg en Sam Renooij. Renate Spierdijk zal haar eigen Nederlandstalige liedjes laten horen. Het Open Podium duurt tot 16:00 uur en zal met zang en gitaar afgesloten worden door de tweekoppige band Charlie.
Toegang is gratis, maar er wordt wel gevraagd om een kleine vrijwillige bijdrage. Het park aan de noordkant van station Alkmaar is verboden voor honden. (foto: La Luuz)
Met meer dan 3000 taxaties in binnen- en buitenland is taxateur Arie Molendijk een heuse naam in de wereld van ‘oude boeken en hoeveel geld krijg je ervoor’. Stad en land reist hij af, waar mensen soms uren in de rij staan om hun oude prenten en werken te laten taxeren. Dinsdag streek hij neer in Hotel Zuiderduin, in het ietwat duistere Brasserie Bisou en mocht iedere bezoeker met vijf euro zijn schatten aan Arie voorleggen.
Martin* (gefingeerde naam) uit Heiloo zet zijn kist met oude boeken met een klap op het tafeltje, en begint een serie uit te laden. Enthousiasme klinkt door in Aries stem: “Negen delen van De Werken van Vondel. Prachtig gebonden in Marokijns – geen Marokkaans – leder! Maar…” Arie steekt zijn vinger in de lucht, Martin kijkt hem aan. “De vraag is: is het allerbelangrijkste deel aanwezig?” (tekst loopt verder onder foto)
Bij twijfel belt Arie met een veilingmeester op afstand om even te overleggen (foto: Streekstad Centraal)
“Dat toch een mooie binnenkomer!”, zegt Arie tevreden. Het gaat namelijk lang niet altijd zo. “Je ziet meer rommel dan leuke dingen. Er zijn dagen dat ik niks meer dan oud papier zie. Tja, dat hoort erbij.” Maar toch blijft het taxeren Arie boeien. Want dat ene, speciale boekje kan er zomaar ineens bij zitten. (tekst loopt verder onder foto)
Deze plaat was volgens de bezoeker 400 euro waard, maar Arie ziet dat toch echt anders (foto: Streekstad Centraal)
“Weet nog goed, jaar een of tien geleden, dat ik een klein boekie tegenkwam, uit 1612, 1620, met de hand geschreven door een chirurgijn uit die tijd. Recepten, plaatjes van kruiden stonden erin die hij zelf had ingekleurd.” Zelf schatte Arie de prijs op 2000 euro. “We zaten met rooie oortjes te luisteren. Wat denk je dat ‘ie opbracht, eer dat de hamer afging?” Arie pauzeert verwachtingsvol en Streekstad Centraal doet een, bij nader inzien, belachelijke schatting. “22.000! En weet je, de volgende dag had het zo maar 1000 kunnen opleveren. Dat zijn van die leuke dingen.” (tekst loopt verder onder foto)
Als Arie in gesprek is met een moeder en volwassen dochter over hun boeken, neemt de spanning ineens voelbaar toe. Arie, ferm: “Mevrouw, u wilt iets uit mijn mond horen dat niet waar is.” De oudere dame tegenover Arie is inmiddels opgestaan en buigt wat voorover. Ze is het oneens met Arie’s taxatie van ‘ze zijn niks waard.’ “U vindt mij een lastige kerel, denk ik”, zegt Arie als ze uiteindelijk afdruipt. Het zit hem lange tijd niet lekker. “Ik blijf het lastig vinden, als mensen me niet geloven. Soms worden ze zelfs boos en eisen ze dat ik iets koop.” (tekst loopt verder onder foto)
Het Kuifjeboek met hakenkruis erin uit 1930 dat deze dame in een weggeefkast vond, was helaas niet zo veel waard (foto: Streekstad Centraal)
Ook een andere bezoeker was verbaasd over de geschatte waarde. “Ik heb het ook bij Tussen Kunst & Kitch laten taxeren”, zegt ze. “En toen zei hij 400 euro.” Daar loopt Arie vaker tegenaan, zegt hij hoofdschuddend. “Die geven vaak de verzekeringsprijs. Veel te hoog. Als ze het dan gaan veilen zijn mensen teleurgesteld.” Arie laat niet graag mensen boos of teleurgesteld vertrekken.
En de meeste mensen doen dat ook niet. Terwijl het merendeel van de boeken geen moer waard is, lopen bijna alle bezoekers met een glimlach naar buiten. Want voor maar vijf euro taxeert Arie niet alleen je boeken, maar hoort hij ook het verhaal erachter en luistert hij aandachtig. En voor sommige mensen is dat meer waard dan geld.
