Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier waarschuwt voor oplichters die misleidende e-mailtjes en WhatsApp-berichten versturen. Hiermee proberen ze persoonlijke gegevens te vergaren die ze kunnen misbruiken. “Wees altijd alert: klik nooit zomaar op een toegestuurde link.”
Het hoogheemraadschap heeft meldingen gehad over valse mailtjes die lijken te komen van de dienst ‘Mijnoverheid’. Er wordt melding gemaakt van een nieuw bericht van de Belastingsamenwerking Gemeenten & Waterschappen. Aangeraden wordt om tijdig in te loggen en het bericht te lezen, omdat er mogelijk actie nodig is.
“Wie op het e-mailadres klikt, ziet daar een andere afzender”, tipt het hoogheemraadschap. “Het gaat hier dus om phishingmail: criminelen proberen u te verleiden op een link te klikken om zo toegang te krijg tot uw telefoon of computer. Trap er niet in! Kijk hier hoe uw phishingmails of whatsappfraude herkent:”
Bootjes varen net iets langzamer voorbij over het kanaal. Wandelaars vertragen hun pas. Fietsers stappen af, hun blikken onderzoekend. Wat is dit? Dichterbij gekomen wordt het duidelijk. Zijn houding; verslagen. Zijn gezicht verstopt. Het raakt. Zelfs als je niemand kent die ermee te maken heeft gehad. Maar eigenlijk kent iedereen wel iemand.
“Wauw. Heel indrukwekkend. Het is zo’n veelzeggend beeld.” Karin liep al eerder langs het immense beeld van de jongen in Overstad. Hij zit in elkaar gedoken. Zijn hoofd tussen de knieën, zijn gele jas met capuchon ver over zijn hoofd getrokken. Zijn wanhoop is voelbaar. “Eerst dacht ik, is er iemand gestorven?” Ze wijst naar de fotolijstjes vol blozende, jonge, veelal lachende gezichten, die binnen één dag door bezoekers bij het beeld zijn neergezet.
Kunstenares Saskia Stolz maakte het kunstwerk genaamd ‘stille strijd’, omdat ze in haar omgeving zo veel hoorde over jongeren met depressieve gedachten. Jongeren die geen uitweg meer zien. Iedere maand overlijden meer dan twintig mensen onder dertig aan zelfdoding. Het beeld reist door het land en vraagt hiervoor de aandacht. Aandacht voor de stille strijd die vele jongeren voeren, in de hoop een gesprek te openen. Sinds maandag zit de jongen in Overstad, vlak voor het Ringersgebouw. (tekst gaat verder onder foto)
Karin: “Mooi dat mensen de lijstjes laten staan, er wordt zo veel kapot gemaakt tegenwoordig. Dit heeft blijkbaar betekenis voor mensen.” (foto: Streekstad Centraal)
Pal aan de overkant beginnen de eerste kermisattracties hun rondjes te maken. Een groter contrast bestaat haast niet. Daar, de poel van jolijt. En hier is het stil. Geen enkele voorbijganger kan er omheen. “Zo mooi dat het hier staat”, gaat Karin verder. “Dan is het benoemd, heeft het letterlijk een plek en vindt er misschien een gesprek plaats. Het ontroert me.” Zelf heeft Karin geen kinderen, “maar een vriendin van me wel. Je hoort het veel, dat jongeren depressief zijn. Die vicieuze cirkel waar ze in terecht komen. Iedereen denkt: dit heb ík, ik ben de enige. En dat is zo niet waar.” Alleen al alle geplaatste foto’s van door suïcide overleden jongeren, bevestigt dit.
“De foto’s maken het echt.” Bas en zijn gezin zijn sinds gisteren weer in Nederland, na negen jaar in Nieuw Zeeland te hebben gewoond. Dat dit beeld zo pontificaal bij de kade staat, is nogal een binnenkomer. “Ik herken het”, zegt hij, doelend op de houding van de jongen. “Dat jongeren zich zo kunnen afsluiten. En als je niet weet wat er speelt, kan het opbouwen en tot suïcide leiden.” Somberheid, angst, het zijn thema’s waar hij ook soms over praat met zijn kinderen. Bas’ vrouw vult hem aan: “Het komt ook gewoon veel voor en het komt steeds dichterbij.” (tekst gaat verder onder foto)
Bij het kunstwerk ‘Stille Strijd’ kun je een QR-code scannen die je direct stuurt naar de website met meer informatie over het kunstwerk (foto: Streekstad Centraal)
Iedereen kent tegenwoordig wel iemand die lijdt onder het leven, onder destructieve patronen die ondanks alle inzet maar niet verdwijnen. Deel het, zou de in elkaar gedoken jongen misschien zeggen, als hij kon spreken. Praat erover. Want iedereen kent strijd, al is het maar een klein beetje. En die strijd hoef je niet in stilte te voeren.
Tot en met 9 september is het kunstwerk te bewonderen. Kun je er ook iets bij zetten. Daarna reist het door naar Hilversum.
Nog heel even en dan openen scholen weer de deuren, met als gevolg een explosie van fietsverkeer tijdens spitsuren. Oppassen dus voor iedereen op de weg. In Bergen en Alkmaar een beetje extra, want beide gemeenten staan provinciaal vierde en vijfde voor wat betreft het aantal fietsongevallen per hoofd van de bevolking.
Lange tijd daalde het aantal ernstige verkeersongelukken in Nederland, maar dat tij is helaas alweer jaren geleden gekeerd. Er overlijden weer steeds meer mensen in het verkeer, hoofdzakelijk fietsers, en daarbij valt op dat vooral steeds meer 75-plussers slachtoffer zijn. Aangezien veel senioren e-bikes hebben, is wel een verband te trekken met het feit dat er inmiddels bij ruim 18 procent van de fietsongevallen een e-bike in het spel was. Maar goed, daaronder vallen ook fatbikes, erg populair bij de jeugd. Bij zo’n 60 procent van de fietsongevallen ging het om een botsing met een auto. (tekst gaat door onder het kaartje)
Wat opvalt is dat er relatief veel fietsongelukken gebeuren in de Noord en Zuid-Hollandse kuststreek en de gemeenten erachter. Waaronder Bergen en Alkmaar. Vermoedelijk gaat het nog wel eens mis met toeristen. Texel kwam zowaar uit op 27,8 fietsongevallen per 10.000 inwoners.
Het volledige lijstje van de regio: Bergen 17,5 per 10.000 inwoners, Alkmaar 17,4, Dijk en Waard 17,3, Castricum 10,8 en tot slot Heiloo 10,2. (tekst gaat verder onder het kaartje)
Leiden heeft de dubieuze eer om de nationale ranglijst van 2022 aan te voeren met 29,3 fietsongevallen per capita. Wassenaar eindigde met 28,8 op twee en Texel op drie. (tekst gaat verder onder het kaartje)
Omdat veel ongelukken met e-bikes gebeuren, wordt het steeds lastiger om deze te verzekeren, stelt Menno Dijcks van Independer. “Al zijn er nog wel een aantal partijen die dit wel doen. En die verzekeringen kunnen kostbaar zijn, dus je moet ze goed vergelijken”. Rond 55 procent van de e-bikers botst met een auto en 19 procent met een andere fietser.
Doedelzakken, dans en drums. Ze stonden centraal bij het Keltisch Festival dat zondagmiddag neerdaalde in cultuurpark De Hout in Alkmaar. Vele bezoekers, genietend van de felle zonnestralen, dompelden zich deze dag onder in Schotse sferen.