“Deze visie gaat ons helpen om iedereen, zowel in de dorpen als in de stad, iets passends en prikkelends te bieden binnen het toekomstige cultuuraanbod”, zei wethouder Anjo van de Ven tijdens de afrondende participatiebijeenkomst over de Alkmaarse Cultuurkoers 2040. Tevreden bedankte ze iedereen die tijd en energie heeft gestoken in het tot stand komen van de cultuurvisie voor de komende jaren.
In Theater De Vest kwamen zo’n 90 mensen bijeen om te praten over de koers die de gemeente Alkmaar de komende jaren moet gaan varen om kunst en cultuur te stimuleren. Na de inleiding van wethouder Anjo van de Ven volgden presentaties over de achtergronden van de Alkmaar Cultuurkoers 2040. Om deze samen te stellen zijn allerlei inwoners geïnterviewd over hoe zij cultuur in de gemeente beleven. Als maker en als ‘consument’. Waar ze blij mee zijn, wat beter kan, wat er mist. (tekst gaat verder onder de foto)
Een sfeervolle en goedbezochte avond over de Alkmaar Cultuurkoers 2040. (foto: Keith Montgomery)
Inwoners zijn over het algemeen tevreden over het culturele aanbod en over de twee culturele hotspots, het Canadaplein en Overstad. Maar het kán beter. Dat is wat onderzoeksbureau Blueyard concludeerde. Met name in de buitenwijken en dorpen is er volgens inwoners te weinig ruimte voor optredens, exposities en ateliers. Met ook als gevolg dat voorstellingen nog wel eens snel uitverkocht zijn en er weinig ruimte is voor vernieuwing. En jongeren vinden het uitgaansleven veel te beperkt. (tekst loopt door onder de foto)
Portretten van de mensen die een bijdrage hebben geleverd aan de totstandkoming van de Alkmaarse Cultuurkoers 2040. (foto: Keith Montgomery)
De Alkmaarse Cultuurkoers 2040 wordt deze zomer helemaal afgerond, zodat de gemeenteraad er in het najaar een besluit over kan nemen. De (voorlopige) stukken komen deze week online. (hoofdfoto: Keith Montgomery)
“Met meer dan twintig Nederlandstalige artiesten die liveoptreden, wordt het een dag vol muzikaal spektakel”, schrijft de organisatie in een bericht. Het is nog niet bekend wie er dit jaar optreden tijdens het muziekfestival. “Het wordt landelijk uitgezonden op zowel radio als televisie.”
“Deze had mijn vader ook”, zegt een man. Hij kijkt geïnteresseerd in het rond. Liefhebbers van oude auto’s konden zondag hun hart ophalen op de Torenstraat in Castricum. Vooral veel kinderen keken geïnteresseerd naar de oude auto’s. En ook voor de eigenaren was dat een leuk moment. “Een hoop mensen denken dat mijn auto niet zo oud is.”
Jelle Ouwendijk staat met zijn Mercedes op de Torenstraat in Castricum. En hij is niet de enige. Een oude BMW, een Volvo, Vespa’s uit jaren vijftig en een iconische Triumph. Het is zomaar een greep uit de oldtimers op de straat. Ondanks de regen worden de voertuigen toch door de nodige ogen bekeken en lopen sommige liefhebbers er likkebaardend langs.
Ouwendijk staat al een paar uur met zijn wagen in het dorpscentrum. Het is een Mercedes-Benz 280 s uit 1976. “Een hoop mensen denken dat mijn auto niet zo oud is”, zegt Ouwendijk tegen de verslaggever van Streekstad Centraal. “Maar goed, als je gaat rekenen. 1976 is ook al 48 jaar geleden. Dat hebben veel mensen niet echt door.” (tekst gaat verder onder de foto)
Ouwendijk laat trots zijn Mercedes zien. Een van de eerste wagens met cruisecontrol en een airco. (foto: Streekstad Centraal)
Ouwendijk is naar eigen zeggen al jaren gek van auto’s. “Ik was twaalf en ging niet meer naar school. Pa zat in de auto’s, dus ik ben er een beetje ingerold. Zo is het gegaan.” Thuis heeft Ouwendijk nog meer antieke auto’s, maar in deze Mercedes-Benz rijdt hij “dag en nacht”. “Een huis kostte in die tijd zo’n 140.000 ouderwetse guldens, en deze auto had een prijskaartje van 120.000 gulden. Het was een behoorlijke investering.”