Naast The Arthur Troop Pipes and Drums, die in traditionele Schotse uniformen speelden en marcheerden over het gras, wisten bezoekers ook de Keltische markt met oude ambachten te vinden. Na één van de vele Keltische liederen en dans, was zelfs een lesje boogschieten mogelijk. (tekst gaat verder onder foto)
(foto: Marco Schilpp)
Maar vooral was het festival een samenzijn van gelijkgestemden, zittend of liggend in het gras, luisterend naar de zwierige, Keltische tonen van verschillende artiesten.
Ze zijn de helden van de zee en welkome hulp voor iedere zeevaarder in nood. Maar met woeste golven of andere ellende moeten de redders van de KNRM natuurlijk niet zelf in nood komen. In Egmond aan Zee hoeven zich daar straks nog minder zorgen over te maken. De nieuwe reddingboot wordt nog veiliger dan de Hendrik Adriaan, mede dankzij een ‘kantelzak’. Die is vrijdag succesvol getest.
De Van Wijk-klasse heeft een grote oranje luchtzak op het dak. Wanneer de reddingboot kapseist, kan deze ‘kantelzak’ met een trekkoord worden geactiveerd. Het is natuurlijk altijd even spannend wanneer een systeem in de praktijk wordt getest, maar de kantelproef bij scheepswerf Habbeké in Hoorn verliep zonder problemen.
“Overigens gaat de bemanning wél van boord als de boot omslaat. Dan worden eerst ‘de koppen geteld’ en pas daarna trekt iemand aan het koord en komt de boot weer rechtop. En daarna gaat iedereen weer aan boord. De motoren worden dan ook weer opnieuw gestart, want die slaan automatisch af als de boot op de kop gaat”, vertelt Henk Biesboer van de KNRM.
De komende periode worden de elektronische systemen geïnstalleerd en uitvoerig getest. (tekst gaat verder onder de foto)
In april moest er nog een hoop gebeuren aan de boot die bestemd is voor de reddingsbrigade in Egmond aan Zee. (foto: KNRM)
Hopelijk zijn er geen verdere vertragingen. De ontwikkeling van de Van Wijk-boot voor de Egmondse KNRM kost behoorlijk wat extra tijd. Toen de reddingmaatschappij in augustus 2020 de bestelling plaatste, stond oplevering van de eerste boot gepland in ergens in 2021, al werd dat een paar maanden al 2022.
In het voorjaar kreeg de reddingsbrigade van Egmond aan Zee het prototype in handen om uitgebreid te testen, en toen bleek dat er toch nog wel aardig wat verbeterd moest worden. De oplevering voor de Egmondse boot werd verplaatst naar februari 2024, maar daar kwamen twee maanden en inmiddels is die streefdatum ook alweer met drie maanden overschreden. Maar vrijdag is dus weer een kleine zeemijlpaal bereikt.
“De oplevering staat nu gepland staat voor eind november, begin december. Dan kan er een mooie strik omheen”, laat Biesboer tenslotte lachend weten. (foto’s: Dirk Sander)
Het was een cadeau van de gemeente in 1988: voor het honderdjarig bestaan van het pittoreske straatje Vogelezang in de Alkmaarse binnenstad, kreeg de buurt vijf karakteristieke straatlantaarns. Maar oplettende bewoners zagen ineens dat één van die lantaarns werd verwijderd en vervangend door een moderner geval. Snel grepen ze in.
Iedereen kent elkaar in Vogelezang en velen wonen er al hun hele leven. “Ik ben hier geboren en getogen”, vertelt Gerard Kemp aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. Uiteindelijk kon Gerard het huis van zijn ouders kopen, in zijn autovrije straatje nabij de Kennemersingel.
Gerard trok direct aan de bel toen hij de werkmannen zag rommelen met de sierlijke lantaarnpaal. De vier andere, hangende lantaarns waren de volgende dag aan de beurt. “Ik belde gelijk naar Stadswerk, dat dit echt niet kon.” Gerards buurtgenoten volgden zijn voorbeeld, waarna Stadswerk zeker tien belletjes kreeg.
“Maar niemand bij Stadswerk of de gemeente leek op de hoogte te zijn.” De buurtregisseur kwam zelfs langs om te kijken, vertelt Gerard. Dat de palen 36 jaar geleden een cadeau waren van de gemeente voor de verjaardag van de straat, konden ze bij de gemeente niet terugvinden. (tekst gaat verder onder foto)
Dit nieuwere, moderne exemplaar vinden de bewoners van Vogelezang niet passen bij hun buurtje (foto: NH)
Met meerdere video’s en een krantenartikel toonden de bewoners aan dat het toch écht zo gegaan is in 1988. Gerard hoort van de buurtregisseur dat het plan is de lampen te vervangen door zuinigere ledverlichting. “Een totale mis-coördinatie”, als je het Gerard vraagt. “Het is bovendien raar dat je iets cadeau geeft en dan wegsloopt.”
Uiteindelijk kreeg de buurt hun oude paal weer terug, maar is dat voor altijd? “De buurtregisseur zei dat het bij de wethouder ligt of de gemeenteraad”, zegt Gerard. Tot die tijd gebeurt er niks met de palen. Gerard en zijn buurtbewoners hopen dat zo’n moderne lamp hun buurt bespaart blijft. “In het centrum hebben ze nu duurzame nieuwe, oude lantaarns”, vertelt Gerard. Zwart en sierlijk, en volgens Gerard zouden deze eventueel ook in hun buurt passen, mochten de huidige lantaarnpaal toch weg moeten. (tekst gaat verder onder foto)
De huidige lantaarns zijn “van die karakteristieke lantaarns die normaal alleen in het centrum staan”, zegt Gerard. “Ze passen heel goed in ons mooie kenmerkende straatje.”(foto: NH)
De gemeente laat weten dat de paal is teruggeplaatst omdat het een cadeau was en vertelt niet te weten of ze blijven staan: “Misschien zijn er andere mogelijkheden.” Dit wordt nog onderzocht. “Als er andere plannen zijn, bespreken we dat met de bewoners.”
De lang verwachte uitbreiding van Sporthal Het Vennewater in Heiloo staat voor de deur. Deze week wordt het parkeerterrein deels ingericht als bouwterrein en op 4 of 5 september verhuist de ingang voor zo lang als nodig naar de kant van de hockeyvelden. Ook de fietsenrekken gaan die kant op.
Het sportcomplex wordt bijna twee keer zo groot. Aan de voorzijde, naast de ingang, wordt het complex uitgebreid met een tweede sportzaal. Om geld te besparen komen er geen publieke tribune of faciliteiten voor schoolgym. Wel komen er vier kleedkamers bij, krijgt de ingang een facelift en worden ernaast 120 fietsparkeerplekken ingericht.
Natuurlijk wordt de nieuwe sporthal energiezuinig. Het dak wordt voorzien van zonnepanelen, die worden aangesloten op een accu. Het dak tussen de nieuwe en de bestaande hal wordt een groen dak en de daken krijgen een afwatering los van het rioolstelsel. (tekst gaat verder onder de afbeelding)
Tijdelijke inrichting van parkeerterrein aan Het Zevenhuizen en de routes voor regulier en bouwverkeer. (afbeelding: gemeente Heiloo)
In de week van 9 september starten de graafwerkzaamheden en worden door Liander de nodige kabels en leidingen omgelegd. Het heien start in de week van 7 oktober en kan voor enige geluidsoverlast zorgen. Het project wordt naar verwachting opgeleverd in het tweede kwartaal van 2025.
Tijdens de renovatie is er een omleidingsroute voor bezoekers van het sportpark en staan er fietsenrekken bij de tijdelijke entree van de sporthal. Het parkeerterrein is een tijd lang een stuk kleiner, dus vraagt de gemeente om zoveel mogelijk om niet met de auto te komen en om bezoekende teams in te lichten.