De wagen van Ouwendijk is een Amerikaanse uitvoering. Met cruisecontrol en zelfs een airco. “Een luxe wagen, zeker in die tijd. Een auto met charme. Bovendien gaat hij niet kapot. Met andere merken is er altijd wel wat”, vertelt de autohandelaar. Ouwendijk wijst naar de wagen. “Een lampje blijft dan knipperen of een deur gaat minder goed dicht. Maar bij deze is dat niet zo.”
Ondertussen gaat het weer flink regenen. “Laten we even schuilen”, zegt een bezoeker. Even later gaan de blikken naar een Ford Model A Tudor. De allereerste auto die van een productielijn rolde. “Het zou zomaar de wagen van een dokter of burgemeester kunnen zijn”, lacht een man. “De wagen komt rechtstreeks uit Swiebertje”, vult een ander aan. De eigenaar van de Ford is helaas niet in de buurt. (tekst gaat verder onder de foto)
De motor van de Ford Model A Tudor. (foto: Streekstad Centraal)
Na regen komt zonneschijn. Ook in Castricum. Het begint zelfs een beetje warm te worden op deze junidag. “Jammer van het weer, maar je ziet dat er toch niet veel minder mensen komen”, zegt een marktkoopman met een collectie boeken. “We laten ons niet uit het veld slaan.” Hij lacht.
Voor de derde aflevering van de serie ‘Op atelierbezoek in…’ trok de cameraploeg van KunstNetTV naar kunstenaarsdorp Bergen. Daar maakten ze een portret van beeldend kunstenaar GÃgja Reynisdóttir, die een bijzondere schildertechniek heeft ontwikkeld.
GÃgja Reynisdóttir is geboren in Zweden maar groeide op in IJsland. Op haar 22e kwam ze naar Nederland. “Ik kwam oorspronkelijk naar Nederland voor de liefde, want ik had een hele leuke Nederlandse jongen leren kennen, maar ook voor mijn studie.” Ze studeerde aan de kunstacademie in Groningen en vervolgde haar studie aan het Sandberg Instituut Amsterdam. In 2000 behaalde ze daar haar master of fine arts in video- en geluidsinstallaties. “De liefde bleef, dus ik ben ook maar gebleven.”
GÃgja laat zich voor haar kunst vooral inspireren door de natuur en hoe mensen in harmonie met de natuur zouden kunnen samenleven. De laatste jaren maakt ze vooral cut-outs en (wand)objecten, gemaakt uit papier, metaal en/ of plastic folie. En ze maakt fijne potloodtekeningen op grote bladeren die ze vindt in het bos of in tuinen. Voor haar bladtekeningen ontwikkelde GÃgja zelf een techniek om de bladeren te drogen, te ontkleuren en te preserveren.
‘Op atelierbezoek in …’ is elke dag vanaf 10:00 en 22:00 uur te zien bij Streekstad Centraal en via de site van KunstNetTV.
Plaveisel, monumentale sokkels, maar ook grafstenen. Als je goed kijkt, zijn er veel fossielen met het blote oog te zien. Stadsarcheoloog Jelle Reumer geeft zondag 14 juli vanaf 14:00 uur een lezing over stadsfossielen. De bijeenkomst wordt gehouden in Grote Kerk Alkmaar en dat is niet voor niks.
Want ook de vloer van de kerk bestaat uit fossielen. Honderden miljoen jaren geleden werd het hardsteen gevormd toen de Ardennen nog deel uitmaakten van een tropische zee vol koralen, vissen en schelpdieren. “Reumer schetst een beeld van het milieu en de biodiversiteit van honderden miljoenen jaren geleden”, schrijft de organisatie in een bericht.
De lezing van Jelle Reumer sluit aan bij de tentoonstelling Fossil Remains. Kunstenaarsduo Driessens & Verstappen liet zich inspireren door de eeuwenoude vloer. Een gratis ticket voor de lezing is te reserveren via de website van Theater De Vest.
Na een kleine time-out maakt band JOHAN dit jaar een comeback met nieuwe muziek. Het album The Great Vacation telt dertien nummers. Zondag 7 juli staat JOHAN samen met indierockband FIEP vanaf 19:45 uur op het dakterras van Podium Victorie.
‘The great vacation’ kwam tot stand in een lockdown, een gedwongen pauze die het dagelijks leven onderbrak. Enerzijds verwijst de titel van het album naar de klassieke, grote zomervakantie. Maar naarmate de tijd verstrijkt tijdens de opgelegde isolatie komen ook verschillende vragen op. Wat is het echte leven en hoe ziet dat er hierna uit?