Een broodje shoarma of een kapsalon bij Amon halen na een avondje stappen in Alkmaar. Vooral op uitgaansavonden is de shoarmazaak op de hoek van de Platte Stenenbrug populair. Maar eigenaar Ahmen Elgamal vond het na 45 jaar mooi geweest. Tijd voor een wisseling van de wacht.
Door de jaren heen werd Ahmed een vertrouwd gezicht in de binnenstad. En hij werd een Alkmaarder. De shoarmaman met Egyptische achtergrond is ook bekend in de Alkmaarse politiek. Dinsdagavond werd hij, op verzoek van OPA-fractievoorzitter Victor Kloos, in het zonnetje gezet met een ontvangst op het stadhuis en het luiden van de kaasbel. Ahmed was namelijk niet zomaar iemand met een shoarmazaak, hij is een beetje een lokale shoarmalegende.
“Het is niet met woorden te omschrijven. Ik ben erg dankbaar. Het was uniek en leuk om mee te maken en ik ben er blij mee”, reageert Ahmed later tegenover NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder de foto)
Ahmed gaat met NH even langs bij de shoarmazaak die hij 45 jaar lang runde. (foto: NH Nieuws)
Terwijl hij over de kaasmarkt wandelt wordt Ahmed om de haverklap herkend. Ook onder de kaasdragers is hij bekend. “Door de jaren heen zijn er zoveel mensen iets te eten komen halen, daardoor ken ik veel mensen”, lacht hij. Dochter Leila is wel gewend dat haar vader vaak wordt herkend. “Loop maar een rondje met hem door de stad en iedereen spreekt hem aan”, zegt ze. “Het is een bijzonder sociale man. Hij maakt altijd met iedereen een praatje. Of het nou aan het begin van de avond is of aan het einde van de nacht, hij is altijd vrolijk.”
Victor vindt dat Ahmed het dik heeft verdiend om de kaasbel te mogen luiden. “Ahmed is een bijzonder sympathieke man. Iedereen die nog vol energie uit de kroeg rolde, kwam bij hem tot rust. Hij hoort een beetje bij Alkmaar.”
“Stiekem zitten de piemels overal verstopt, maar er zijn aanzienlijk minder piemels.” Het is misschien niet het alleroudste beroep op aarde, maar veel zal het niet schelen. Kermisexploitant. Geef het volk brood en spelen! En wat is nou meer ‘spelen’ dan de jaarlijkse kermis. Waar de golden oldies – zoals touwtje trekken – nog schitteren als nooit tevoren, is er ook ruimte voor een nieuwe vorm van vermaak.
De eerste geregistreerde Alkmaarse kermis was in 1339, maar zo lang loopt William Brunselaars attractie nog niet mee. “Zo ver ik heb begrepen is dit na de Tweede Wereldoorlog gekomen.” Achter hem staan zijn tien plastic kamelen en hun kleurrijke ruiters roerloos te wachten aan de start van de baan. “Toen kwam er veel amusement op de markt. Kijk naar de coronatijd – niet dat dit te vergelijken valt met oorlog, maar toch – toen zaten mensen ook opgesloten en eenmaal vrij wilden ze de deur uit, iets leuks doen.”
Destijds werden de tweebultige dieren nog aangespoord door aan een rad te draaien. “Maar draaide je te hard, dan ging-ie achteruit!”, zegt William lachend. “Alles was nog niet elektronisch, zoals nu, maar ze werden aangedreven met allemaal staalkabeltjes. Dat heb ik nooit meegemaakt, maar mijn opa wel.” (tekst loopt verder onder foto)
William Bronselaar heeft zelf meerdere attracties en doet tegen de honderd evenementen per jaar. (foto: Streekstad Centraal)
Zo’n tweehonderd meter verder, hemelsbreed, blinkt juist de allernieuwste attractie van de Alkmaarse kermis: Entia. Qua uiterlijk oogt het als de liefdesbaby van een spookhuis en een funhuis. “Je bent op aarde en je krijgt een missie”, steekt exploitant Edwin de Haan zijn mysterieuze relaas af. “Je moet de planeet Entia voorzien van zuurstof, zodat de mensheid daar kan leven.” Het grote bouwsel heeft verschillende ruimtes, waarin je op knoppen moet drukken en obstakels kunt overwinnen. Een soort escaperoom, “al kun je hier niet echt falen. Het blijft kermis en moet leuk zijn voor iedereen”, lacht Edwin.
Het hele idee voor Entia heeft Edwin zelf bedacht “En dan moet je nog een fabrikant vinden die het wil bouwen.” Vele ontwerpen, tekeningen, gesprekken en de nodige tijdstress later, loopt de Entia sinds dit voor jaar mee en nu voor het eerst in Alkmaar. Het liefst zou hij de binnenkant nóg mooier maken. Maar ja, “dan is het binnen drie dagen stuk of gesloopt. Het moet hufterproof zijn.” (tekst loopt verder onder foto)
Entia is een duurzame attractie, vertelt Edwin: “Als ik jouw stopcontact thuis heb, en ik stop de stekker erin, dan kan de hele attractie draaien.” (foto: Streekstad Centraal)
Terug naar de kamelenrace, waar William bijna klaar is met alles opzetten. Hoe oud zijn spel ook is, ook hij vernieuwd. Zoals de knuffels. Waar piemelknuffels vorig jaar behoorlijk booming waren, verwacht hij dat de knuffel-Capibara dit jaar show gaat stelen. “Stiekem zitten de piemels wel verstopt overal, maar er zijn aanzienlijk minder piemels.”
Als eigenaar moet hij toch spectaculair goed zijn in dit spel? De exploitant kaatst ‘m direct terug, en daagt Streekstad Centraal uit voor een potje. Op een haar na verliest de kermisman en snapt Streekstad Centraal spontaan de charme van het spel. Grappig genoeg zijn het vooral de Noord-Hollanders die gek zijn op de kamelenrace, legt William uit. “Ik heb hele regio’s waar ik dit ding niet eens heen hoef te rijden. Drenthe, Friesland. Daar is het: we kennen het niet, we vinden het niks. Maar hier is het volk meer kermisminded.” (tekst loopt verder onder foto)
Williams kamelenrace staat aan de Kanaalkade. Een fijne plek volgens hem omdat hier echt kermisgerichte mensen lopen, en in de binnenstad ook winkelend publiek. (foto: Streekstad Centraal)
Waar je kermisliefde uiteindelijk ook naar uitgaat – de klassiekers of wat moderners, knuffels graaien, rondjes draaien of gewoon een flinke zak vette oliebollen – hier valt het tot 1 september allemaal te halen. Streekstad Centraal gaat in ieder geval naar huis met een nieuwe hobby én een gewonnen Capibara.
Het contrast kón haast niet groter: waar de Alkmaarse kermis vrijdag met flikkerende lampjes aftrapte, was het later op de avond ineens helemaal donker. De oorzaak? Een stroomstoring, waardoor meerdere bezoekers vast kwamen te zitten, waaronder in een 65 meter hoge attractie.
Hij is al spannend genoeg zonder stroomstoring: de metershoge Airborne, waarbij je een uitzicht over heel Alkmaar hebt. Het licht ging om 22:30 uur plotseling uit, waarna meerdere mensen vastzaten in zowel de Aeronaut als de 65 meter hoge Airborne. Doordat het veiligheidsprotocol direct in gang werd gezet, konden de vastzittende attractiebezoekers binnen enkele minuten na de uitgevallen stroom worden bevrijd.
Alle attracties zaten gelijktijdig in een piekstroom; een zeldzaam voorval dat zorgde voor de stroomstoring. De instellingen van het stroomnetwerk zijn nu aangepast. Mocht er nog zo’n piek voorkomen, dan kan het stroomnetwerk dit nu wel aan. Een monteur is tijdens de opening van de kermis nog gekomen ter controle en alles verliep naar behoren.