De deuren gaan open om 19:00 uur en de aanvang is om 19:45 uur. Een kaartje voor het optreden kost in de voorverkoop 29 euro, aan de deur 30 euro. Voor meer informatie, zie de website van het theater aan de Pettemerstraat in Alkmaar.
Al jaren is het een begrip in de Kop van Noord-Holland. De Langedoikermarkt. Een groot succes, maar dit jaar gaat de markt niet door. “Door een tekort aan tijd voor de organisatie, veroorzaakt door het onverwachte overlijden van onze penningmeester en persoonlijke omstandigheden binnen ons bestuur.”
Ondanks de uitdagingen is er door de organisatie nog wel gezocht naar alternatieven. “Maar helaas is deze zoektocht niet succesvol geweest”, laat het bestuur weten.
Al vanaf 1980 is de markt een begrip in de regio. Eerst onder de naam Broekermarkt en vervolgens werd het Langedoikermarkt. Vorig jaar spraken we marktmeester Nick Hazewinkel over het nieuwe jasje van de markt. Met live-entertainment en straattheater ging de 2023-editie er heel anders uitzien.
Op zaterdag 17 augustus stond de 2024-editie van de markt gepland. De organisatie wil verder niet inhoudelijk reageren op de afzegging van het evenement. “We vragen uw begrip voor deze situatie en hopen op uw steun.” Voor standhouders die dit jaar al geboekt hadden, blijft de standplaats behouden voor volgend jaar. (foto: Eddy Hooiveld)
Geheime kaarten, kruiken met rum en zwarte vlaggen. Piraten prikkelen de fantasie. Ze komen voor in boeken, televisieseries en films, maar hebben ook echt bestaan. Honderden jaren geleden maakten ze de dienst uit op menig zee. Maar ook in Alkmaar liep zo’n zeerover rond: IJsbrand Nobel. “Hij was een van de meest beruchte piraten. Je zou kunnen zeggen dat hij de Willem Holleeder van de zeventiende eeuw was”, vertelt schrijver Sjoerd van Berkel.
NH, mediapartner van Streekstad Centraal, maakt met de docent Nederlands een wandeling. “IJsbrand Nobel was een doodnormale Alkmaarder die woonde aan het Verdronkenoord, totdat de criminaliteit lonkte”, legt de schrijver uit. De meeste mensen weten dat Alkmaar een belangrijke handelsstad was, maar niet iedereen weet ook dat er piraten hebben rondgelopen in de kaasstad. Volgens Van Berkel was Nobel de meest beruchte piraat van Alkmaar en omgeving. “De Spanjaarden betaalden Nederlandse criminelen in die tijd om op rooftocht te gaan om de vijand, Holland, dwars te zitten. Nobel sloot zich als piraat aan bij de Duinkerker kapers.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het woonhuis van IJsbrand Nobel in Alkmaar (foto: NH Media)
Het was de tijd van bekende piraten als Jacob van de Walle en Claes Compaen. Het doel was schepen veroveren en met de bijbehorende handel aan de haal te gaan. De kapers hadden grote successen, maar na enkele rooftochten wilde Nobel een grotere slag slaan. “Dit is waar Nobel terechtkwam om landheer Bardes te kidnappen”, zegt Van Berkel. Hij staat voor de Cultuurkoepel van Heiloo. Honderden jaren geleden stond daar Kasteel Ypenstein. Enkele restanten doen nog denken aan het slot van weleer. (tekst gaat verder onder de foto)
Schrijver Sjoerd van Berkel bij een van de restanten van slot Ypestein in Heiloo. (foto: NH Media)
Het lukte Nobel en zijn maten om het kasteel binnen te dringen. “Het was er heel donker en verlaten. Hij kwam er heel gauw achter dat Bardes niet thuis was”, vertelt de Alkmaarse docent. “En hij had het kunnen weten. Want het was een buiten, en daar zit je alleen in de zomer. Niet op 2 oktober.”
Maar piraat IJsbrand Nobel geeft niet op. Hij verlegt zijn blik naar een nabijgelegen boerderij. Die kidnap mislukt. Nobel wordt in de kraag gevat en naar Den Haag gebracht. “Hij is veroordeeld en werd opgehangen.”
Van Berkel deed uitgebreid onderzoek naar de piraat. Hij kwam terecht bij het Nationaal Archief in Den Haag en vond de oorspronkelijke documenten over het leven van IJsbrand Nobel. Het boek is inmiddels klaar. Of hij zelf een piraat zou willen worden? “Dat lijkt me geen goed idee”, reageert hij. “De kans dat je gepakt wordt of omkomt is best groot. Dus nee, ik blijf liever aan de wal.”
